Jezus is het licht in de nacht

JEZUS IS HET LICHT IN DE NACHT

BEZINNING BIJ KERSTMIS

25 december 2015

Lucas 2, 1-14

Eindelijk Kerstmis! We hebben er vier weken verlangend naar uitgekeken en nu is het er: het feest van Gods menswording.  Het feest dat families samenbrengt en overal ter wereld vele christenen op de been brengt in de middernachtmis en op kerstdag.

We kunnen onze vreugde nu tenvolle delen met vele anderen. En misschien is het hele kerstgebeuren voor sommigen wel een dankbare gelegenheid om terug voeling te krijgen met een kerkgemeenschap?

Onze vreugde op Kersmis is intens. En terecht! Een hele advent lang hebben we ons erop voorbereid door ons te bezinnen, door te bidden en door ons in te zetten voor anderen. Week na week hebben we een adventskaars ontstoken en ons innerlijk klaargemaakt om Jezus te ontvangen. Voor Hem openen we ons hart, naar Hem gaat ons verlangen want we willen dat Hij onder ons komt wonen.

Dromen, doen, delen en dienen waren de kernwoorden van deze advent. Het is immers enkel dankzij onze concrete daden dat we God mens laten worden in onze eigen omgeving; en dat niet alleen in deze kerstdagen, maar gewoon het hele jaar door.

De geboorte van een Redder

Als een klein, hulpeloos kind kwam Jezus in onze wereld. Hij komt terecht in het bescheiden gezin van Jozef en Maria. Een stal met een kribbe is zijn eerste woonst, soberder kan het niet zijn. Enkele eenvoudige herders mogen als allereersten het blijde nieuws van de engel vernemen :

 "Vandaag is in de stad van David voor jullie een Redder geboren. Hij is de Messias, de Heer. Dit zal voor jullie het teken zijn: jullie zullen een pasgeboren Kind vinden dat in een doek gewikkeld in een voederbak ligt."

Jezus is geboren voor wie arm, klein en zwak is, voor wie achteruitgesteld en uitgesloten wordt. Voor iedereen is Hij op een of andere manier het licht in de nacht. Want in Jezus de Zoon toont God zijn liefde voor alle mensen.

Maar nemen ook wij onze medemensen echt ter harte? Krijgen zij een voorname plaats in onze wensen, in ons gebed, in ons denken en doen van elke dag? Zien we bij elkaar voldoende het goede, of staren we ons alleen maar blind op de kleine kantjes? Kunnen we nog vreugde putten uit de eenvoudige dingen van elke dag? Streven we naar meer liefde en eenheid in onze gezinnen en onze families? Kunnen we ook de moed en het geduld opbrengen om om te gaan met mensen die het moeilijk hebben?

Kerstwensen

Deze dagen wensen we elkaar het allerbeste toe. Vrede, vreugde en bescherming voor onze families en onze dierbaren, maar ook voor de mensen in Syrië en Irak en voor de mensen zonder thuis of op de vlucht. Een wereld zonder menselijke ellende, daar blijven we in geloven, daar blijven we mee aan bouwen. Door te delen in de vreugde en de pijn van anderen kunnen we de kerstvrede waarmaken in onze eigen omgeving. Alleen zo verdrijven we al wat nacht en duister is en worden we weer wat meer kinderen van het licht.

Zalig Kerstfeest!

Piet VERSTRAETE

GEBED BIJ DE KERSTKRIBBE

Onderstaand gebed zullen we ook samen bidden in de mis. De tekst is van Thomas Goyvaerts, de tekening van Eric Monticolo.

Vader en Zoon

Als een kindje, zo klein

en kwetsbaar,

wil God in onze armen liggen.

Hij kijkt met pasgeboren

ogen om zich heen

en ziet een wereld

die schreeuwt om liefde,

die hunkert naar verbondenheid,

die zoekt naar vergeving.

Hij is Vader en Zoon,

Hij wil zorgen en

verzorgd worden,

Hij wil liefde geven en ontvangen.

Heer, geef ons de kracht

om samen met U te groeien,

de schoonheid van het leven

te ontdekken

en te delen met elkaar.

Zo wordt het leven dat U

ons schenkt

een licht in de wereld.

