Ik was blij te merken dat we in onze parochie Heilige Helena de kinderen bij de eerste communie een mooi kruisje meegegeven hebben.
Durven we nog spontaan onze kinderen en kleinkinderen een mooi kruisje geven om in hun kamer of huis op te hangen?
En we zien wel wat ze er mee doen… het is nooit verloren…
Er zit zoveel betekenis in dat kruis, het symbool van ons, christenen, het vertelt ons het verhaal van die man uit Nazareth, maar ook het verhaal van de lijdende mensheid.
In het kruis van Jezus Christus zien mensen hun eigen pijn en verdriet.
Het is ook de weerspiegeling van de plekken hier op aarde waar mensen roepen om gerechtigheid.
Het kruis een teken van herkenning en lotsverbondenheid. Maar ook een verhaal van bevrijding en verlossing. Niet onrecht en dood hebben het laatste woord, maar de kracht van Gods liefde.
Dat onze jeugd niet direct de volledige betekenis van het kruis kent is niet erg, we kunnen hen wel een mooi iets aanreiken.
En als Jezus zegt in het evangelie vandaag, dat we iedere dag ons kruis moeten opnemen, betekent dat niet dat iedere dag een lijdensweg moet zijn en dat we omwille van ons geloof alles maar moeten verdragen.
Het kruis is ons symbool voor de moeite die we moeten doen om de weg van Jezus te gaan. En dat kost inspanning, maar is de moeite waard.
De lat ligt hoog voor ons als christenen.
Wil dit zeggen dat er goede en slechte, of echte en niet-echte gelovigen of christenen zijn, zoals sommigen beweren?
Paulus geeft ons antwoord …
Door ons geloof in Jezus Christus zijn wij allemaal kinderen van God zegt Paulus in zijn brief aan de Galaten:
- er is geen verschil meer tussen mensen en volkeren
- er is geen meetlat van goeden of slechten, we moeten geen examen doen…
- er is alleen een belofte en daarvan kunnen we, als we willen, leven.
- er is een hand die ons wenkt
- er zijn ogen die vragen
- een stem die ons roept
- er zijn wonden die geheeld moeten worden
- fouten die om vergeving vragen
- er zijn moedeloze harten die een beetje steun vragen
- er zijn kinderen die beschermd moeten worden
- er is gebed nodig, een beetje eerbied
En ik zou zo nog een uurtje kunnen doorgaan. Voor ieder van ons zit er wel iets in waar wij Gods liefde tot leven kunnen wekken.
En als ze vragen: “Wie zijn dat die Jezusvolgers “… en als wij dan vragen: “wie zeggen ze dat we zijn “…
Dan zullen ze zeggen: “het zijn allemaal kinderen van God, het zijn kruisdragers, ieder op zijn of haar manier. Ze proberen niet hun eigen leven te redden, maar dat van anderen!”
Ik denk dat Jezus het zo bedoelt!
Diaken Geert Schelfhout
(Inspiratie: Zout en licht - Jos Zwetseloot.)
