De Goede Week was zoals jaarlijks een intens gebeuren. We deelden en beleefden samen momenten van berouw, inkeer, stil gebed, aanbidding, we dankten God om de blijvende aanwezigheid van de Heer in de eucharistie. We leefden bewuster mee met het leed en onrecht dat mensen mekaar aandoen en dat helaas van alle tijden is, in het bewustzijn dat de Heer al dit lijden met ons draagt dank zij zijn kruisdood. Al deze momenten, die we vaak met enkele parochies samen mochten vieren en waarbij we zo éen grotere gemeenschap vormden, mochten uitmonden in een blij Alleluia en een jubelend dankgebed tijdens de paasviering, dat iedere parochie nog in zijn eigen kerkgemeenschap vierde. In het H. Sacrament namen we een van onze jongeren in onze gemeenschap op als kind van God dank zij de sacramenten van het doopsel en de eucharistie. Proficiat!
Dank aan allen die meewerkten aan deze viering! De Heer is waarlijk opgestaan, alleluia!
