+ Coronatijd zonder normale eucharistieviering: het doet onwillekeurig nadenken over de betekenis van de eucharistie in het algemeen, uit noodzaak dan van op de zijlijn. Op de zijlijn heeft eucharistie vieren doorgaans weinig betekenis: medische en economische betekenissen gaan daar zonder al te veel nadenken voor. Ze worden er spontaan als primair gedacht. Slechts voor enkelen heeft de eucharistie ook van op de zijlijn primaire betekenis. Om die primaire betekenis, om die levenszin, te vinden ook van op de zijlijn en dus in principe voor iedereen toegankelijk, is het te doen. Haar afwezigheid leidt dan ook tot een bloedarmoede van de geest.
+ Wat is dan haar primaire betekenis? Geen andere dan haar worteling in het Leven zelf, haar worteling in God. Als God ‘is’, en zich in zijn ‘zijn’ laat kennen, dan is er een geschiedenis van heil, van zijn heil, heil dat tegelijkertijd bemiddeling wil, binnen natuur en cultuur, binnen goddelijke gegevenheid dus en goddelijk geschonken vrijheid. Als God ‘is’ en bemiddeld nabij is, als Hij in zijn tekens ‘spreekt’, dan komen we in ons zoeken naar de primaire betekenis van de eucharistie eerst uit bij alles en allen die naar Hem ooit hebben verwezen en zijn levenszin ooit hebben belichaamd. We komen dan ook uit bij alles en allen die Hem ook vandaag tot icoon zijn.
+ Zinvol eucharistie vieren binnen de geschiedenis van Gods heil laat dan best ook al haar secundaire motieven achter zich: uit gewoonte, om thuis weg te zijn, om eens iemand te zien, om zijn tijd rond te krijgen, om te acteren of te paraderen. Zinvol eucharistie vieren verenigt met een onbetwijfelbaar duurzaam icoon van God en daarom met Hem zelf. Jezus van Nazareth vierde ooit met enkele mensen het Joodse paasfeest ter ere van het nabije Leven zelf, ter ere van de ervaren Bevrijder van heel het volk. Onze eucharistie bestond toen nog niet maar werd na zijn dood georganiseerd als een nieuw verbonden toegang tot hetzelfde Leven, tot dezelfde Bevrijder, primair betekenisvol vanuit lijn of zijlijn voor de naar vervulling verlangende geest.
E.H. Marc Van Steen
Pastoor