EEN VREUGDEVOLLE ONTMOETING

BEZINNING BIJ DE VIERDE ZONDAG VAN ADVENT

20 december 2015

Lucas 1, 39-45

Tijdens de advent kijken we verlangend uit naar de geboorte van Jezus, naar de menswording van God. We dromen van Kerstmis, van een nieuwe wereld zonder pijn en verdriet. We dromen van vrede en vreugde voor alle mensen.

Gezegend onder alle vrouwen

In het evangelie van deze zondag staat de vreugde centraal. Maria gaat op bezoek bij haar veel oudere nicht Elisabet. Zij heeft daar een lange reis voor over, want zij wil Elisabet bijstaan die hoogzwanger is. Het wordt een wonderlijke en blijde ontmoeting tussen twee moeders. Maria en Elisabet spreken over de baby's die ze verwachten: Jezus en Johannes de Doper.

Elisabet zegt tegen Maria: "Gij zijt de Gezegende onder de vrouwen en gezegend is de vrucht van uw schoot. Waaraan heb ik het te danken, dat de moeder van mijn Heer naar mij toe komt? Kijk, zo gauw uw groet mij in de oren klonk sprong het kind van blijdschap op in mijn schoot."

Diepe vreugde tekent deze wonderlijke ontmoeting: er is vreugde om de dienstbaarheid van Maria die haar nicht te hulp schiet, vreugde om het weerzien van twee vrouwen die elkaar genegen zijn, vreugde om het prille, ongeboren, maar beloftevolle leven dat zij mogen dragen en koesteren, vreugde om Johannes die Jezus herkent, vreugde om "de vrouw die geloofd heeft dat zal gebeuren, wat haar door de Heer gezegd is."

Jezus uitdragen

Ook wij kunnen ons spiegelen aan Maria als voorbeeld van verwachting en dienstbaarheid. En dat kan op vele manieren: door Jezus uit te dragen naar andere mensen en hen zo de vreugde van Kerstmis, de vreugde van het geloof te laten ervaren; door anderen bij te staan in moeilijke periodes van zwangerschap, ziekte, depressie, afscheid en verlies; door ontvankelijk te blijven voor eenvoudige, maar verrijkende ontmoetingen met andere mensen.

In deze kersttijd zijn onze gedachten onvermijdelijk ook bij de vele moeders die zelfs in tijden van oorlog en honger tot het uiterste gaan voor hun kinderen. We vragen ook bescherming voor het ongeboren en pasgeboren leven en wensen dat alle baby's met de nodige aandacht en zorgen omringd worden.  Dat zij zich van harte welkom en beschermd mogen voelen in onze wereld!

Piet VERSTRAETE

Extra vitaminen tijdens de advent, ook op woensdag!

Bezinning, gebed, eucharistie,.. tijdens de advent maken we er meer nog dan anders tijd voor, want het zijn extra vitaminen voor ons hart en voor onze geest. Daarom een warme oproep om samen advent te vieren, niet alleen op zaterdag (in de Grotkapel) of op zondag (in Sint-Pieter), maar waarom ook niet een keertje extra op woensdagavond om 17 u in de Sint-Pieterskerk. Zo'n adventsbezinning midden in de week laat niemand onberoerd, en verlangend naar Zijn komst is er geen betere voorbereiding om Hem te ontvangen!

GEBED BIJ DE ADVENTSKRANS

Onderstaand gebed zullen we ook samen bidden in de mis. De tekst is van Thomas Goyvaerts, de tekening van Eric Monticolo.

DANKEN EN LOVEN

Heer, laat ons dankbaar

zijn vandaag

en U prijzen zoals Maria.

Zij begreep als eerste

de kracht van uw heilige Geest.

Want al is de weg nog zo lang

en zijn we moe, hongerig

en verdwaald:

we zijn nooit alleen

want U laat ons niet in de steek.

Uw Geest reist met ons mee

met dezelfde spoed,

met hetzelfde verlangen

als Maria die haar nicht bezocht

om uw Blijde Boodschap te

verkondigen,

om te vertellen dat Jezus komt.

DEEL WAT JE HEBT!

Bezinning bij de derde zondag van de Advent

13 december 2015

Lucas 3, 10-18

Tijdens de advent kijken we verlangend uit naar de geboorte van Jezus, naar de menswording van God. We dromen van Kerstmis, van een nieuwe wereld zonder pijn en verdriet. We dromen van vrede en vreugde voor alle mensen.

