Met de advent staan we zondag aan het begin van een nieuw kerkelijk jaar. De kleur van de advent is paars. In de liturgie is dat de kleur van de hoop. Hoop is ook de boventoon in de lezingen van de eerste adventszondag (Lucas 21,25-28.34-36). Ook al hebben we de indruk dat net het tegendeel wordt gezegd. “De mensen zullen het besterven van schrik in spanning om wat de wereld zal overkomen,” klinkt het bij Lucas. Maar is dat niet ook onze ervaring? Dat er vaak chaos is in plaats van orde. Dat onrecht heerst in plaats van recht. Dat de sterksten en zij die het hardst roepen de bovenhand halen.
Midden in die chaos van toen en nu staat ook Jezus. Het raakt hem persoonlijk. Er wordt een complot gesmeed om hem uit de weg te ruimen. Wees waakzaam, zegt hij tot zijn leerlingen, laat je niet verrassen door het onverwachte dat kan gebeuren. Maar het is niet het soort waakzaamheid zoals wij die nu invullen, met beveiliging en camera’s die straten en pleinen in het oog houden. Jezus zegt: zie naar de tekenen van de tijd. Versta wat er gebeurt. Sluit je ogen en oren niet voor de roep die klinkt in en door zoveel dat om ons heen gebeurt. Laat je niet bedwelmen door het ‘ieder voor zich’ dat je belet te zien waar je er nodig bent.
En als je ziet dat mensen de handen in elkaar slaan en bereid zijn zich te verzetten tegen de gevaren die ons samenleven bedreigen, richt je dan op en verhef je hoofd. Als je ziet dat er wat aan de hand is met ons klimaat, met onze manier van leven die het milieu aantast, word dan wakker en zoek mee naar stappen om dat om te keren. Wees erbij, op welke manier ook, als mensen opkomen voor een leefbare toekomst voor onze kinderen ... Als je ziet dat mensen ook nu nog in armoede leven, durf dan maatregelen steunen die inzetten op een toekomst zonder armoede, zoals elke advent de campagne van Welzijnszorg ons voorhoudt. Als je ziet dat mensen zonder hoop en geloof zijn, versterk dan je eigen geloof, praat erover, getuig ervan, leef ernaar, laat het van betekenis zijn voor mensen om je heen. Ja, laat je hoofd niet hangen, maar hef het op, dat we waakzaam blijven in de donkerte van de tijd. Altijd brandt er ergens licht, het is zaak om het te willen zien en waar mogelijk te versterken.
(jh)