Op 23 november 2021 overleed in Lichtaart Myriam VAN PEEL. Zij was onder meer actief als vertegenwoordigster van de katholieke eredienst in AZ Turnhout (2018-2021). Myriam werd geboren op 1 november 1964 in Herentals. Collega Christa Vandenberk schreef haar een mooi, pakkend eerbetoon en in memoriam ter afscheid.
"Lieve Myriam,
In juni 2018 werd jij mijn nieuwe collega. Je kwam vanuit het onderwijs en was van daaruit vertrouwd met het geven van godsdienstlessen, het filosoferen over geloof met kinderen en het verzorgen van vieringen. Daarnaast had je in je parochie vele jaren ingestaan voor de vormselcatechese, de plussers bezinningsdagen en het jongerenkoor. Je stond op dat moment op een keerpunt in je leven. Je voelde dat het tijd werd voor iets anders, iets waarbij je nog meer kon betekenen voor anderen. Bij je sollicitatie vroeg je om een dag te mogen meelopen op de werkvloer, om zo meer voeling te krijgen met wat het echt betekent om als ziekenhuispastor aan de slag te gaan. En toen was je verkocht, dit werd jouw nieuwe job! Jouw engagement was een 'ja' vanuit heel je hart.
Je vond snel je draai op de verschillende afdelingen. In het luisteren en meeleven met anderen was jij een natuurtalent. Patiënten apprecieerden jouw rust en betrokkenheid. Ze voelden dat ze hun verhaal zonder schroom met jou konden delen. Dat je hen door je oprechte betrokkenheid kon troosten en moed geven. Dat je in je gebed of viering getuigde van een nabije God, die zich telkens weer laat raken door mensen en met hun lot begaan is. Voor mij was jij een plichtsbewuste collega op wie ik blindelings kon vertouwen. Het was zo fijn samenwerken met jou. Alles kon besproken of gedeeld worden en vele ideeën kregen spontaan vorm. En ook al gingen we door moeilijke periodes, we zeiden vaak: ‘Wat hebben wij toch een mooie taak!’
En dan, als een donderslag bij heldere hemel, kreeg jij de diagnose van ongeneeslijke kanker. Hoe onwezenlijk … Je verliezen in kwaadheid of je afvragen waarom dit jou overkwam, deed je niet. Daarvoor was de tijd die je nog hier kon zijn te kostbaar. Jouw missie dit laatste jaar was samen genieten van eenvoudige dingen en zorgen voor vele mooie herinneringen voor je dierbaren, heel speciaal ook voor je kleindochtertje dat je zo graag had zien opgroeien. In die periode bleven we mekaar ontmoeten. Het was een intense tijd met gesprekken over achterom en vooruit kijken, loslaten en betekenis geven, koesteren en liefhebben. Ik ben dankbaar dat ik je hierin nabij mocht zijn, jij was een leermeester voor mij.
Beste Myriam, bij je uitvaart vertelden je zussen: ’Jouw naam begint met de M van mooi mens’. En als anekdote vertelden ze hoe jij als kleuter een ijsje de hele dag in je jaszak bewaarde omdat je het ’s avonds samen met je zusjes wou opeten. En ze vervolgden: ‘Jouw naam eindigt met de M van moedig mens’. En ze verwezen naar de manier waarop jij je ziek zijn hebt gedragen en hen gaandeweg voorbereidde op het onvermijdelijke afscheid. Myriam, mooi, moedig mens. Dat is ook hoe ik me jou wil herinneren. Vaarwel, lieve collega en vriendin. Ooit zien we mekaar weer, daar aan de overkant."
Christa Vandenberk
Pastorale en spirituele dienst
AZ Turnhout