Als er iets fout loopt
bij de organisatie van een feest,
het afwerken van een project
of het leiden van een vereniging,
dan wijzen we vaak naar een schuldige.
Zo onttrekken we ons zelf aan het oog,
hopen o die manier uit het zicht te blijven
en geen verantwoording te moeten afleggen.
Als iemand een fout maakt,
iets doet wat niet past
of zondigt tegen de wet,
dan zijn we vaak hard
en roepen we om een fikse straf.
Vanop afstand is het gemakkelijk
om een oordeel te vellen,
de letter van de wet te volgen
en om te veroordelen.
We vergeten vaak
dat we door onze reacties
mensen kunnen kwetsen
en hen kansen ontnemen
om het goed te maken,
het foute achter zich te laten
en het beter te doen.
We vergeten ook vaak
dat we zelf geen heilige zijn
en niet in een positie zitten
om als eerste een steen te gooien.
Bert