Gastvrijheid, ook jullie moeten voorbereid zijn, want de Mensenzoon komt op een uur waarop je het niet verwacht. Luc 12, 35 - 40.
De schriftlezing van vandaag heeft een rol gespeeld in de aanloop naar mijn studie voor diaken begin jaren 2000.
De keuze om in te gaan op de roepstem om diaken te worden was ook toen al niet meer flashy.
Het was eerder iets waarvan de mensen zeiden: wie begint daar nu nog aan!
Actief worden bij Amnesty International of Greenpeace zou veel flashier geweest zijn.
Vandaag 20 jaar later worstel ik nog met dezelfde vraag als toen: binnen de Kerk of waarom niet even goed binnen 1 of andere sociale organisatie.
Het evangelie van Lucas vandaag gaat hier over. In die tijd 2000 jaar geleden spande het ook hier over, Lucas roept op om alert te zijn, over waar het nu in ons leven, in ieders leven, om dient te gaan.
En waar gaat het dan om?
In de eerste plaats om verbondenheid tussen mensen tegen de grote eenzaamheid in, die er overal is vandaag.
We lezen, 2000 jaar geleden, dat een man drie dagen dood in zijn huis gelegen heeft zonder dat iemand het gemerkt heeft, wat lezen we vandaag in de media, 3 maanden voordat iemand wat gemerkt heeft…
En dat juist is, waar onze Kerk sterk in is, daar zijn waar er maatschappelijk te kort is, al 2000 jaar lang is onze Kerk daar sterk.
En daar mee aan werken wil ik, zoals Lukas ons vraagt, ondanks de zaken waar onze Kerk weigert de 21ste eeuw binnen te komen.
Daarom moeten we als Christenen waakzaam zijn en blijven, uitkomen, voor iedereen, zonder schaamte, waar we sterk in zijn, waarin we geloven, die God van Liefde.
Belangrijk is dat het gaat over de overtuiging van ons hart, want waar je schat is, daar zal je hart liggen.
En ik begrijp dat er momenten zijn waarop het allemaal niet meer zo duidelijk is, ook bij mij. Er zijn momenten waarop dingen gebeuren, misbruik van kinderen, machtsmisbruik, stilstand binnen onze Kerk, momenten waarop we weer moeten kiezen.
Het zijn echter misschien momenten waarop je gekozen wordt, geroepen wordt…
We worden omgord zegt Lucas, houd de lampen brandend.
Het zijn momenten, zegt Lukas, waarop we gekozen worden, om wat je heilig is of zou moeten zijn, een kans te blijven geven.
Het blijven kiezen, bij de taken die ik in de parochie heb gekregen is het voor mij belangrijk gebleven om te investeren in de catechese.
Eerst 10 jaar in de vormsel catechese tot jongere mensen de fakkel hebben overgenomen en nu 10 jaar in de doopcatechese.
En ik ben blij om te kunnen melden dat 2 jongere mensen, Isabel en Nathalie vanaf augustus de fakkel daar ook overnemen.
Mooi hoe 2 jonge enthousiaste mensen durven uitkomen voor hun geloof, en de lamp brandend willen houden.
Een hartelijke parochie, waar iedereen welkom is, is de sleutel voor de toekomst, en Isabel en Nathalie zijn enthousiast om daaraan mee te werken samen met een aantal anderen. Dit moet ons moed geven.
Beste mensen,
Waar je schat is, daar zal ook je hart zijn.
In de beweging van Jezus volgers is de schat altijd: mensen met elkaar.
Ik bid dat voor ieder van ons, ook voor mij, daar ons hart ligt.
Trouwe God,
Zie naar ons en geef ons de moed
Met al uw kinderen het goede te delen
En al wat ons overkomt samen te dragen
Mogen wij allen zo klaar staan
Voor de komst van Jezus, uw zoon onze Heer
Die met ons leeft in de eeuwen der eeuwen.
Amen
Geert, diaken Inspiratie uit: Woord voor onderweg van Joost Jansen.
