Van zondag 19 tot en met zondag 26 januari 2025 vindt de jaarlijkse ‘Week van gebed voor eenheid’ plaats. Het thema dit jaar is 'Ja, ik geloof.' Sinds het Tweede Vaticaans Concilie (1962 – 1966) doet de Katholieke Kerk mee in dit wereldwijd gebedsinitiatief dat 175 jaar geleden is begonnen in Protestantse en Anglicaanse kringen. De Pauselijke Raad voor de Bevordering van de Eenheid en de Wereldraad van Kerken werken intussen al 50 jaar samen voor deze gebedsweek.
Vandaag zijn we te gast bij Chris De Beer. Voor de FOD Justitie werkt hij in de gevangenis van Antwerpen. Als vrijwilliger in de parochie H. Nicolaas van Myra in Sint-Niklaas onderhoudt hij nauwe contacten met diverse christelijke groepen in de regio. We hebben het over oecumene: het naar elkaar toegroeien, elkaar leren verstaan en het samenwerken van de verschillende christelijke denominaties (het rooms-katholicisme, het protestantisme, het orthodoxe christendom en het anglicanisme…).
Wat verstaat men onder oecumene?
Oecumene is geen interreligieuze dialoog en geen levensbeschouwelijke dialoog. Interreligieuze dialoog gaat over gesprekken met andere religies (joden, moslims …) . Met atheïsten erbij spreekt men van interlevensbeschouwelijke dialoog. De oecumenische gedachte komt van Christus zelf: "Mogen allen één zijn." Het is onbegrijpelijk hoe er verschillende stromingen in het christendom ontstaan zijn. Dat heeft volgens mij te maken met de ego’s van bepaalde stichters.
Waarom koos je voor oecumene?
Als vrijwilliger is mijn tijd en engagement beperkt. Ik denk ook dat we niet te veel mogen verwateren in ons christelijk gedachtegoed. Ik ben ervan overtuigd dat de christelijke stem moet versterkt worden in de maatschappij. Dat doe je door als christelijke groepen samen te werken. Door ook met andere religieuze groepen samen te werken ga je de christelijke stem net verzwakken.
Een beetje geschiedenis... Sint-Niklaas heeft een goede verzustering met Abingdon. In Abingdon is er de goed werkende CIA (Church In Abingdon). De overheid komt er amper tussen en er is geen dominante christelijke denominatie, dus werden de verschillende gemeenschappen bijna verplicht om samen te werken. We hebben een christelijke verzustering opgestart met een duidelijk thema: oecumene, samenwerken.
Ik heb in 2015 het geluk gehad van die samenwerking te mogen proeven en was volledig verkocht. Ik heb getracht die mooie christelijke kracht die ik daar zag een stukje mee te brengen naar hier. Ik kreeg een opdracht mee: “Als je ons wil uitnodigen, moet je in Sint-Niklaas op zoek gaan naar andere christelijke kerken.” Zo kwam ik in contact met De Regenboog, een protestantse gemeenschap in de Kokkelbeekstraat, en met de Vrije Evangelische Gemeente (VEG) in de Stationsstraat. Martin Lelie, de voorganger van de VEG, ging vorig jaar mee naar Abingdon. Ook bij hem sloeg de oecumenische vonk over.
Stilaan groeit de samenwerking tussen de VEG en onze parochie. Zo worden we op vrijdag 24 januari uitgenodigd door de VEG voor een avond van gebed en aanbidding. Ook zijn er contacten en samenwerking met de Roemeens-orthodoxe gemeenschap. Zo stelde de parochie hen de Christus Koningkerk ter beschikking. De Aramese gemeenschap plaatste dan weer een chatsjkar kruis aan de Terekenkerk. De week van de eenheid is een uitgelezen moment om de banden tot samenwerking verder aan te trekken, ook met andere denominaties, en de oecumene verder te bevorderen.
Is er veel verschil tussen de orthodoxe en de rooms-katholieke Kerk?
Inhoudelijk zijn er niet zoveel verschillen. Beiden kennen de zeven sacramenten. In de orthodoxe eucharistie wordt wel veel met gezangen en wierook gewerkt en is er ieer interactie tussen de priester en het volk, vertolkt door het koor. Er wordt de hele tijd gezongen, er zijn geen stiltemomenten. Elke dienst wordt afgesloten met een processie.
Wat staat er binnenkort te gebeuren?
Vrijdagavond 24 januari is er 'Boven vertrek', een avond van gebed en spontane aanbidding. Wees welkom in VEG, Stationstraat 27 in Sint-Niklaas, vanaf 18.30 u.
Heb je nog een boodschap voor de lezers?
Als je met oecumene bezig bent, heb je de neiging om naar de verschillen te kijken, terwijl je achteraf moet vaststellen dat tachtig tot negentig procent hetzelfde is. Uiteindelijk komt men uit bij de figuur van Christus en de boodschap in de Bijbel terecht. Bij protestanten is de kennis van de Bijbel actiever aanwezig. Katholieken hebben meer de neiging om de uitleg van de voorganger te krijgen. Als je echt eens oecumene wil ervaren moet je mee gaan naar Abingdon. Daar zie je, voel je wat het is.
Erik MELS