Wat heeft je 10 jaar geleden aangezet om de opleiding van parochieassistent te volgen?
Ik gaf al vele jaren vormselcatechese en dacht eraan om van mijn hobby mijn beroep te maken. In eerste instantie dacht ik om godsdienstleerkracht te worden. Ik vertelde dit aan de pastoor die toen deken Verlinden was. "Ik zal eens komen helpen denken" antwoordde hij. Wat bedoelde hij daarmee?
En inderdaad hij kwam langs en vroeg: "Wil je parochieassistent zijn?" Wat is dat? Hij had een folder bij. Een baan binnen de parochie. En de 3 jaar studies overlappen grotendeels met de studies voor godsdienstleerkracht. Ik ben voor beide studies en jobs gegaan. Tijdens de studies hoorde ik voor het eerst over 'initiëren in het geloof'. Het is mensen laten proeven/kennismaken met ons mooie geloof. Dat is wat ik wou. Ik blijk een geboren catechist en leerkracht te zijn. Waarom deed ik dit niet eerder? Dit is wat God van me wil. Zolang we het verhaal van God en Jezus blijven vertellen, zal het geloof blijven bestaan.
Wat zijn de belangrijkste ervaringen doorheen die 10 jaar?
Het mooiste aan het werk als parochieassistent zijn de vele ontmoetingen. De vormelingen die je met grote ogen aankijken wanneer het hen boeit. De huwelijkskandidaten die meegaan in het verhaal. De bewoners van het woonzorgcentrum die dankbaar de communie ontvangen. De kerkgangers die graag een praatje slaan. Ik hou van God en van de mensen. Zij toveren een glimlach op mijn gezicht. Elke ontmoeting is zo boeiend als een reis.