Vorige week werden we uitgenodigd om niet te blijven dromen, maar om de handen uit de mouwen te steken en de weg vrij te maken voor Jezus. Op deze derde adventszondag wordt het allemaal nog veel concreter. Op de vraag van vele mensen "Wat moeten we doen totdat de Verlosser, de Gezalfde komt?" antwoordt Johannes de Doper heel eenvoudig: "Deel wat je hebt!"

Johannes roept op om te delen uit onze overvloed. Hij vraag zelfs geen onmogelijke dingen, maar heel gewoon: schenk de helft van wat je bezit weg aan wie helemaal niets heeft, wees niet inhalig, eis niet meer op dan nodig om te leven, wees tevreden met wat je hebt.

Is het niet hemeltergend dat er vandaag nog steeds mensen zijn die de meest noodzakelijke dingen moeten ontberen: een veilig en warm onderdak, voldoende kleren, voldoende voedsel, respect en liefde van medemensen? Hoeveel keer moet het nog Kerstmis worden vooraleer alle rijkdom eerlijk verdeeld wordt, vooraleer alle mensen een menswaardig leven kunnen leiden?

Welzijnszorg

Hoe beantwoorden wij Johannes' oproep in deze adventstijd? We moeten het vooral niet te ver gaan zoeken als het op delen aankomt. Er is in onze parochie een vereniging "Een hart voor elkaar" die heel graag wat uit onze 'overvloed' in ontvangst zal nemen om het verder uit te delen aan de armsten: voedingsproducten en warme kleding bijvoorbeeld. En er is ook de adventsactie Welzijnszorg die het lot van de armen in ons eigen land ter harte neemt. Welzijnszorg vraagt ons om samen met vele anderen in actie te komen tegen armoede. Met onze giften steunen zij tal van projecten in Brussel en het Vlaamse land.

Maar het zijn beslist niet alleen materiële dingen die we kunnen delen. Sommige mensen zullen in deze periode heropleven wanneer we eenvoudigweg een beetje van onze tijd met hen willen delen: door een bezoekje vanuit Seniorenpastoraal, door onze vrijwillige inzet voor anderen in onze buurt of parochie, door het delen van onze aandacht en genegenheid met zij die eenzaam en onopgemerkt door het leven gaan.

Dubbele vreugde

Delen wat we hebben: bezit, tijd, aandacht en genegenheid. Het zijn geen revolutionaire daden, maar ze veranderen alvast onze eigen omgeving, het zijn kleine maar wezenlijke voorbereidingen van wat ooit komen zal: het Rijk van God. Met anderen delen maakt bovendien gelukkig. Delen zorgt voor dubbele vreugde. Laten we ons samen verheugen op het Kerstfeest, dat steeds dichterbij komt! 

Piet VERSTRAETE

GEBED BIJ DE ADVENTSKRANS

Deze week ontsteken we de derde kaars van onze adventskrans en dat leidt als vanzelf naar onderstaand gebed dat we ook samen zullen bidden in de mis. De tekst is van Thomas Goyvaert en de tekening erbij van Eric Monticolo.

KIEZEN VOOR ELKAAR

Heer, u leert ons dat

wat er in ons hart leeft

nog veel belangrijker is

dan wat we met

onze handen doen.

Ook al schenken we

onze kleren weg

en ook al delen we

ons voedsel uit

in ons hart is er vaak twijfel,

angst en egoïsme.

Bevrijd ons van onze zorgen.

Maak dat we leven voor elkaar

met blijdschap in ons hart

een lach op ons gezicht

en handen die begrijpen

dat schenken eigenlijk krijgen is.

VAN DROMEN NAAR DOEN

BEZINNING BIJ DE TWEEDE ZONDAG VAN DE ADVENT

6 december 2015 - Lucas 3, 1-6

Tijdens de advent kijken we verlangend uit naar de geboorte van Jezus, naar de menswording van God. We dromen van Kerstmis, van een nieuwe wereld zonder pijn en verdriet. We dromen van vrede en vreugde voor alle mensen.

Op de tweede zondag van de advent worden we uitgenodigd om niet te blijven dromen, maar om concreet de handen uit de mouwen te steken en de weg vrij te maken voor Jezus. Van dromen schakelen we over naar doen.

