Wat de kerkelijke huwelijken betreft hebben Caro Van den Eede en Glenn Piens die in Oudegem wonen, vorige zaterdag de spits afgebeten. En bij wat voor een weer?! Deze keer verdienden onze weermannen en vrouwen een tien op tien want vorige zaterdag bleef het inderdaad droog en kwam er op bepaalde ogenblikken zelfs de zon door, en dat tussen twee ellendig grijze dagen in. Iets na 14.30 uur kon de viering in onze kerk van Herdersem van start gaan, nadat het bruidspaar, hun zoontje Leon en hun gevolg de gele schoolbus hadden verlaten. En de bruidstoet… die werd geopend door ‘madame José’, ruim bekend op Herdersem omdat ze er jaren kleuterleidster is geweest. Caro en Glenn hadden op de kerkstoelen pakjes papieren zakdoeken gelegd voor ‘the happy tears’. En hopelijk duiken er in hun toekomst inderdaad af en toe momenten op waarop ze zo door het geluk en de liefde worden overrompeld dat ze zo’n zakdoekje best kunnen gebruiken. We wensen het kersverse bruidspaar dat net over de Dendermondse grens in Oudegem woont, van harte veel liefde en zorg voor elkaar toe. Proficiat en altijd welkom in onze parochie, onze kerken, onze geloofskring, beste Caro en Glenn. En zo bevestigde pastoor Peter meteen voor de allerlaatste keer in de kerk van Herdersem een huwelijksverbond, tenminste als ‘regerende’ pastoor...
Onder een milde herfstzon arriveerden Marie Luyckx, juf Marie van het vijfde leerjaar van het SMI Immerzeeldreef, en Jeroen De Winter aan onze Sint-Jan Evangelistkerk, vorige zaterdag even voor 14.00 uur. Toen waren er een halfuurtje eerder reeds verscheidene mensen uit de geboortestreek van Marie in onze kerk aan de Immerzeeldreef gearriveerd… én op zoek naar een toilet en toiletpapier. Dat hadden we desnoods bij de trouwers aan huis kunnen halen want zij betrekken het ruime huis aan de Immerzeeldreef dat door de autochtonen van de parochie minzaam ‘het basilieksken’ wordt genoemd. Werd Marie geboren op Sinterklaasavond 1996 in het Scheldedorp Bornem, dan groeide haar kersverse wederhelft op in Denderhoutem waar hij amper een paar honderd meter van de plek waar pastoor Peter zijn kinderjaren doorbracht, opgroeide. Met 29 jaar verschil wel te verstaan! Marie geeft dus les in het Sint-Maarteninstituut net naast de kerk en kan bij manier van spreken vijf minuten voor de bel gaat haar voordeur achter zich dichttrekken. Jeroen daarentegen zal als architect waarschijnlijk heel wat meer kilometers onder zijn voeten geschoven krijgen… In de middenbeuk van onze bescheiden kerkje bleef geen kerkstoel meer vrij en naarmate de huwelijksviering eindigde kwamen er ook een paar leerlingen in het portaal nieuwsgierig piepen hoe het juf verging. Nieuwsgierigheid die later met een zakje snoep werd beloond! We wensen dit laatste huwelijkspaar van 2022 alvast alle goeds, veel doorzettingsvermogen en geloof in elkaar, zichzelf en God toe, opdat de liefde die hen de voorbije jaren samenbracht sterk en onverbreekbaar moge worden en openbloeien in onverhoopte kleuren. Onze oprechte gelukwensen aan het kersverse paar, hun ouders en grootouders, en vrienden. Allen die met het levensgeluk van Marie en Jeroen zijn begaan.
