* Mathias, heeft jouw eigen ervaring van rouw en rouwverwerking jouw kijk op omgaan met mensen beïnvloed?
Zeker. Er waren mensen die toen tijd maakten om naar mij te luisteren: mensen van de pastorale dienst in het ziekenhuis, toenmalig pastoor Walter De Clercq van Heusden. Het leerde me dat mensen in rouw tijd nodig hebben en ook hoe belangrijk het is dat de uitvaartliturgie verzorgd is. Ik ben nu bezig aan mijn stageperiode in een ziekenhuiscontext en kan er de tijd nemen om pastorale gesprekken te voeren. Een luisterend oor is zo belangrijk, ook al gaat het gesprek over gewone alledaagse dingen en kan je niet meteen het geloof te berde brengen. Wat je aan de minsten van de mijnen hebt gedaan, dat heb je aan Mij gedaan, zo staat het bij Mattheus, 25. Als priester moeten we daarvan vertrekken.
* Hoe zie je jouw taak als priester?
Al priester leven we verbonden met God, en worden we van daaruit naar mensen gezonden.
In het seminarie krijg je een stevige filosofische en theologische theoretische bagage mee. Dat is goed en nodig. Want ook de liturgie moet verzorgd zijn. Dat ondervond ik onlangs in de reactie van een wat oudere mevrouw op de parochie waar ik stageloop. De viering op Goede Vrijdag had haar ontroerd, haar de kans gegeven om de symboliek ervan dieper te doorgronden, vertelde ze me.
Maar er is ook een tweede aspect, de omgang met mensen, aanvoelen wat er leeft in hun hart. Dat leer je niet in cursussen, dat leert het leven je gaandeweg. Zo wil ik tussen de mensen staan, als man van God, maar met een groot aanvoelen van concrete noden van mensen. Mens voor de mensen zijn.
* Het is zondag Roepingenzondag, wat zou je aan jonge mensen willen vertellen?
Eigenlijk iets wat ik ooit aan vormelingen gezegd heb. Ik zou hen de figuur van Maria willen voorstellen. Zij inspireert een roeping. In een roeping is er plaats voor vragen. Die had Maria ook, ze zei niet zomaar meteen ja aan de engel Gabriël, maar bracht haar bedenkingen te berde.
Er zijn in onze maatschappij heel wat andere stemmen die luider klinken en die beslag leggen op jongeren. Maar als ze durven stil vallen, dan ervaren ze een diepere laag in zichzelf. Waar kunnen ze terecht om zich daardoor te laten aanspreken? Ook voor Jezus zal dat weinig anders geweest zijn. Maar zijn moeder was er wel. Dat wil ik aan jongeren zeggen: zoek een vertrouwenspersoon, een moederfiguur. Iemand zoals Maria: Ze heeft haar zoon Zijn weg laten gaan, vanuit haar eigen vertrouwen: “Heb geen angst”.
* Ten slotte, wat willen jullie nog toevoegen aan dit gesprek?
Veronique: dat ik heel erg fier ben op Mathias.
Mathias: En ik ben heel dankbaar voor het vertrouwen dat ik kreeg, dat ik die weg die niet evident is, mocht gaan.
Nicole Lehoucq
(Medewerker in Emmaüsparochie Destelbergen - Heusden - Melle, de thuisparochie van Mathias)
Ter info!
- Mathias wordt op zondag 3 juli om 15 uur tot priester gewijd door bisschop Lode Van Hecke in de Sint-Baafskathedraal. Iedereen is uiteraard van harte welkom.
- Ook om alvast te noteren: op zondag 14 augustus draagt Mathias ook in onze parochie een dankmis op, om 10 uur in de St.-Vincentiuskerk (er zijn dat weekend geen andere vieringen in de kerken van onze parochie). Deze viering zal meteen ook een ‘afscheidsviering’ zijn na de twee jaren dat we Mathias als seminarist-stagiair bij ons mochten hebben. Uiteraard heffen we na deze viering samen het glas.
