Misschien kennen sommigen onder u het nummer wel: “Als de muren konden praten”. Als dochter van een mama die Will Tura grijs draaide, kan ik de tekst vlot meekelen (ja, zangtalent is me helaas niet gegeven...). Het nummer dateert van 1978 en als jongedame stond ik niet zo stil bij de inhoud als nu. Maar toch raakt het nummer me vandaag nog steeds. Omdat ik nu juist wel bij de tekst stilsta die uitnodigt om na te denken over onze medemens en wat er achter gesloten deuren gebeurt. Omdat het nummer confronteert met de rauwheid van de maatschappij: dat niet alles peis en vree is in het leven en er achter heel veel muren meer schuilgaat dan we op het eerste gezicht vermoeden. Want hoe vaak proberen we niet naar de buitenwereld toe een positief beeld te behouden? De realiteit is soms minder waar…
“Als de muren konden praten…
over alles wat ze zien.
Ja, dan zouden hun verhalen
ons verwonderen, misschien.
Want er bestaat zoveel leed
dat men niet weet.
Als de muren konden praten
over alles wat gebeurt
achter ieder vensterraam,
zouden wij niet zo voldaan iedere avond slapen gaan.”
Elke dag maak ik een wandeling. Telkens passeer ik vele vensterramen. En je weet inderdaad niet wat erachter schuilgaat. Tot…
Tot je de mens achter dat venster ontmoet. Tot je luistert naar zijn of haar verhaal. Tot je een luisterend oor biedt, niet alleen voor wat goed gaat, maar ook voor wat weegt en zorgen baart.
“Er is zoveel eenzaamheid die uit trots verborgen blijft
en waaraan geen mens wat doet, omdat niemand ze vermoedt.
Als de muren konden praten over alles wat geschiedt
zou er soms wel iemand zijn die een mens troost in 't verdriet
maar de muren praten niet.”
Als de muren niet praten, maar de mens erachter wil dat wel… Wie luistert dan?
Precies hierin ligt onze roeping als christen. Oog hebben voor de kwetsbaarheid van de ander. Attent zijn voor wie eenzaam is. Niet enkel kijken naar het opgewekte masker dat iemand soms draagt, maar proberen de persoon erachter echt te leren kennen. Want niet alleen achter een vensterraam gaat veel schuil, ook achter het masker dat we als mens soms opzetten.
Is het dan niet mooi dat we, naar het voorbeeld van Jezus, juist hierin mensen mogen nabij zijn? Dat we ons geroepen en geïnspireerd mogen weten tot zijn dienstwerk van medemenselijkheid? Jezus toonde immers Gods liefde op sublieme wijze.
2000 jaar later weet Hij daardoor nog steeds harten te raken en de mens te verwarmen en omarmen.
“Als de muren konden praten over alles wat ze zien.
Ja, dan zouden hun verhalen ons verheugen, misschien.
Want er bestaat, gelukkig ook,
nog liefde en hoop.
Als de muren konden praten over elke lieve daad.
Was, wie weet, al dat gepraat, dat geklets in iedere straat
voor één keer 't beluisteren waard.”
In dit bijzonder jaar, een jubeljaar in het teken van de hoop, willen wij als parochieploeg daadwerkelijk op weg gaan als pelgrims van hoop naar elkeen van onze parochianen.
Om te luisteren naar jouw verhaal.
Om jou wat warmte te brengen als de kou je rillingen bezorgt.
Om jou een schouder te lenen waarop je even mag leunen.
Om jou een klopje op de rug te geven wanneer je voor een spannende gebeurtenis in het leven staat.
Want ja, er bestaat gelukkig ook liefde en hoop.
De hoop dat Gods liefde de mens niet loslaat.
De hoop dat Hij ons blijft uitnodigen om Hem lief te hebben, maar vooral ook onze medemens, die naar Zijn beeld en gelijkenis geschapen is.
We koesteren dan ook de hoop onze parochianen te kunnen en mogen ontmoeten...
We koesteren de hoop dat we een warme kerk kunnen en mogen zijn voor elk van u.
We koesteren de hoop dat iedereen zich geborgen mag weten in Gods liefde.
We koesteren de hoop dat we samen deze liefde doorgeven.
Zo bouwen we, met vallen en opstaan, elke dag opnieuw een stukje aan Gods droom voor de mens.
Wil je graag een bezoekje? Laat het ons weten!
Spreek ons aan voor of na de viering.
Bel even naar het parochiesecretariaat (03 233 97 95 op maandag, woensdag en vrijdag van 9.30 uur tot 11.30 uur).
Of stuur een mailtje:
diaken.geert@parochieheiligehelena.be
lucrece@parochieheiligehelena.be
isabel@parochieheiligehelena.be
We kijken ernaar uit je te ontmoeten!
Warme groet
Isabel
