Op 10 januari 1937 werd Jozef Van Nueten geboren te Geel in het gezin van vader Egidius Van Nueten en moeder Carolina Helsen. Jef was de zevende in de rij van 12 kinderen die werden geboren in het kroostrijke Kempense gezin. Hij werd diezelfde dag gedoopt in de Sint-Amanduskerk te Geel. Ondanks de oorlogsjaren kende hij een mooie kindertijd op het platteland van de Barmhartige Stede. De jonge Jef mocht studeren aan het gekende Geelse Sint-Aloysiuscollege tot aan de retorica van 1956. Zijn jeugd werd mede gevormd door de Vlaams-Katholieke idealen van Berkven en tot zijn intrede in de abdij van Tongerlo bleef hij ‘grote’ misdienaar in de parochiekerk van Sint-Amandus.
Met een groep van 11 novicen ontving Jozef Van Nueten van prelaat Joost Boel op 15 september 1956 het ordeshabijt en de kloosternaam Anselm. Op 28 augustus 1958 verbond frater Anselm Van Nueten zich door geloften aan de Onze-Lieve-Vrouwabdij van Tongerlo. Zijn filosofische en theologische scholing ontving hij in het scholasticaat van de abdij. Na de plechtige professie op Sint-Augustinus 1961 in de handen van abt Boel, ontving hij van Mgr. Vanuytven de wijdingen tot subdiaken op 23 december 1961, die van diaken op 16 juni 1962 en priester op 21 april 1963, samen met vier jaargenoten.
In voorbereiding op een zending naar de missie van Buta in Congo, alwaar Gelenaar en norbertijn van Tongerlo, Mgr. Vanuytven, apostolisch vicaris was, volgde confrater Anselm Jozef in Rome aan de Gregoriana een vorming missiologie in 1963-64. Maar het vertrek naar de Congomissie werd verdaagd omwille van de politieke moeilijkheden: in 1964 door de opstand van de Simba’s en in 1967 door de muiterijen van huurlingen en Katangese soldaten. In die periode was confrater Van Nueten werkzaam als onderpastoor in de parochie Sint-Job-in-’t Goor (1964) en in Deurne Pius X (1965-1969).
Op 28 september 1969 kon confrater Anselm uiteindelijk vertrekken naar het grote missiegebied van Buta in de Uele samen met broeder Eugeen, broeder Raf, pater Lode en pater Jo. Eerst volgde hij in Kinshasa een cursus Lingala, de inlandse taal in de missie van Tongerlo. Confrater Van Nueten was missionaris in Zobia en Balele. Vanaf 1980 was hij werkzaam in Aketi, vanaf 1982 terug in Zobia en dan vanaf 1985 opnieuw in Aketi. Tegelijkertijd werd confrater Jef Van Nueten regulier overste.
In 1996 werd het onrustig door de zogenaamde 'bevrijding van Zaïre' en de plunderingen door de soldaten van Mobutu. Iedereen werd verplicht de missies te verlaten. Pater Van Nueten hield zich schuil in de brousse vanaf 29 december 1996 en verliet uiteindelijk noodgedwongen Aketi op 9 januari 1997 samen met pater Ulrik, pater Norbert Gbukulu en Mgr. Mbali, de eerste inlandse bisschop van Buta, richting Kinshasa. Na vijf weken in het bos geleefd te hebben kwamen begin februari 1997 ook pater Lode en broeder Raf aan in de norbertijnse priorij van Kinshasa om samen met pater Ulrik door te reizen naar België.
Confrater Jef bleef zorgen voor onze enige Congolese norbertijn van Tongerlo, pater Norbert Gbukulu die ernstig ziek was en stierf op 26 april 1997. Na de inname van Kinshasa door het leger van Kabila verliet pater Jef definitief Congo op 1 juni 1997. De missie van Congo en de Congelese mensen waren tot op heden, zijn leven in diepe blijvende verbondenheid.
Na een kort verblijf bij zijn vriendelijke familie in Geel om wat te acclimatiseren en te bekomen van de rumoerige tijden, kwam confrater Van Nueten terug in de abdij van Tongerlo wonen. Hij deed vanaf 2000 meerdere jaren verdienstelijk pastoraal werk in de naburige parochies.
Steeds meer drong zich ondersteuning op in het dagelijkse leven. Op 2 juli 2019 nam hij zijn intrek in het WZC Sint-Camillus te Antwerpen, waar ook andere medebroeders verbleven en verblijven.
De voorbije weken bleef hij opmerkelijk meer op zijn kamer en kwam hij niet zo vaak meer de andere confraters opzoeken tijdens een recreatief moment. Tijdens de viering van de eucharistie op 3 april 2023 in de Goede Week, werd ons gemeld dat confrater Anselm Jozef Van Nueten onverwacht was overleden. Aansluitend hebben wij voor hem de commendatie gebeden.
Confrater Jef was eerder stil, teruggetrokken, gesloten, zwijgzaam en tegelijk zachtaardig, vriendelijk, rustig en goedmoedig… op en top Kempens. Op zijn kamer in het convent hing volgende kalligrafietekst op A3-formaat. Vertolken deze verzen toch iets van zijn diepste innerlijkheid?
Ik heb geleerd me uiterlijk happy te tonen
terwijl ik vanbinnen schrei
Ik heb geleerd uitwendig 'ja' te knikken – en nog vriendelijk ook –
en van binnen te stikken van opstandigheid.
Dit alles beheers ik volkomen, terwijl mijn ziel vraagt:
Bij wie mag ik wenen?
Nu mag confrater Jef horen: “Houd op met schreien en droog uw tranen, want er is troost voor uw tobben, er is hoop voor uw toekomst” (Jer. 31,16-17). In de gelukkige verwachting van de verrijzenis in Christus begraafden wij confrater Anselm Jozef op het abdijkerkhof als in de paastuin, op Witte Donderdag 6 april 2023. Voor hem vierden wij dankbaar en eerbiedig de uitvaartliturgie op dinsdag 11 april 2023 in de paasweek, opdat hij mag binnen gaan in de vreugde van de Heer. Pasen mag ook voor onze confrater Jef Van Nueten zalig zijn.
Onze-Lieve-Vrouw van Tongerlo,
heilige Vader Augustinus,
heilige Vader Norbertus
bid voor ons.
Prelaat Jeroen De Cuyper, de norbertijnen van Tongerlo en de families Van Nueten en Helsen