Wegbereider en voorloper

Het zal dan ook niemand verwonderen dat we in het evangelie van nu zondag (Lucas 3, 1-6) Johannes de Doper ontmoeten. Hij is bij uitstek de wegbereider en voorloper van Jezus. In de dorre, droge, onherbergzame woestijn doopte hij mensen om hen te redden. Johannes riep hen op om uit hun gezapigheid en onverschilligheid te treden en zich weer naar God te keren:

"Begin een nieuw leven en laat je dopen! Dan zal God je zonden vergeven. In het boek van de profeet Jesaja staat al over Johannes geschreven: 'Hij roept in de woestijn: Opzij voor de Heer! Maak de weg klaar voor de Heer! Maak de weg recht, zonder bochten. Maak de weg vlak, haal alle bergen en dalen weg. Dan zal iedereen zien dat God redding brengt."

Ook wij worden met deze woorden van Johannes de Doper opgeroepen om tot inkeer te komen. Welke kronkelwegen volgen wij? Zitten we op de goede weg, de weg naar God, of verliezen we onszelf in tal van bijkomstigheden en dwalen we af van wat echt van belang is in dit leven? Hebben we de moed om puin te ruimen, alle hindernissen weg te werken die de weg naar Jezus versperren? Banen we ons ook een weg naar andere mensen? Zijn we voor elkaar hinderpalen en struikelstenen, of juist krachtige hefbomen door onze dienstbaarheid voor elkaar? Brengen wij hoop bij mensen die zwaar moeten lijden?

Johannes treedt op in de woestijn en brengt zo de uittocht uit Egypte en de terugkeer uit de ballingschap, in herinnering. Een positieve en hoopvolle ervaring dus, want ook toen had God woorden van troost, vergeving en bevrijding voor zijn volk. Maar we zijn er nog niet. Johannes zou geen voorloper, geen wegwijzer voor de mensheid zijn, mocht hij niet naar de toekomst kijken. Het nieuwe Rijk van God moet nog komen, en daar moeten we ons op voorbereiden. We moeten ons een innerlijke weg banen naar Jezus toe, naar "Hij die redt". 

Piet VERSTRAETE

GEBED BIJ DE ADVENTSKRANS

De adventskrans staat symbool voor het nieuwe leven dat God ons met Kerstmis schenkt in zijn Zoon. De kaarsen verwijzen naar  de komst van “het Licht van de wereld”. Het ontsteken van de kaarsen kan een mooie aanleiding zijn voor een gebed. Het brengt rust en verbondenheid. Volgend gebed zullen we samen ook bidden in de mis:

MAAK DE PADEN RECHT

Jezus, jij weet als geen ander

hoe het is om mens te zijn.

Jij komt op deze aarde

om te kijken naar het werk

dat we elke dag verrichten.

Om te luisteren

naar onze woorden

die niemand anders kent.

Om te ruiken aan de bloemen

terwijl je naast ons zit in het gras.

Om te proeven van het brood

dat we delen met elkaar.

Om te voelen wat wij voelen

terwijl we wandelen hand in hand

over paden die niet altijd recht zijn

om te zoeken naar uw liefde.

Thomas Goyvaerts

EEN TIJD VOL VAN VERWACHTING EN HOOP

BEZINNING BIJ DE EERSTE ZONDAG VAN DE ADVENT

29 november 2015 - Lucas 21, 25-35

Gelukkig nieuwjaar! Nu zondag vieren we de eerste zondag van de advent, het is meteen ook de start van een nieuw kerkelijk jaar. Liturgisch, voor de keuze van de lezingen in de eucharistievieringen, bevinden we ons vanaf zondag in een C-jaar.

Het Latijnse woord advent betekent letterlijk ‘komst’. We kijken reikhalzend uit naar het Kerstfeest, naar de geboorte van Jezus Christus, naar de menswording van God.

Tijdens de donkerste weken van het jaar verlangen we naar het licht, naar nieuw leven, naar de inlossing van hooggespannen verwachtingen. We hopen dat de Mensenzoon ons troost, vergeving en bevrijding brengt. Vrede en vreugde ook voor de hele wereld.

