EERSTE KIND-OUDER-MOMENT OP ZONDAG 14/11 MET DE VORMELINGEN VAN ANKERPUNT KRUISHOUTEM
Na de gezinsviering met de prachtige muziek van Famke en dochtertje Lya, Marieke en Juline, en de 2 vormelingen Laura en Luna die het aan durfden om voor een volle kerk viool te spelen en te zingen, vond het eerste KOM-moment plaats met de vormelingen van Sint-Eligius en hun ouders.
De groep was bijna compleet (sommige kinderen konden niet aanwezig zijn omwille van quarantaine voor het covid-beestje). Voor de meeste ouders was dit “catechese volgen samen met hun kind” iets totaal nieuw en wisten ze niet wat ze konden verwachten.
In een KOM-moment werken we telkens rond een thema, dat 1 of meerdere knooppunten op ons touw aan de staander zal worden. Dit thema wordt telkens uitgewerkt met aangepaste teksten, muziek, beelden en Bijbelverhalen.
Na de inleiding rond het eerst knooppunt GEBOORTE kon iedereen genieten van het liedje “Niemand heeft je ooit gezien en toch ben je van mij”
Maar sterker dan beelden is een echte getuigenis. Daarom hadden wij Lieselotte Vandevelde uitgenodigd om te komen getuigen van geboorte en doopsel van haar 3 kindjes, Loes, Flor en Wies.
Haar kindjes kregen deze namen omdat Lieselotte en haar echtgenoot Mattijs dit mooi vonden maar ook omdat ze ervaarden dat de voornamen van mama en papa wel eens verkeerd geschreven worden…
Loes werd gedoopt op kerstdag 2017, Flor werd gedoopt samen met nog een ander kindje (Lena) van onze parochie en Wies wordt volgend jaar gedoopt. Ze vindt dit een unieke en intense beleving waarin het kindje centraal staat, een duwtje in de rug…
Na deze getuigenis werd het tweede knooppunt besproken HET DOOPSEL. Bij het doopsel smeden de ouders een band tussen hun kindje en Jezus, ze worden zich nog meer bewust van dit wonder van leven en liefde.
Daarna was het tijd om te starten met het vraaggesprek tussen vormeling en ouders.
De staanders met de foto’s van de vormelingen stonden mooi verspreid in de kerk. Aan deze staander konden de vormelingen een envelop vinden met daarin vraagjes tussen kind en ouder.
Vraagjes van vormeling aan ouders:
Wat voelde je toen je van mij zwanger was? Wat waren je dromen en verwachtingen? Waarom heb je mij deze naam gegeven? Hoe ben je ertoe gekomen om mij te laten dopen? Waarom koos je precies voor die meter en peter? Wat verwacht je van mij als ik groot ben?
Vraagjes van ouders aan vormeling:
Welke waarden heb je van ons al reeds meegekregen? Waarmee kunnen we je helpen op je verder weg door het leven? Verwacht jij ook iets van God in je verdere leven?
Na een 10-tal minuutjes mochten de kinderen hun naamkaartje op de eerste knoop en hun geboortekaartje op de tweede knoop van hun touw bevestigen.
We sloten deze prachtige voormiddag af met het samen lezen van Psalm 139.
Catechisten groep Ankerpunt Kruishoutem
KIND-OUDER-MOMENT OP ZONDAG 14/11 MET DE VORMELINGEN VAN ANKERPUNT ZINGEM
Ook in de St.-Bavokerk Zingem kwamen vormelingen en ouders samen. “Van nu af aan: in VORM voor het VORMSEL”, klinkt het!
We kneden onszelf in de goede VORM … die goede vorm opent de weg naar het VORMSEL!
Die goede vorm vinden we in het evangelie… in het leven van Jezus… In zijn Bergrede-boodschap… in het leven van christenen… in de beleving van de sacramenten…
We zoeken samen naar de goede vorm!!! ‘WE’ … dat zijn op de eerste plaats de OUDERS die mee kozen om hun tiener voor te bereiden op het vormsel. Daarnaast zijn er ook de VRIEND(INN)EN, samen met hen wisselen we van gedachten over ons groeiend geloof en de bewuste keuze voor het vormsel. Vanuit de parochie engageren zich ook CATECHISTEN om vanuit hun geloof, met deze gezinnen mee op weg te gaan.
Concreet beleefden we een ware catechesecarrousel. Elke vormeling creëerde met deskundige inbreng van de ouders, een origineel portret van zichzelf: Ik krijg blozende wangen als ik…, mijn mond loopt over van…, mijn hart slaat op hol voor…, ik krijg buikpijn van…, ik ben (on)handig in…, ik veeg mijn voeten aan…
Terwijl de vormelingen samen verder nadachten over wie hen allemaal hielpen en ook nu nog steeds helpen vormen, zochten hun ouders een rustig plekje op aan hun kind een persoonlijke brief te schrijven vanuit de vraag: “Wij kozen ervoor om jou te laten vormen. Maar waarom eigenlijk?” Dit ‘rugzakbriefje’ met de motivatie van hun keuze werd in een gesloten omslag gestopt, voorzien van de naam van hun kind… De catechisten houden de brief bij tot einde vormseltraject.
Aan de hand van logo’s werden levenswaarden gevonden die mee vorm geven aan ons leven: fair play, vrede, respect, zorg voor elke vorm van leven, zorg voor de natuur…
Even doordenken bij de naamopgave, stond eveneens op ons programma.
Een naam is véél meer dan een klank! Er steekt ook een ziel in, een betekenis. Daardoor komt het dat namen en woorden ons kunnen blij maken, of dat ze ons kunnen pijn doen en soms diep kwetsen.
Elkeen van ons heeft een naam. Ken je de betekenis? Wie bedacht hem? Stof genoeg voor een fijn onderonsje tussen ouders en kinderen.
Tenslotte: de link naar de naamopgave.
Onze naam is een woord waardoor wij betekend worden. Daarom zijn we er zo gevoelig voor als we onze naam horen, want tussen ons en onze naam is er een eenheid: in onze naam zijn wijzelf aanwezig.
Als we dus onze naam opgeven voor iets, dan geven we onszelf daarvoor op. Datgene waarvoor ik mijn naam heb opgegeven, daarvoor mag je rekenen op mij.
De naamopgave is een zeer belangrijk deel van het vormsel en de hernieuwing van de doopgeloften.
Zij betekent: God, Gij kunt op mij rekenen. Ik wil tot uw volk behoren.
Niet alleen de vormelingen, maar ook ouders en catechisten geven hun naam op en zeggen “ja” op de vraag om een christen vader/ moeder te zijn, een mede-gelovige die leeft vanuit een diepe liefde voor anderen, een mens naar Gods hart.
Catechisten Ankerpunt Zingem
