Twee zussen, één huis – het feest van Martha en Maria in de zomer van de Kerk
Midden in de grote vakantie, op 29 juli, vieren we het feest van twee bijzondere vrouwen: Martha en Maria, de zussen van Lazarus. Twee vrouwen die Jezus persoonlijk gekend en bemind hebben. Twee vrouwen, elk met hun eigen temperament en hun eigen manier om de Heer te dienen. Maar vooral: twee zussen, wonend onder één dak.
Dat is precies wat hun feest zo herkenbaar maakt – juist ook voor ons, als parochiegemeenschappen en geloofsgemeenschappen binnen onze pastorale eenheid, genoemd naar deze twee zussen.
Want net als Martha en Maria vormen ook wij samen één huis. Misschien met verschillende kamers, verschillende stijlen, verschillende stemmen… maar wél hetzelfde dak: de ene Heer, het ene geloof, de ene missie.
Beide zussen met hun verschillende roeping: Maria – de zittende luisteraar. Martha – de bezige dienster. We kennen de bekende scène in het evangelie: Jezus is op bezoek, en Maria zit stil aan zijn voeten te luisteren, terwijl Martha zich druk maakt over de bediening. Jezus prijst Maria's keuze, niet om Martha te kleineren, maar om te laten zien dat het hart van het geloof begint met luisteren. Toch is dat niet het hele verhaal.
Want op een ander moment – bij het graf van hun broer Lazarus – is het Martha tot wie Jezus de diepe woorden spreekt: “Ik ben de verrijzenis en het leven. Wie in Mij gelooft, zal leven, ook al is hij gestorven.” (Johannes 11,25) Aan haar openbaart Hij wie Hij werkelijk is: de Levende, de Redder, de Opgestane. Niet aan Maria, maar aan Martha. De actiegerichte, toegewijde, vurige gelovige.
Eén huis met veel kamers
Misschien herkennen we in onze pastorale eenheid wel iets van deze twee zussen. Sommige parochies bestaan al langer dan de andere; de ene is al groter of kleiner dan de anderen; maar ondanks hun verschillen zijn er in al onze parochies: onze parochiekerken of andere plekken, zoals het Mariapark in Oostmalle of de kapel van Bethanië waar je elke dag terecht kan voor een stil gebed; een kaarsje bij Maria; om even op adem te komen. En ieder van die ‘kamers’ heeft zijn eigen verleden, zijn eigen accenten, zijn eigen pijnpunten ook.
Maar we zijn geroepen om samen huis van God te zijn.
Niet omdat we allemaal hetzelfde zijn, maar juist omdat we elkaar aanvullen. De Kerk is geen kopieermachine van uniformiteit, maar een lichaam met vele ledematen. Martha en Maria hadden verschillende roepingen, maar hun kracht lag in hun relatie met Jezus én met elkaar. Ze waren geen concurrenten, maar zussen.
Wat als we… zusters zouden worden?
Wat als parochies elkaar niet zouden zien als ‘de andere’, maar als zussen?
Wat als we nieuwsgierig zouden worden naar elkaars sterktes, en mild zouden zijn voor elkaars kwetsbaarheden?
Wat als we onszelf durven afvragen: Wat kunnen wij leren van de anderen?
Wat kunnen we samen doen wat we alleen niet kunnen?
En bovenal: waar ontmoeten wij Jezus – samen – als Martha en Maria?
Waar luisteren wij, waar dienen wij, waar ontvangen wij zijn leven?
De zomer van de Kerk
Dat het feest van deze twee zussen in de zomertijd valt, is veelzeggend. De zomer is het seizoen van ontmoeting, ontspanning, open deuren en onverwachte gesprekken. Misschien is dit feest een uitnodiging om eens binnen te stappen in de ‘kamer’ van een andere parochie.
Om samen te vieren, samen te luisteren, samen dienstbaar te zijn.
Want alleen wie samen onder één dak durft te leven, kan ervaren dat Christus daar woont – als Vriend, als Heer, als Verrijzenis en Leven.
Pastoor Bart Goossens
