Intussen staat men een jaar verder met de renovatiewerken aan de Sint-Antoniuskerk te Balgerhoeke. Voor de buren is het intussen een vertrouwd beeld om de kerk helemaal in de steigers te zien staan en op werkdagen de activiteiten te horen aanvatten rond 7 uur in de ochtend. Vaak met wat extra lawaai van de breek- en slijpgereedschappen, een variëteit aan muziek uit de werfradio’s, wegwaaiend slijpstof maar ook met zicht op de moeizame werkzaamheden op hoogte voor de dakwerkers. Een moeilijk evenwicht om de dakleien en dakgoten te vernieuwen en intussen de wind en vele plotse regenbuien van het natte voorjaar te trotseren. Niet alles is optimaal kunnen verlopen maar kwaliteitsvolle uitvoering blijft onder de aandacht van het waakzaam oog van architect en projectleider van de hoofdaannemer. Het blijft voor een goede timing en voortgang der werken wel cruciaal om de nodige manschappen en vakmensen op de werf te krijgen of te houden.
Indien er misvieringen of uitvaarten plaatsvinden is een er een goede afspraak waarbij de werfarbeiders rustpauzes aanpassen en luidruchtige activiteiten opschorten en het kerkplein vrijmaken.
Het zal de voorbijganger ook al niet ontgaan zijn dat de houten dakgoten, dakkapelletjes, luiken en de ramen van de sacristie in een actuelere rode kleur zijn geverfd. In vroegere tijden werd vaak nog het zogenaamde ossenbloed rood gebruikt maar voor de kerk is uiteindelijk voor het donker ‘Brugs rood’ gekozen. Ook het metalen traliewerk aan de glasramen en metalen profielen in de kerktoren worden met aangepaste verf beter beschermd.
De vleermuizen die in de dakgebinten verblijven zijn nuttige en beschermde diertjes maar bepalen ook hier mee de planning der werken. Zo kon men tussen mei en september in een aantal dakzones niet verder gewerkt wegens het broedseizoen van de vleermuizenkolonie. Door de dienst natuurlandschap en landbouw is informatie verstrekt en zijn afspraken gemaakt en op hun advies zijn op meerdere locaties voor de vleermuizen kasten geïnstalleerd.
De zolder boven het schip en boven het koor is voor inspectie en onderhoud intussen al voorzien van veilige looppaden. Bemerk dat de kerk een stalen dakgebinte heeft en dat onze kerk geen pilaren heeft waardoor deze ruimte extra troeven heeft voor concerten of culturele activiteiten.
Wanneer de werken effectief zullen beëindigd zijn is nog niet met zekerheid te zeggen maar we hopen tegen eind 2024 dat de stelling is weggenomen en de werken achter de rug zijn.