Op 12 augustus, een warme dinsdagmiddag met tropische temperaturen. Ook binnenin wzc Vlashof was het merkbaar warm, maar vooral ook menselijk warm. Verbonden met God en met elkaar wisten we ons verenigd om God te danken en Hem te ontmoeten: in woord, in brood en op een heel bijzondere manier in het sacrament van de ziekenzalving.
Deze viering kreeg extra glans door het hoogfeest van Maria Tenhemelopneming. Wat moet dat voor haar geweest zijn? Een jonge, eenvoudige vrouw, plots uitverkoren voor een opdracht die haar leven volledig zou veranderen. Misschien worstelde zij ook met de vragen die wij onszelf soms stellen wanneer God ons roept: “Waarom ik?” “Wat heb ik te betekenen voor God?”
Maar Gods keuze voor Maria was geen toeval. Het waren juist haar eenvoud, haar nederigheid en haar dienstbaarheid die haar tot moeder van de Messias maakten.
Net als Maria roept God ook ons en nodigt Hij ons uit tot eenzelfde houding van eenvoud, dienstbaarheid en solidariteit. Hij wil dat we, net als Hij, oog hebben voor wie zwak en kwetsbaar is en hoop en toekomst geven door te delen in Zijn liefde.
Want voor wie kwetsbaar in het leven staat, voor wie pijn en lijden ervaart, kan een ontmoeting met God — die liefde is — weer hoop en toekomst geven. Dat maakt juist van de ziekenzalving zo’n krachtig gebeuren. Elk van de bewoners ervoer op zijn of haar manier, doorheen dit sacrament, de kracht van Gods nabijheid heel dicht bij hem of haar.
Moge ieder van ons, elk op de eigen manier, in eenvoud en nederigheid, naar het voorbeeld van Maria, iets van die liefde en nabijheid doorgeven aan anderen, elke dag opnieuw.
Dank aan iedereen die meegewerkt heeft om deze eucharistie tot een mooi, warm en integer moment van vieren, bidden en danken te maken.