Maar voelen we ons innerlijk klaar voor Jezus' komst: in onze wereld, in onze kerk, in onze parochie, in onze school, in ons gezin, in onze werkkring, in ons hart?  Hoe bewerkstelligen we mee zijn komst vandaag in onze omgeving en hoe bereiden we ons voor op zijn wederkomst op het einde der tijden, zijn 'tweede komst'? Ooit zullen we ons tegenover Hem moeten verantwoorden.

Met vier evangelieteksten volgens Lucas bereiden we ons de komende zondagen alvast voor op Kerstmis. We doen dit samen met enkele vertrouwde figuren uit het Oude en Nieuwe Testament: de profeet Jesaja (tweede week), Johannes de Doper (derde week) en Maria, de moeder van God (vierde week).

Het beloven vier boeiende weken te worden, een spannende tijd vol van verwachting en hoop!

Wees waakzaam

In het evangelie van deze week (Lucas 21,25-28.34-36) worden we opgeroepen om waakzaam te zijn, want de verlossing is nabij. De eerste tekenen tonen zich overduidelijk. Maar we mogen ons niet laten verlammen door onze angsten en onze onzekerheid. Nog minder mogen we ons laten afstompen door de zorgen van het dagelijkse leven. "Want plotseling zal Hij komen over allen die waar ook op aarde wonen." De Heer komt onverwacht, we kunnen maar beter goed voorbereid zijn, dat is volgens Lucas de boodschap.

Waakzaam zijn betekent dat we ons geloof steeds levend moeten houden, dat we het niet mogen laten verzanden in veel goede voornemens, maar in (te) weinig concrete daden.

Tijd van bekering

In de advent worden we dan ook geroepen om tot inkeer te komen, om ons tot God te (be)keren en ons luisterend en onbevangen open te stellen voor Zijn Woord. In bezinning en gebed geven we ons over om te luisteren naar Zijn stem. Met onze vragen en twijfels kloppen we bij Hem aan.

Welke problemen, zorgen en angsten verstoren mijn waakzaamheid voor de komst van Jezus Christus? Houd ik stand in een wereld vol verleidingen, verslavingen, goedkoop genot? Doen leed en tegenslag mij vluchten in verdoving of blijf ik ondanks alles vertrouwen op God? Houd ik mijn blik op de toekomst gericht, of blijf ik steken in de mislukkingen van het verleden? Aanvaard ik de hand van wie mij overeind wil helpen? Help ik anderen overeind? Blijf ik ondanks de drukte van elke dag toch verbonden met God?  

GEBED BIJ DE ADVENTSKRANS

De adventskrans is rond, groen, en draagt een paars lint en vier kaarsen.

Rond: er is geen begin en geen einde, zoals ook God van alle tijden is. Ook wij zijn geroepen tot het eeuwige leven. Jezus is voor ons mens geworden en gestorven aan het kruis, om ons te verlossen van de dood. Als wij Hem in ons laten leven kunnen wij door Hem het eeuwige leven ontvangen.

Groen: groen is de kleur van het nieuwe leven dat God ons met Kerstmis schenkt in zijn Zoon Jezus; groen is de kleur van vreugde en hoop.

Paars lint: paars is de kleur van bezinning en bekering. Ook de kazuifel van de priester is in de advent paars.

Vier kaarsen: elke adventszondag wordt een nieuwe kaars ontstoken, totdat Jezus wordt geboren, “het Licht van de wereld”. Het ontsteken van de kaarsen kan ook aanleiding zijn voor een mooi gebed in het gezin. Het brengt rust en verbondenheid.

Piet VERSTRAETE

Volgend gebed zullen we zondag samen bidden in de kerk:

STILTE EN STORM

IK WIL NIET MEER VLUCHTEN, HEER,

VAN EINDELOZE NACHTEN

EN VAN DONKERE GEDACHTEN.

IK WIL NIET MEER WACHTEN, HEER,

GEEN ANGST MEER HEBBEN OM WAT KOMT,

GEEN STILTE VOELEN OM ME HEEN.

IK WIL NIET MEER SCHREEUWEN, HEER,

OM DE CHAOS EN HET PUIN VAN DE STORM

DIE MENSEN MAKEN.

IK WIL ENKEL HOPEN, HEER,

HET LICHT BEGROETEN VAN UW STEM

EN MET UW BLIK DE TOEKOMST ZIEN.

Thomas Goyvaerts