Pasen is het hoogtepunt van het christelijke jaar, een tijd van hoop en vernieuwing voor ons christelijk leven.
Het is het moment waarop de christenen over de hele wereld de verrijzenis van Jezus Christus vieren, de ultieme overwinning van het leven op de dood.
Het Evangelie volgens Lucas (Lc 24) vertelt ons dat de enorme steen voor het graf van Jezus was weggerold.
Deze steen symboliseert het einde van het aardse leven van Jezus.
Het was een object van lijden en verdriet, een menselijke barrière.
Maar op de derde dag gebeurde er iets wonderlijks: de steen werd weggerold.
Jezus is niet langer in het graf; Hij is opgestaan uit de dood.
De weggerolde steen is een krachtige metafoor voor de obstakels in ons leven
– de dingen die ons gevangen houden, de angsten, de twijfels, de verdrietige herinneringen.
God biedt ons de mogelijkheid om die stenen te verplaatsen, door te breken en uit onze donkere momenten te komen.
Pasen leert ons dat niets definitief is – zelfs de dood zelf heeft geen laatste woord.
Een schrijnend contrast met het wegrollen van de steen is de praktijk van het leggen van struikelstenen op elkaars weg.
Vaak is het zo dat mensen elkaar niet opbouwen, maar juist belemmeren.
Dit gebeurt zowel in letterlijke als figuurlijke zin.
In onze samenleving, maar ook in persoonlijke relaties, leggen we soms obstakels voor anderen,
hetzij door ons gedrag, onze woorden, of door het onrecht dat we anderen aandoen.
De stenen die we op de paden van anderen leggen, kunnen variëren van kritiek, onverdraagzaamheid en veroordeling tot onbegrip en haat.
Deze ‘struikelstenen’ maken het voor mensen moeilijker om vooruit te komen, net zoals de zware steen voor het graf van Jezus zijn doel had: het begraven van de hoop, de liefde en het leven.
Er is ook een dieper, vaak pijnlijker aspect van deze struikelstenen: het stenigen van anderen.
Dit gebeurt helaas nog letterlijk in Afghanistan, de Saoedi-Arabië, Somalië, Soedan, de Verenigde Arabische Emiraten en Pakistan, zoals in de tijd van Jezus.
Maar het gebeurt ook figuurlijk. We kunnen elkaar veroordelen, uitsluiten, verachten of zelfs onrechtvaardig behandelen.
Dit gedrag is een vorm van ‘stenigen’ – het proberen te vernietigen van een ander door woorden, daden of zelfs door onze stille goedkeuring van onrecht.
De oproep van Pasen is dat we, in plaats van anderen te stenigen, de weg van vergeving en verzoening kiezen.
Jezus toont ons dat zelfs de ergste onrechtvaardigheid kan worden overwonnen door liefde.
Wanneer we de verrijzenis van Jezus vieren, herinneren we ons dat God niet met een vinger wijst naar de zonden van de mens, maar ons oproept om elkaar lief te hebben, te vergeven en samen nieuw leven te creëren.
In dit jubeljaar van de Hoop mag deze boodschap van de Verrijzenis nog krachtiger klinken.
Dit goede nieuwe vraagt om niet alleen de verrijzenis te vieren in het Paasweekend, maar om te leven als Paasmensen van hoop die deze boodschap in het dagelijks leven omarmen.
Moge de Vrede en de vreugde van Pasen, van de Verrezen Heer met ieder van U zijn.
Een Zalig Pasen!
Namens het team van de pastorale eenheid h. Martha en Maria,
Pastoor Bart Goossens
