Op vrijdag 1 september gaan de poorten van de school weer open. Even maar. Meteen volgt het eerste weekeinde. Op maandag 4 september begint de eerste volle rit van vijf schooldagen. De laatste weken hoorde ik ouders zeggen: ‘het is tijd dat ons kind weer naar school kan; de vakantie was mooi maar moet niet blijven duren!’. Een moeder van een kleuter zei: ‘eindelijk kan onze dochter naar het eerste leerjaar; ze is er klaar voor!’. Een leerling van het middelbaar zei me : ‘ik kijk al uit naar de kameraden van de klas en de school; thuis is toch maar een beetje krap!’. En een moeder stak het niet weg: ‘ik zal blij zijn wanneer de kinderen op school zijn: dan kan ik mijn hoofd en mijn tijd weer ordelijk bij elkaar houden!’. Van de vakantie naar het schooljaar: het is een gezonde overgang voor ouders én kinderen. De lijnen van het leven vallen weer in hun gewone plooi.
Bij het begin van een nieuw schooljaar moet dit eerst gezegd: dat velen uitzien naar de school als een kostbare plek van leven en samenleven.
Ouders die hun kinderen de beste kansen tot ontplooiing willen geven. Leerkrachten die hun talent graag investeren in de groei van kinderen en jongeren. Leerlingen die met elkaar optrekken en hun weg door het leven zoeken. Bestuursleden en directies die zich inzetten voor kwaliteit en verbondenheid op school. De samenleving die weet dat haar toekomst samenvalt met de toekomst van haar jongeren.
Alleen wat de school nu doet in het klein, kan de samenleving later doen in het groot.
De school mag dus best wat fierheid en vreugde uitstralen!
In de aanloop naar een nieuw schooljaar komen elk jaar ook zorgen en vragen naar voren. De voorbije weken ging het onder meer over de toenemende druk op directies, de toepassing van het M-decreet over inclusief onderwijs, de loopbaan van leerkrachten, de invulling van eindtermen en ontwikkelingsdoelen, het nut van schoolboeken met invulopdrachten, de nood aan betere en aangepaste schoolgebouwen, en de verhouding tussen de overheid en het middenveld in de organisatie van het onderwijs. Vragen en opdrachten genoeg dus, op korte en lange termijn.
We zijn allen dankbaar die mee zoeken naar de beste oplossingen, met respect voor de vrijheid van onderwijs en met zorg voor de verbondenheid in onze samenleving.
Het katholiek onderwijs staat niet te kijken aan de zijlijn. Het maakt mee het spel op het veld. Het reikt de hand aan al wie wil meewerken aan haar onderwijs- en opvoedingsproject. Het Evangelie is daarbij als een kompas.
Hoe Jezus met mensen omgaat en waartoe Hij hen bekwaam maakt: daarop wil het katholiek onderwijs zich afstemmen.
Als eindterm voor het katholiek onderwijs kan dat tellen! Dank aan allen die zich in het nieuwe schooljaar zullen inzetten voor de evangelische oprechtheid en het christelijke engagement van hun katholieke school. Met dat kompas zit het schip op koers!
Beste wensen voor een goede start van het nieuwe schooljaar!
+ Johan Bonny, bisschop-referent voor het onderwijs
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.