Kwalitatieve zorg komt in gedrang als kostprijs voornaamste criterium wordt
Attent, Netwerk voor maatschappelijke inzet in het bisdom Antwerpen, tekent protest aan tegen de vermarkting van de hulpverlening door het Antwerpse OCMW en stadsbestuur.
Vorige week raakte in de media bekend dat het inloopcentrum voor dak- en thuislozen De Vaart aan de Italiëlei 69 te Antwerpen, op donderdag 29 september door de OCMW-raad zal worden toegewezen aan een joint venture van de horecagroep Corsendonck en het securitybedrijf G4S. Dit inloopcentrum is reeds 18 jaar in beheer van het Centrum Algemeen Welzijn (CAW) van Antwerpen.
Vermarkting van de zorg is reeds langer bezig. Eerder werd het Forensisch Psychiatrisch Centrum in Gent uitbesteed aan een commerciële multinational. Ook de opvang van vluchtelingen is deels uitbesteed aan commerciële spelers. Nu dreigt een volgende stap. Ook buurtwerking en woonbegeleiding staan op het lijstje van de ‘te vermarkten hulpverlening’ bij de stad Antwerpen.
“Kan het goedkoper,” dreigt een pijnlijk verhaal te worden. Van maaltijden in woonzorgcentra, het nachtelijk toezicht, tot de inzet van zorgverstrekkers op het terrein... De kostprijs dreigt het enige relevante criterium te worden, ten koste van nabijheid en het opbouwen van een vertrouwensrelatie. Zeker bij de begeleiding van de meest gekwetsten in onze samenleving vraagt de opbouw van een vertrouwensrelatie veel tijd en geduld.
Terwijl op televisie op zondagvoormiddag druk werd gedebatteerd over de vermarkting van de sociale sector, hoorden christenen wereldwijd in de liturgie de “gelijkenis van Lazarus en de rijke man”. De rijke stelt vast dat de bedelaar, die een leven lang voor zijn poort zat, wordt opgenomen in de hemel, terwijl hij de deur gewezen krijgt. De evangelist Lucas maakt ons hiermee erg duidelijk wat we hier en nu moeten doen: recht doen aan de minsten.
Ook zij die vandaag aan de poorten liggen, vragen onze betrokkenheid. Onverschillig blijven is onmogelijk. De vragen liggen dagelijks op ons bord: Wat kunnen wij doen voor vluchtelingen, gestrand aan de poorten van Europa? Hoe dragen we zorg voor kwetsbare mensen in onze samenleving: zieken, gevangenen, eenzamen, dak- en thuislozen?
De “werken van barmhartigheid” zetten ze op een mooi rijtje. We kunnen dus niet wegkijken, wanneer die ‘werken van Barmhartigheid’ uit de handen van de zorgverstrekkers weggenomen worden en aan de laagst biedende worden aangeboden.
Er komt geen Mozes of profeet terug om het ons duidelijk te maken wat we best doen vandaag. Maar Jezus heeft de man aan de deur een naam gegeven, Lazarus, wat betekent: ‘God helpt’.
Zeker in het Jaar van de Barmhartigheid zijn het de mensen in nood, die ons de vraag voorleggen. “Om wie zijn wij bekommerd?” Attent, Netwerk voor maatschappelijke inzet in het bisdom Antwerpen, tekent daarom uitdrukkelijk protest aan tegen deze logica van de markt, die hand over hand in onze samenleving, en in het bijzonder in de zorg, toeneemt