Op 29 september viert de Kerk de aartsengelen Rafaël, Gabriël en Michaël, bijbelse engelen met betekenis voor de heilsgeschiedenis. Op 2 oktober vieren we echter onze eigen engelbewaarder. Engelen, het zijn van die onzichtbare wezens die ons wel wezenlijk beschermen. Psalm 91 is één van mijn lievelingspsalmen. In vele abdijen wordt hij ’s avonds bij het laatste officie van de dag gebeden. In deze psalm horen we: ‘U aangaande gebiedt Hij zijn engelen, om u, waar gij ook gaat te bewaren’, of in een andere vertaling: ‘Hij heeft zijn engelen uitgezonden om u te behoeden op al uw wegen’. God draagt ons en gaat met ons mee, heel ons leven lang en hij verlangt van ons dat we mekaar dragen. We mogen als engelen zijn voor mekaar. Van sommige mensen zeggen we ‘Dat is echt een engel’. Zij zijn een incarnatie van Gods goedheid!
Op 4 oktober vieren we dan de H. Franciscus. Een heilige die voor mij wat ‘uitgemolken’ werd de laatste decennia. Vier oktober werd wereld dierendag omwille van deze heilige. Hij was echter veel méér dan een dierenvriend. Hij leefde zo van Gods geest doordrongen dat Hij in alles Gods aanwezigheid kon zien en ervaren, in heel de schepping, in elk dier, hij kon danken om de regen en de lichamelijke dood omhelzen als een zus. Dag in dag uit was hij op tocht, in alle eenvoud, bedelend, om zoals de apostelen Gods woord te verkondigen en dit in een tijd waarin de levensomstandigheden wellicht nog veel harder waren dan de onze. Voor hem stond niets boven God.
Doordrongen van Gods aanwezigheid en barmhartigheid was ook de kleine Teresia van Lisieux. Zij wordt gevierd op 1 oktober of in het bisdom Gent op 5 oktober. Zij was helemaal niet klein in de ogen van God, maar met haar ‘kleine weg’ van haar grote geloof in Gods genade, wist zij zeer velen te inspireren op hun weg naar God tot op vandaag. Het boek van haar leven ‘Histoire d’une âme’werd in vele talen vertaald en wordt nog steeds heruitgegeven. Onlangs las ik nog hoe een Protestantse theologe en jonge moeder door haar levensverhaal werd geraakt en het haar leven veranderde.
Op 15 oktober vieren we dan die andere Karmelheilige, Teresia van Avila, de grote Teresia genoemd. Zij bemoedigt ons met de woorden: ‘Nada te turbe’, laat niets u verstoren, niets u ontmoedigen, want God alleen volstaat, God alleen blijft. Omwille van hun grote voorbeeld in het geloof werden beide Teresia’s uitgeroepen tot kerklerares.
In deze maand gedenken we ook twee pausen die de meesten van ons nog gekend hebben. Op 11 oktober vieren we de H. Johannes XXIII. Elf oktober is de dag waarop het tweede Vaticaans concilie, dat een aggiornamento voor de Kerk beoogde, onder zijn leiding van start ging.
Op 22 oktober vieren we dan de H. Johannes Paulus II, 22 oktober is de dag van zijn inauguratie als paus.
In het middelpunt van deze krans van heiligen staat in deze maand Maria. Oktober is immers de maand van de rozenkrans en op 7 oktober vieren we dit feest.
Salve Regina, Mater misericordiae, met dit gezang eindigt elke avond het gebed van de kerk. Na een groet aan onze Moeder van barmhartigheid mogen wij ‘in alle vrede de rust en de slaap vinden’ (psalm 4). Al eeuwenlang schuifelen na dit gezang tot Maria monniken en monialen, zusters en broeders, de grote stilte van de nacht in… Reeds eeuwenlang schuiven de kralen van de rozenkrans in deze maand meer dan anders door de vingers van eenvoudige gelovigen en godzoekers die weten dat de weg tot God langs Maria leidt.
Oktober, de natuur verstilt maar tooit zich tegelijk met een gouden kleurenpalet. Met de najaarszon erin is dit een streling voor het oog…
Oktober is een maand waarin hemel en aarde mekaar raken…
Kristin
