Goede vrienden, we zitten in een nieuw jaar. Driekoningen is gepasseerd, stalletje en kerstverlichting zijn misschien al opgeborgen en met het verhaal over de doop van Jezus sluiten we ook liturgisch de kersttijd af.
We krijgen vandaag de versie van Lucas te horen. En deze evangelist legt – alleszins meer dan de andere drie – een sterke nadruk op de Heilige Geest. Johannes de Doper verwoordt het zeer uitdrukkelijk: “Ik doop u met water, maar achter mij komt Iemand die doopt met de Heilige Geest en met vuur.” Dat is iets nieuws. Jezus laat zich niet alleen onderdompelen in het zgn. ‘bad van de wedergeboorte’ maar laat zich tevens vervullen van de Heilige Geest.
Hij staat er helemaal voor open en het is in Jezus’ geopende hart dat de Geest kan binnenkomen. Jezus kan hierdoor Gods plan met de wereld beleven én doorgeven. In die Geest zal Hij zijn zending opnemen en doorgeven aan alle gedoopten, tot op vandaag. Wat hierbij opvalt, is dat Jezus zijn doop ontvangt terwijl Hij in gebed is. Het gebeuren is dus voor Hem een innerlijk religieus moment van roeping en zending.
En Hij wordt daarbij bevestigd door God zelf die zegt: “Gij zijt mijn Zoon, de welbeminde, in U heb ik mijn behagen gesteld.” We hebben hier dus te maken met een officiële aanstelling waarbij de stem uit de hemel de goddelijke bevestiging is. En eigenlijk is dat toch wel straf. God spreekt zijn liefde uit tegenover een mensenkind dat nog niks gepresteerd heeft! Want op dit moment dient het publiekelijk leven van Jezus nog te beginnen. Misschien had Jezus wel nen booster nodig om aan Zijn taak te beginnen? Misschien was het neerdalen van de Heilige Geest wel de kracht die Jezus nog miste?
In ieder geval is Jezus 100% gemotiveerd om de wil van zijn Vader in praktijk te brengen en om anderen te winnen om hetzelfde te doen. Wij, mensen, krijgen – net zoals Jezus – Gods liefde als geschenk, als genade. Niet als een beloning voor gepresteerd werk. Mààr … , ja ja er is een maar, uiteraard met de bedoeling om deze Liefde verder te verspreiden, om onze naasten lief te hebben, te steunen, te helpen en kracht te geven. Die kracht van de Geest die Jezus ontving bij Zijn doopsel dienen wij op onze beurt door te geven aan onze medemensen die het moeilijk hebben.
Daartoe worden wij geroepen, door onze eigen doopsel. En wij kunnen dat. Want ook wij hebben die Heilige Geest ontvangen. Als pastoraal werker met een doopmandaat heb ik de voorbije jaren al vele kindjes mogen dopen. En na de doop met water volgt direct daarop de zalving met olie. Ik vertel dan dat dit chrisma symbool staat voor de Heilige Geest en dat de dopeling doordrongen wordt van de Geest. Net zoals je een druppel olie op een steen laat vallen, gaat dit er nooit meer uit.
Dus ieder van ons heeft bij zijn of haar doopsel deze booster gekregen. Wie christen is, werd en wordt ondergedompeld, gemerkt, geraakt in deze Jezushouding. Namelijk, een levenshouding die gekenmerkt is door naastenliefde, maar ook door nederigheid. Want ook dat toont Jezus ons vandaag. Hij staat gewoon in de rij van de dopelingen en wacht nederig zijn beurt af om door Johannes ondergedompeld te worden in de Jordaan. Het is die basishouding die ook wij dienen aan te nemen om in ons dagelijks leven te doen zoals Jezus ons heeft voorgedaan. Ons inzetten voor de andere, zonder haantje-de-voorste-gedrag, daden stellen van kleine goedheid en mekaar liefhebben. Mogen wij mekaar dopen in geestkracht en samen werk maken van de verwezenlijking van Gods plan. Zo zal de wereld er in 2022 hopelijk een klein beetje beter uitzien.
Gerry Bellekens, bruggenbouwer van onze Pastorale Eenheid Mozes
