Geloven in een liefdevolle God
In deze tijd van dreigend coronavirus - met zoveel zieken in het ziekenhuis, met zoveel overlijdens in de Rust- en Verzorgingstehuizen, met afzondering en eenzaamheid - komen de oude vragen weer eens boven: kan God niet verhinderen dat een pandemie de hele wereld in zijn greep heeft? Of sterker nog: Is deze pandemie misschien een straf van God voor alles wat er verkeerd gaat: oorlog, uitbuiting, corruptie, ontrouw …?
Dat beeld van een straffende God hebben we omgeruild voor het beeld van God, zoals we dat vinden in het Evangelie. Jezus zegt ons: God is liefde. En Hij toont wat dat betekent, wanneer Hij de hand reikt aan een eenzame melaatse, wanneer Hij nieuwe levenskansen geeft aan wie in de fout is gegaan. Het evangelie staat vol van verhalen over Jezus die zieken en eenzamen nabij is, die troost en geneest, die “verlamde” mensen weer recht helpt ...
God is geen heerser die alles zelf leidt, maar liefdevol heeft Hij zijn wereld aan ons toevertrouwd. God heeft ons, mensen, nodig om zijn liefde zichtbaar te maken in de samenleving.
Daarom zijn we dankbaar voor alle inzet en zorg van mensen voor medemensen. Dat zijn op de eerste plaats alle mensen uit de verzorging, dat zijn de specialisten die zoeken naar oplossingen, dat zijn politici die hun verantwoordelijkheid opnemen, maar evenzeer mensen die voor een buur gaan winkelen, die contact opnemen met een eenzame via telefoon of e-mail …
God heeft mensen nodig om liefde gestalte te geven in de samenleving.
Jef Bats, priester van onze Pastorale Eenheid Mozes