We vroegen aan onze stadsdiensten om de aanvang van de slotwerkzaamheden in onze kerk een weekje later dan door hen gevraagd aan te vatten omdat Charles Lobandji-Kitete Lotola en Anastasie Enongo Otshumba uit de Bevrijdingsstraat ons hadden gevraagd of ze op zaterdag 27 augustus om 14.00 uur in onze kerk van Mijlbeek hun huwelijksbeloften onder Gods oog tegenover elkaar konden uitspreken. Het werd in aanwezigheid van hun vier kinderen, twee jongens en twee meisjes, hun verwanten en talrijk opgekomen vrienden en kennissen, een kleurrijke en enthousiaste, gezongen eucharistieviering voorgegaan door drie vrienden-priesters,
waarvan er ééntje zowaar speciaal uit het bisdom Innsbruck in Oostenrijk was overgekomen. Van ganser harte proficiat en Gods zegen toegewenst, beste Anastasie en Charles, beiden geboren in Congo en af en toe bij ons in de zondagsviering aanwezig.
Ook Ann-Sophie Meganck en Jasper De Brucker werden vorig jaar slachtoffer van de corona-ellende en schoven hun huwelijksdatum meteen één jaar voor zich uit. Zo werd zaterdag 10 juli 2021 ingeruild voor zaterdag 9 juli van dit jaar. Onder een aangenaam zonnetje kwam het bruidspaar aan onze Sint-Jan Evangelistkerk aan, voorafgegaan door de twee oma’s van Jasper en vergezeld ook daar heel wat KSA-ers. Tot voor kort stond Jasper immers in de leiding van onze Herdersemse jeugdbeweging. De vader van de bruidegom, onze organist Jos De Brucker, was het natuurlijk aan zijn reputatie verplicht om tijdens de huwelijksviering een streepje muziek tot leven te toveren en al had hij het oorspronkelijk bij dat ene lied ‘Sky full off stars’ van Coldplay willen houden, uiteindelijk bleef hij ongeveer de gehele viering achter het orgel zitten terwijl zijn kleinzoontje Runar gefascineerd toekeek. We wensen Jasper en Ann-Sophie, die sinds vorig jaar hun nestje aan de Hyacinthenstraat nr.25 hebben, alvast een heel liefdevolle toekomst toe en wensen uiteraard ook hun ouders en grootouders van harte proficiat!
Meteen na de uitvaart van Julienne Bucqué moest op zaterdagmiddag 16 juli de liturgische kleur in onze kerk en het kerkinterieur aangepast worden voor het huwelijk dat reeds maanden eerder op de agenda was verschenen: dat van Sarah De Boeck en Pieter Dooms uit de Eglantiestraat nr. 27. In een oldtimer eerste klasse en gehuld in een zachtgeel driedelig kostuum maakte de 36-jarige bruidegom zijn opwachting op de rode loper in onze kerk van Herdersem. Even na 14.30 uur verscheen ook Sarah, beroepsmatig verbonden aan het ASZ waar ze werkzaam is in de pijnkliniek. De proximusmedewerker en verpleegster beloofden elkaar hun levenslange trouw in het bijzijn van Lars die ook de ringen aanbracht, de ouders, de verwanten en vrienden van Sarah en Pieter. Want het was toch via de voetbal van ‘de Patro’ dat beiden met elkaar in aanraking kwamen? Een offside eerste klas! We wensen Sarah en Pieter samen alvast een mooie toekomst toe, ook wanneer de zon niet zo fel van de partij is als op hun huwelijksdag. Van harte proficiat aan het bruidspaar en hun ouders!
