Algemene inleiding
De catechetische pastoraal rond de initiatiesacramenten – doopsel, vormsel en eucharistie - heeft in onze geloofsgemeenschap de laatste jaren een vernieuwingsproces ondergaan.
Volgens de ‘Catechismus van de Katholieke Kerk’ wordt door de initiatiesacramenten de grondslag van heel het christelijk geloof gelegd. (nr. 1212)
Na zovele eeuwen van christenheid, waarin het christendom een vanzelfsprekende en overkoepelende rol speelde in de cultuur, ontdekken we opnieuw heel sterk dat mensen niet als christen geboren worden. Daarom wezen de verklaringen van de Belgische bisschoppen op het belang van een voortdurende initiatie: elke christen heeft er nood aan om zijn of haar geloof steeds opnieuw te laten voeden omdat het ook telkens opnieuw wordt bevraagd en beproefd.
Deze visie op de sacramentenpastoraal is een grote uitdaging,
waarbij het catechumenaat, opgebouwd in fasen en tussentijdse vieringen, model staat voor alle catechese.
De drie sacramenten – doopsel, vormsel en eucharistie – zijn bedoeld om de initiatie in het christelijk geloof te structureren en te begeleiden. Het initiatieproces dat opgebouwd wordt rond elk van deze sacramenten vraagt om een ingroeien in de kennismaking met het geloof, in de beleving van het geloof, in het vieren van het geloof en dit alles binnen een geloofsgemeenschap die bewust is van haar taak nl. de kandidaten een warm hart en welkom toedragen en ondersteunen in hun zoeken.
Een catechesetraject zal maar slagen in de mate dat de geloofsgemeenschap zich bewust wordt van haar taak tegenover de mensen die naar haar toekomen met de vraag om een van de initiatiesacramenten.
In pastorale contacten met mensen die de initiatiesacramenten voor hun kinderen vragen blijkt dikwijls dat ze met hun vraag niet altijd hetzelfde bedoelen als wat de Kerk met haar sacramenten bedoelt.
Het doopsel, de eerste communie en het vormsel zijn geen overgangsriten.
Catechisten die mensen begeleiden moeten/mogen zich als het ware gemandateerd voelen vanuit de plaatselijke geloofsgemeenschap. In naam van de gemeenschap hebben zij de opdracht om samen met mensen (jongeren, jong-volwassenen en volwassenen) op weg te gaan naar de viering van een initiatiesacrament.
Daarom is het heel belangrijk dat liturgische vieringen op weg naar – als voorbereiding op de sacramenten - zoals bv een naamopgave, een kruisoplegging met de vormelingen, niet in beperkte kring worden gevierd maar binnen en samen met de grotere geloofsgemeenschap.
Waarom zou men niet op een zondag de ouders die voor hun kind het doopsel vragen uitnodigen om binnen de viering hun verlangen uit te spreken waarna hun een doopcatechist wordt toevertrouwd.
Het is ook belangrijk dat jongeren en volwassenen die zich aandienen als kandidaten voor het vormsel in contact komen met de diaconale opdracht van een gemeenschap. En in hun catechesetijd misschien wel uitgenodigd worden om een diensttaak op zich te nemen bv in samenwerking met de werkgroep voor ziekenzorg of daklozenwerk.
Voor meer informatie en vragen kan je contact opnemen met
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.