Beste mensen, ik heb een redelijk goed geheugen. Toen ik bij de voorbereiding van deze preek de lezingen er op nalas, kreeg ik een soort déjà-vue. Bij de evangelieverzen van vandaag dacht ik: “Maar dat hebben we toch al eens gehad …” En inderdaad, op 2 verzen na hebben we het volledige evangelie van vandaag twee weken geleden al gehoord.
Het gaat over de passage van het onderhouden van het Woord en het zenden van de heilige Geest. De heilige Geest is al heel goed bezig, me dunkt, want Jezus zei twee weken geleden al dat de heilige Geest alles in herinnering zou brengen en vandaag voegt hij werkelijk de daad bij het woord.
De Geest herhaalt letterlijk de woorden die Jezus ons 14 dagen geleden reeds zei. Jezus heeft het over het onderhouden van zijn Woord en daarmee bedoelt Hij uiteraard zijn liefdegebod. Het komt dus neer op het onderhouden van de liefde of makkelijker gezegd, onze liefdevolle relaties. En die relaties kunnen zeer verscheiden zijn. Het kan gaan over relaties tussen partners, tussen ouders en hun kinderen, tussen vrienden, collega’s, … en ga zo maar door.
Zolang men dit woord onderhoudt of m.a.w. tijd en energie investeert in liefdevolle relaties, kan men gerust zijn. Maar hier zit ook iets wederkerigs in. Wanneer de liefde die uitgaat van de Vader en de Zoon, ook uitgaat van de leerling, dan keert de liefde ook tot de leerling terug. Denk maar aan dat spreekwoord: men oogst wat men zaait. Ook uit de Bijbel afkomstig trouwens.
Maar we krijgen dus hulp. De lezingen van vandaag – en zeker de eerste lezing met het gekende Pinksterverhaal – verhalen de komst van de Geest. ‘Parakletos’ in het Grieks. En parakletos kan niet alleen vertaald worden door helper, maar ook door vertrooster, verdediger, pleitbezorger, iemand die het opneemt voor u. Daarom kan Jezus zeggen dat er na zijn heengaan een ander komt, één die ‘voor altijd’ bij ons blijft. De parakletos, de helper, is – anders gezegd – Jezus die na Pasen verschijnt. Het is alsof Jezus “moest” sterven om ons zijn Geest te kunnen geven. Jezus’ laatste adem is de heilige Geest die nu over de wereld waait.
De heilige Geest vraagt echter onze medewerking. Hij is misschien niet zichtbaar, maar wel voelbaar. Door hem, dankzij de hulp van de Geest, kunnen wij meewerken aan dat Rijk Gods, namelijk een liefdevolle wereld, zoals Jezus ons heeft voorgedaan.
Ons bisdom maakt daar maandag al concreet werk van. Op Pinkstermaandag gaat de diocesane ontmoetingsdag door in Turnhout onder het toepasselijke motto: “Als een lopend vuurtje”. Bisdom Antwerpen wil die vurige tongen waarvan sprake is in de lezing van Handelingen verspreiden over gans het bisdom. Om het met moderne woorden te zeggen: dat gaat viraal. Als een bericht of een foto op het internet viraal gaat, wil dit zeggen dat dit zich razendsnel verspreid via de sociale media.
Het is die Liefde van de Geest die zich nu met Pinksteren verspreid over heel de wereld. En die boodschap van liefde mogen/moeten we met veel vreugde rondom ons zaaien. Tijdens corona en de lockdowns heb ik in enkele artikels die ik toen geschreven heb voor het parochieblad onszelf – anno 2021 – vergeleken met de eerste christenen die vol angst opgesloten waren. Ik trek graag die vergelijking door nu we met z’n allen terug buiten mogen. De corona-maatregelen zijn grotendeels opgeheven en er mogen terug allerlei evenementen en bijeenkomsten doorgaan. Ik merk bij iedereen een zekere blijheid dat dit weer mogelijk is en het is volgens mij met dezelfde vreugde dat de eerste christenen ook naar buiten kwamen. En in tegenstelling tot de spraakverwarring die bij de toren van Babel plaatsvond, kon iedereen mekaar nu verstaan en met elkaar communiceren. De Geest doet dat met ons.
Ik hoop dat Pinksteren 2022 ons hart ontvankelijk maakt om die goddelijke liefdeskracht in ons aan het werk te laten gaan. God speelt bij wijze van spreken met vuur, maar op een liefdevolle en vooral geestkrachtige manier. Dat Hij onze gesloten harten doet openwaaien en vervullen met licht en leven. Zo kunnen ook wij levengevend zijn voor anderen.
Gerry Bellekens, bruggenbouwer van onze pastorale eenheid Mozes
