Als nieuwe parochie moet je ook op zoek gaan naar een nieuw logo, een herkenbaar embleem voor de medegelovigen en andere stads- en tijdsgenoten, een soort van visitekaartje, zeg maar.
Aangezien onze nieuwe parochie onder de bescherming van de 7de eeuwse streekheilige Sint-Gudula staat, krijgen we in het nieuwe logo een vrouwelijke heilige te zien met een boek. Is het een gebedenboek, symbool voor haar Godverbonden leven? Of het Evangelie, de Blijde Boodschap van Gods grenzeloze liefde voor ieder mens. Durven wij onze hand op dat Evangelie te leggen, dit kostbare boek te openen en zelfs op ons leven te leggen?
Onmiskenbaar attribuut voor deze vrouw die in weer en wind van Herdersem naar Moorsel trok om er in de kerk eucharistie te vieren, is haar lantaarn met daarin een kaars die door de wind wordt belaagd. ‘Maar door de regen, door de (tegen-) wind, dwars door alles heen…’ gaat Gudula die een dochter van Sint-Amelberga en Sint-Witger en het nichtje én het doopkind van de heilige Gertrudis van Nijvel was verder. Het heiligenverhaal ziet in die belaagde kaars het aangevochten geloof van Sint-Gudula maar ook van elke mens die Godverbonden door het leven wil gaan. Zovele winden van ongeloof, stormen van kritiek op onze kerkgemeenschap en haar leiders, nieuwe winden van voorheen onbekende levensvisies en overtuigingen, belagen de christen van deze tijd.
Doorstappen, Christus als doel voor ogen houden en niet opgeven, naar Sint-Gudula’s voorbeeld, is onze uitdaging als christelijke gemeenschap in Aalst vandaag. Soms met uitblazen bedreigd, blijft het woord van de Heer nog steeds een bron van licht en warmte voor elke mens, op zijn of haar levenspad. ‘Houdt uw lampen brandend,’ droeg Jezus zijn leerlingen onomwonden in het evangelie op (zie Lucas 12,35) en fluistert Hij ook ieder van ons nog steeds toe ...
(ontwerp logo De Witte Wolf)
