Komende zondag vieren we Pinksteren. Het feest van vuur, van wind, van adem.
Het feest van de Geest die neerdaalt, niet als iets ver weg, maar als iets dat ons raakt, beweegt, en bezielt.
In de stilte van ons hart, in de verwarring van onze gedachten, in de vreugde van verbondenheid komt de Geest als een fluistering, als een vonk die ons aansteekt met hoop.
Pinksteren herinnert ons eraan: we zijn niet alleen. Er is een kracht die ons verbindt, die muren afbreekt en bruggen bouwt. Een kracht die spreekt in elke taal van liefde, die mensen samenbrengt, die leven wekt waar dorheid was.
Durven wij die Geest toe te laten? Durven wij ontvankelijk te zijn, voor wat groter is dan wijzelf? Voor de adem van God die ons beweegt om te leven in waarheid, om te handelen in liefde, om te spreken met moed?
Laat ons vandaag bidden: Kom, Heilige Geest. Vul ons hart met uw vuur. Maak ons tot mensen van vrede, van licht, van leven.
