Frans werd geboren in Schoten op 9 juli 1930. Als een ‘late roeping avant la lettre’ trad hij op 27-jarige leeftijd binnen in het seminarie van Mechelen. Door het gebed en de handoplegging van mgr. Daem werd hij priester gewijd in de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal van Antwerpen op 7 juli 1963.
Zijn loopbaan als priester was eerder hobbelig. Zo was hij achtereenvolgens onderpastoor in de parochie Heilig Hart in Deurne (1963-1967), Sint-Willibrordus in Rijkevorsel (1967-1972) en Sint-Andries in Balen (1972-1975). Maar het leven was voor hem dikwijls te ingewikkeld en onduidelijk. Onze bisschop benoemde hem tot pastoraal ziekenhuiswerker (toen genoemd ziekenhuisaalmoezenier) in het Sint-Lucasziekenhuis in Ekeren. Ook dat mocht maar enkele jaren duren. Nadien werd hij hulp-onderpastoor in het Heilig Sacrament in Merksem.
Na zijn pensioen leefde hij stil en teruggetrokken in Merksem en de laatste tien jaren in Borgerhout. Zonder twijfel heeft hij dikwijls met Sint-Augustinus gebeden: “Onrustig is mijn hart, tot het rust vindt in God.”
Enkele maanden voor zijn negentigste verjaardag struikelde hij in zijn appartement en werd in volle coronacrisis opgenomen om te revalideren in het Sint-Elisabethziekenhuis in Antwerpen. Hij genas nog wel, maar op 11 februari 2021 is hij zachtjes ingeslapen.
Moge hij rust vinden in het grote hart van onze trouwe God.
R.A.