Onder een stralende zon kwam er zaterdagnamiddag om kwart over één op de Immerzeeldreef een bordeauroodkleurige schoolbus uit de jaren vijftig aangereden met daarin ondere andere twee mensen met eenzelfde, grote droom: zich met heel hun hart aan elkaar kunnen wegschenken en dat niet voor één zomerdag of nacht maar voor heel hun leven. De grootouders van de bruid, Nele De Boom, maakten ondertussen al enige tijd nieuwsgierig en geboeid hun opwachting in ons kerkje en hadden ondertussen het huwelijksboekje van voor naar achteren, van kop tot teen, door genomen. Wie de bruidegom, de toekomstige van onze gewezen misdienaar op Sint-Jan dan wel was? Glenn De Meyer, als banketbakker verbonden aan Bakkerij Verleysen en dus heel vaak ’s nachts actief. ‘Maar…’, leerde de 30-jarige bruidegom aan pastoor Peter, ‘als bakker aan jouw eigen huwelijkstaart werken, doe je niet. Men beweert dat dit ongeluk met zich meebrengt!’ Glenn wist bijgevolg zaterdagnamiddag dus ook nog niet hoe de taart die ’s avonds zou worden geserveerd er zou uitzien... Net zoals mensen op de dag van hun huwelijk geen flauw idee hebben welke wateren hun huwelijksbootje ooit zal moeten trotseren! Maar Nele, boekhouder van beroep, en Glenn hebben elkaar trouw beloofd en dan kan een mens heel veel stormen en angstaanjagende watertjes aan… We wensen Nele en Glenn alvast een liefdevolle toekomst toe aan elkaars zijde, tot vreugde en welbehagen van hun ouders, broer en zus die getuige waren en allen die hen met belangstelling omringen. Al kan het in het leven niet altijd tot op de frank kloppen, beste Glenn en Nele, we wensen jullie van ganser harte een smakelijk huwelijksleven toe, een huwelijk dat de smaak en de aantrekkelijkheid van de beste huwelijkstaart overtreft! Blijf dagelijks in de onberekende liefde bijten en jullie bestaan als man en vrouw zal een ongeziene smaak kennen!
Deze keer geen uitgesteld huwelijk maar eentje dat begin dit jaar werd aangevraagd en meteen op de eerste vooropgestelde datum kon doorgaan. Zou de coronapandemie dan toch stilaan tot het verleden gaan behoren? Zaterdag 11 juni was inderdaad de datum die Sarita Haegeman, afkomstig uit Ninove en Philip De Backer hadden vastgeprikt als de dag waarop ze elkaar officieel en openlijk eeuwige trouw beloofden, in het bijzijn van hun kinderen en kleinkinderen én met God als getuige. Bruid en bruidegom stammen trouwens – net als de priester die als de kerkelijke getuige van hun verbond optrad – uit het goede jaar 1967... En het bruidspaar had een mooie dag uitgekozen ook al werd de moeder van de bruid gemist die precies op deze dag haar verjaardag zou hebben gevierd, was ze op 19 april niet op 77-jarige leeftijd overleden. We wensen Sarita en Philip die aan de Spinnersstraat nr. 10 wonen alvast een gezegende en geborgen toekomst toe!
In de aanloop naar het voorbije Pinksterfeest mochten we onze vorige zaterdagnamiddag in de kerk van Immerzeel verheugen in de huwelijksbeloften die Elke Permentier & Lieven de Brabanter met elkaar uitwisselden, omringd door hun ouders en geliefden, de vrienden ook uit de bekende carnavalgroep ‘De Lodderoeigen’. Elke, de bruid, zag er bij het binnenkomen van de kerk aan de hand van haar vader eventjes heel bleek uit maar herpakte zich dan toch vrij snel. Ook zoontje Fenn genoot van het gebeuren en nadat zij de ringen hadden uitgewisseld, kreeg hij van zijn ouders zelfs een kettinkje aangeboden. Een origineel idee en een aandoenlijk moment. We hopen en bidden dat het nieuwe echtpaar uit de Kloosterweg, vreugde en dankbaarheid mag putten uit het uitspreken van hun huwelijksbelofte – haast twee jaar later dan oorspronkelijk voorzien – en dat die openlijke, onvoorwaardelijke keuze voor elkaar hen ook vertrouwen en kracht moge schenken in de jaren die ze aan elkaars zijde mogen delen. Onze geloofsgemeenschap wenst Lieven en Elke alvast een ‘Geest-rijk’ huwelijksleven toe. Van harte proficiat!
