Is er een mooiere manier om het einde van de week, het einde van een schooljaar in te zetten, dan samen te bidden, dan je laten raken door Gods woord en gereinigd worden?
Ja, ook wij als gelovige mensen mogen deze evangeliewoorden nog tot ons laten spreken. Want soms zitten we in onszelf opgesloten en zien we niet wat de ander nodig heeft. Soms vergeten wij, naar Jezus’ voorbeeld, de hand uit te steken naar diegene aan de rand van onze gemeenschap. Soms zien we niet de mens die eenzaam en verstoten is en hunkert naar iemand die in hem gelooft en hem weer doet opstaan. Dus ja, Gods woord mag ons nog reinigen. Meer nog zelfs.
Wij mogen die liefdevolle God tastbaar maken in de wereld, laten zien dat God geen straffende God is, maar iemand die de mens niet loslaat. Bij God is iedereen welkom, bij Hem mag iedereen zijn.
Mogen wij U dan vragen God om de kracht van uw Geest.
Geef ons alerte oren om de roepstem van ons hart te horen en de noden van de ander te herkennen.
Geef ons onvermoeibare voeten om onze eigen levensweg te gaan en om de mens die ons verwacht te bezoeken.
Geef ons stralende ogen om het mooie in de schepping te zien en U te ontmoeten in onze medemens.
Geef ons open handen om wat mensen ons in vertrouwen bieden te ontvangen en om te delen van onze eigen overvloed.
Geef ons een glimlach om grote en kleine zorgen te relativeren en om wie stil langs de weg blijft zitten aan te moedigen.
Geef ons een kloppend hart om biddend te danken en een hart dat groot genoeg is voor wie er even wil schuilen.
Het was een zinvolle en inspirerende gebedsdienst die tot (zelf)reflectie stemt. En dat is net de kracht van samen bidden: Gods woord dat inspireert, begeestert en motiveert tot christen zijn in de wereld.
Na een zinvolle gebedsdienst was er nog kans tot ontmoeting bij een tasje koffie of thee.
Dank aan allen die dit gebedsmoment mogelijk maakten.
