Deze zin hoort bij de evangelielezing van de tweede adventszondag. En zoals de evangelisten schrijven, gaat het hier over Johannes de Doper.
Johannes leefde heel ascetisch en was gekleed in een vel van kameelhaar. Zijn land werd bezet door de Romeinen. De plaatselijke bewoners zagen dit met lede ogen aan, hoewel er toen allerhande individuen waren die opstandig waren en soms relletjes uitlokten. Velen hoopten dan ook er iemand ging komen om de Romeinen te verdrijven.
Zo iemand zou Johannes de Doper kunnen zijn, die door zijn optreden mensen rond zich kon verzamelen. Hij verkondigde immers dat het Rijk Gods nabij is, maar dat mensen zich moesten bekeren, door zich te laten dopen.
De verwachtingen waren dan ook hooggespannen en niet in het minst bij Johannes zelf, zoals we verder kunnen lezen in de evangeliën zoals bij Jezus’ doopsel en op het moment als Johannes in gevangenis zit en hij zijn leerlingen laat vragen ; “Zijt Gij het die komt, of moeten wij een ander verwachten ?”
Johannes’ oproep tot bekering, om zich voor te bereiden op het Rijk Gods is niet mis te verstaan. Als voorloper van Jezus, speelde Johannes een belangrijke rol en het is goed dat we de woorden die hij sprak, tot de onze maken, ook vandaag in 2021.
Net zoals in zijn tijd, is er vandaag ook nog veel onrecht en zijn er helaas veel roependen in de woestijn. Mensen die roepen om meer barmhartigheid, maar ook om meer rechtvaardigheid. In de GVA van zaterdag 20 november staat een uitgebreid interview met stand up comedian William Boeva, die de uitsluiting van mensen met een beperking aanklaagt. Het blijft moeilijk voor deze mensen om volwaardig aan het maatschappelijk leven deel te nemen. Ze moeten veel hindernissen overwinnen en dan hebben we het niet alleen over ongelijke stoepen. Zo ook is er het probleem van de huisvesting: goede, betaalbare woningen zijn zeldzaam. Er zijn lange wachtrijen voor een sociale woning te verwerven. En op de privémarkt geldt de wet van vraag en aanbod.
Welzijnszorg is ook zo een roepende in de woestijn. Al vele jaren roept zij de beleidsmakers op om ook aandacht voor mensen aan de rand en soms betert er iets, maar het blijft onvoldoende. Maar Welzijnszorg doet ook op onze solidariteit beroep. Als gelovige christenen willen we ook de paden van de Heer recht maken en dat begint met de zorg voor elkaar, vooral voor hen die uitgesloten worden.
Jean-Marie
