Gastvrij aan tafel in PE H. Franciscus
In de Pastorale eenheid Franciscus (Hoogstraten – Rijkevorsel) besliste het team om actief deel te nemen aan het jaarlijkse kerstfeest van welzijnsschakel ’t Verzet-je op 24 december. Pastoor Bart Rombouts ging ook mee koken en schreef over de hele ervaring het volgende:
“Het initiatief was ons direct genegen, daar één van de pijlers van onze pastorale eenheid is: “Attent dienstbaar zijn”. Omdat ikzelf nogal klein gehuisvest ben en de pastorij in Hoogstraten niet meer beschikt over een grote keuken, rees het idee om aan te sluiten bij een bestaand initiatief. Sinds vele jaren organiseert de Hoogstraatse welzijnsschakel ’t Ver-Zet-je een kerstfeest op 24 december. Daarbij zouden in 2022 voorzeker ook enkele vluchtelingen aanwezig zijn.
Op vrijdagavond 23 december werd ik in de keuken van het VTI Spijker verwacht voor de bereiding van een gehaktrollade. Ik ben een oud-leerling van de hotelrichting daar en mocht nog eens samenwerken met één van mijn vroegere leerkrachten. Dat was boeiend, maar ook spannend. Na twee uurtjes waren we klaar. Intussen was het een hele bedrijvigheid van medewerkers in de keuken en zaal. ’s Anderendaags werden er maar liefst zo’n 180 mensen verwacht.
Zaterdag 24 december zorgde ik mee voor het onthaal. Na onze burgemeester, Marc Van Aperen, deed ook ik een kort woordje. Verder ging ik aan elke tafel kort goeiedag zeggen. Soms wenste ik met handen en voeten een zalig Kerstmis omdat de mensen duidelijk geen Nederlands of een andere door mij gekende taal spraken. Maar er hing een sfeer van warme verbondenheid en vrede. Dat deed mijzelf, de vele vrijwilligers en alle aanwezigen deugd!”
Gastvrij aan tafel PE Abraham en Sarah (Ranst-Zandhoven)
Ook Chris Naveau, parochie-assistente in Emblem, ging aan de slag en nodigde een Oekraïens gezin bij haar thuis uit. Ook Cyprian, Indische priester in de parochie, werd mee uitgenodigd. Ze schrijft: “Het was een fijne ontmoeting die begon met een ludiek misverstand. Toen mijn man was gaan verwittigen dat het etentje een week was uitgesteld had hij gevraagd of we rekening moesten houden met bepaalde dingen die men niet mocht eten of drinken, maar dat was niet het geval. Dus toen de mensen toekwamen vroeg mijn man of ze iets wilden drinken en hij vroeg: “Cava?” Toen de fles cava tevoorschijn kwam, bleek dat cava in het Oekraïens ‘koffie’ betekent…. Maar verder verliep de avond heel gezellig, Ook de kindjes voelden zich thuis, toen bleek dat het oudste meisje bij ons kleindochtertje in de klas zit. Met de hulp van Google Translate en de zeer beperkte kennis van Nederlands bleef het gesprek toch goed op gang. Beide ouders blijken een universitair diploma te hebben en zijn hier aan het werk als metser en poetsvrouw. Ondertussen zijn wij reeds terug bij hen uitgenodigd om typische Oekraïense kost te komen proeven. We maakten dan ook kennis met nog een vrouw en haar zoontje. Ze kon die eerste avond niet kom meekomen wegens ziekte. Op deze tweede avond hadden zij veel interesse voor het kerkgebeuren hier in België. Al bij al was dit voor ons een fijn engagement en willen wij het contact met deze familie zeker behouden.”
Naast dit initiatief was er iemand van de plaatselijke kerngroep (PKG), die wel iets wilde bakken voor vluchtelingen. Chris Naveau vroeg bij het OCMW waar er nog vluchtelingen woonden. Ze vernam dat er in Ranst een woonblok is waar een dertigtal Oekraïense vluchtelingen zijn ondergebracht. Er werd een gebak ter grootte van een bakplaat gemaakt. Chris vertelt verder: “We zijn dan samen naar die blok gegaan. We hebben lukraak bij een gezin aangebeld en aan de hand van Google Translate verteld wat we kwamen doen. Toen bleek dat er op dat moment veel mensen nog aan het werk waren, vroegen we of we het gebak mochten achterlaten en of zij het verder wilden verdelen. Zij hebben dit beloofd en waren zeer dankbaar. Na nog even te blijven praten, hoorden we dat dit gezin een zwaar gehandicapte dochter heeft die op het vlakbij gelegen MPI Zevenbergen werd opgevangen tijdens de dag. Ze vroegen naar dekens en speelgoed. Ik heb ook hier beloofd dat ik terugkwam en probeer links en rechts wat goederen te verzamelen, die ik één van de volgende weken daar zal bezorgen. De dame die gebakken had zei als we naar huis gingen dat ze toch blij was, want dat het veel voldoening gaf te zien hoe blij de mensen waren.” Chris Naveau besluit: “Al bij al twee totaal verschillende ontmoetingen, maar allebei deugddoend.”
