Vierde Zondag van de Advent – Hoop in het Licht
De vierde kaars op de adventskrans brandt. Het licht wordt sterker, de duisternis wijkt. Advent is een tijd van verwachting, van uitzien naar iets groters dan onszelf. In een wereld die vaak onrustig en onzeker voelt, nodigt deze zondag ons uit om stil te staan bij het licht dat komt – een licht dat niet dooft, zelfs niet in de diepste nacht.
We leven in een tijd waarin nieuws en sociale media ons overspoelen met zorgen: oorlogen, klimaatproblemen, verdeeldheid. Het is gemakkelijk om moedeloos te worden. Maar advent zegt: er is hoop. Niet een oppervlakkige hoop, maar een hoop die geworteld is in liefde en trouw. Het kind in de kribbe is geen sprookje, maar een teken dat God zich niet afkeert van de wereld. Hij komt dichtbij, in kwetsbaarheid, om ons te laten zien dat liefde sterker is dan angst.
De vierde zondag is een uitnodiging om ruimte te maken. Niet alleen in onze huizen, maar in ons hart. Durven we het licht binnen te laten? Durven we te geloven dat vrede mogelijk is, dat vergeving kan groeien, dat wij zelf dragers van hoop kunnen zijn?
Ga even zitten in stilte. Kijk naar het licht van de kaarsen. Stel jezelf deze vragen:
- Waar verlang ik het meest naar in deze adventstijd?
- Welke duisternis in mijn leven vraagt om licht?
- Hoe kan ik vandaag een teken van hoop zijn voor iemand anders?
Kom, Heer, en maak mijn hart open. Laat uw licht schijnen in mijn angst, uw vrede in mijn onrust, uw liefde in mijn relaties. Help mij om uw komst niet alleen te verwachten, maar ook voor te bereiden door zelf licht te brengen waar het donker is.
