Op 26 juni 1971 is het 50 jaar geleden dat een jonge knaap, Jos Bervoets, tot priester werd gewijd door Mgr. Heusschen. Op de foto’s hieronder ga je hem zeker herkennen. De kersverse priester werd tot kapelaan aangesteld in Peer. ‘Kapelaan Jos’ heeft nog veel herinneringen aan zijn 6 jaren te Peer.
Hij vertelt hierover het volgende:
Ik ben kapelaan geweest in Peer van 1971 tot 1977, 6 jaar dus. Ik heb samengewerkt met Deken Theunissen en kapelaans Jef Kessels en Michel Evens.
Ik was proost van de Chirojongens en -meisjes en van de KLJ-jongens en -meisjes, tevens gewestproost van Chiro en KLJ en van de parochiale jeugdraad.
Ik was proost van de missiekring. Maandelijks werd er vergaderd. Enkele keren per jaar werd een boekje aan de mensen in de kerk meegegeven met nieuws van de missionarissen en met uittreksels uit hun brieven. De eetdag voor de missionarissen stond jaarlijks op het programma. Zuster Bina was de grote promotor.
Proost ook van de liturgische kring die wekelijks samenkwam om bijzondere vieringen voor te bereiden en visuele voorstellingen uit te werken, maar ook werd er vele gedachten uitgewisseld over de grote en kleine problemen in de wereld.
Toen bestond ook de MILAC nog, waar ik proost van werd. Samen met een groepje leden onderhielden wij contact met onze miliciens in Duitsland. Er werd geregeld boekjes aan de mensen bezorgd met nieuws over hen.
Het eerste contact met Peer is in Opoeteren geweest. Toevallig lag de KSA van Tessenderlo, waar ik lid van was, op bivak een 50-tal meters van de Chiro van Peer. Daar kwamen ze te weten dat ik kapelaan zou worden in Peer. De verbroedering had plaats.
Omdat de Chiroleden mij Jos hoorden noemen, werd ik later in Peer ook Jos genoemd en niet kapelaan Jos.
Ik herinner mij nog goed de Mariafeesten in 1972 (dat is volgend jaar 50 jaar geleden). Er waren enkele tenten opgezet met verschillende onderwerpen, bvb. het paviljoen van de Schepping waar je je in het aardsparadijs waande en nieuwe liedjes van Armand Preud'homme te horen kreeg. Maar het paviljoen van de Schokkende Huizen heeft me toen het meest getroffen. Het gaf de tegenstelling tussen de rijke Westerse wereld en de arme Derde Wereld.
De bivakken (kampen) met de jeugdbewegingen blijven voortleven in de herinneringen. Het waren gezellige speelse dagen. Heel wat 'fratsen' werden uitgehaald, waar ik of zuster An soms ook het slachtoffer van waren. In die tijd werden er regelmatig vanuit de jeugdbeweging eigentijdse jeugdmissen uitgewerkt.
Tot hier enkele herinneringen, maar velen zijn meer dan 45 jaar oud. Voor mij is dit alles nog duidelijk herkenbaar. En voor jullie ?
Beste Jos, van harte proficiat met je gouden priesterjubileum !
