Vernieling, onnoemelijk veel doden, hertekende wereldkaarten, slagvelden vol gesneuvelden. Oorlog toont zich soms als een oplossing in dramatische situaties, maar het is een vals antwoord en geen echte oplossing. Oorlog voegt alleen meer vernietiging toe aan het sociale weefsel van landen en van de wereld. Terwijl wij deze dagen onze gestorven militaire en burgerlijke oorlogsslachtoffers herdenken, vallen er nieuwe slachtoffers in Oekraïne, in de Palestijnse gebieden, Nagorno-Karabach, Jemen, Somalië, Syrië en op nog zoveel andere broeihaarden ter wereld.
De roep naar 'Vrede' en verdraagzaamheid dient op deze dagen rond Wapenstilstand dan ook luid te klinken. Luider dan ooit! We kunnen het alvast doen door onze aanwezigheid op één van de vele herdenkingsmomenten en -vieringen in onze streek. En laten we ook bidden om Vrede:
Maak mij een werktuig van uw vrede,
waar haat is, dat ik liefde ben,
vernedering
dat ik daar zal vergeven,
waar tweedracht, dat ik eenheid breng,
waar dwaling is, laat mij daar waarheid spreken,
waar twijfel, dat vertrouwen komt,
waar wanhoop heerst, dat ik daar hoop breng,
waar het duister, daar zij het helder licht.
Dat ik niet kom om troost, maar om te troosten.
Dat ik niet vraag om liefde
maar zal geven.
Want in het geven is het ontvangen,
in sterven staat het leven op.
(Franciscus van Assisi)
