Philippe heeft bij het anker volgende tekst geplaatst:
“Ik wil zachtjes fluisteren
dat het leven soms moeilijk is.
Maar jij schenkt mij nieuwe hoop
dat de donkerte het niet haalt.
Wat we hopen, kunnen we zelf niet maken.
We beschikken wel over een kracht
om voor het nieuwe ruimte te scheppen.“
Voor Aniëla als voormalige zeilster sprak het symbool van het anker haar bijzonder aan. Elke boot heeft verplicht een anker aan boord. Niet enkel elke boot maar ook elke mens heeft een anker van hoop nodig.
Het anker uitgooien of voor anker gaan, gebeurt niet alleen als het stormt maar ook om te wachten, vooraleer de haven binnen te varen, of om te rusten en te spelen. Toen wij met de zeilboot voor anker gingen, kon de bemanning rusten en met de kinderen spelen.
Zou het anker van hoop ons niet kunnen leren om te rusten, te wachten, te spelen?
Ik kan blijven hopen omdat Christus mijn anker is. Doorheen de Bijbellezingen blijf ik in het leven geloven. Er is ALTIJD een EN TOCH.
Ook het leven van de Kerk geeft hoop. Tijdens de Romebedevaart mochten we ervaren met hoeveel mensen we geloven. Ook in de inzet van onze plaatselijke parochie put ik kracht om te blijven ankeren.
Tot slot nog twee citaten van onze paus die me zeer dierbaar zijn:
“Daar, langs de oever, had Hij Petrus en de eerste leerlingen geroepen om vissers van mensen te worden. Nu, na zijn verrijzenis, is het aan hen (en dus aan ons) om die zending voort te zetten; telkens opnieuw het net uitwerpen, de hoop van het evangelie onderdompelen in de wateren van deze wereld, varen op de zee van het leven, opdat iedereen de omhelzing van God mag ervaren”.
(Uit intronisatiehomilie van paus Leo XIV)
“Hopen is getuigen dat de aarde werkelijk kan lijken op de hemel. Dat is de boodschap van het jubeljaar.”
(Uit jubileumauditie op 8 november 2025 van paus Leo XIV)
