Op de zaterdag voor de eerste adventszondag kijk ik naar de Duitse TV voor de adventsshow ‘Das Adventsfest der 100.000 Lichter’. Het was nu voor de 20e keer en het programma is op een paar wijzigingen na, altijd hetzelfde.
Er wordt een kerstverhaal verteld. Er zijn beelden van kerstmarkten met al dan niet echte sneeuw. Het Christkindl van Nürnberg (dat een meisje met blonde haren is) wordt verwelkomd. Verschillende zangers en zangeressen brengen de traditionele kerstliederen en met dat alles voel je je direct in sfeer.
Maar naast de glitter van de show, vermeldt de presentator geregeld het woord “Frieden” of “Vrede” en een van de mooiste momenten is dan ook het moment waarop het vredeslicht, dat aangestoken wordt aan de geboortekerk in Betlehem, eindelijk aankomt in de TV-studio. Het licht wordt dan doorgegeven met de bedoeling dat er 100.000 kaarsjes worden aangestoken. De show eindigt met aan iedereen een zalig en vredevol Kerstfeest te wensen.
Jammer genoeg klinkt dat hol. Die vrede is er niet, integendeel. Er wordt ondanks alles geruzied, gevochten en gedood. Ondanks alle grote woorden die door wereldleiders en geestelijke leiders geuit worden is er geen vrede.
Waarom? Velen hebben zich over die vraag gebogen en er zijn bibliotheken volgeschreven. Er worden oplossingen voorgesteld, maar helaas zijn die van geen tel. Sommigen zeggen: “vrede kan alleen maar als er ook gerechtigheid is” en daar wringt het schoentje. Wat de ene rechtvaardig vindt, vindt een andere juist onrechtvaardig en zo komen we er natuurlijk nooit.
Nochtans wil iedereen een vredevol leven, zonder kommer of kwel. We hopen dat iedereen vrij kan leven en in goede omstandigheden. Maar omdat de drang naar bezit, naar succes en macht zo sterk is, is die vrede nog niet voor morgen.
Maar we moeten niet wachten op de groten der aarde, want zij zullen het niet direct oplossen. Wij zullen de oorlog in Oekraïne en in de Gazastrook ook niet stoppen. Wij kunnen wel al hier beginnen en proberen die ruzie met de buur bij te leggen. We kunnen proberen onze frustraties te overwinnen en werken aan meer mildheid en zachtmoedigheid.
Een kerstshow kan onze harten warmer maken, en een bezoek aan een kerstmarkt moeten we zeker doen, op zoek naar gezelligheid. Maar echt Kerstmis kan maar als we onze kwaadheid opzij zetten en die vrede echt doorgeven aan de mensen om ons heen.
Eer aan God in den hoge en vrede aan de mensen van goede wil, en dat willen we toch allemaal zijn.
Pater Paul, Theo, Kristin, Marie-Louise en ikzelf en de PKG leden van onze beide parochies wensen u een vreugde- en vredevol kerstfeest toe.
Jean-Marie
