MIJN GELOOFSWEG
Mijn naam is Gyöngyi Kallo. Ik behoor tot de Hongaarse minderheid in Roemenië en ben opgegroeid in een protestants-christelijk gezin, in een klein dorpje tijdens de communistische periode. Mijn ouders, maar ook mijn leerkrachten, de dominee en zijn echtgenote waren belangrijke voorbeelden voor mij. Ik heb de helft van mijn leven daar gewoond.
Toen ik naar België kwam, vond ik het in het begin niet gemakkelijk om mijn spirituele leven verder te zetten, ook al gingen mijn echtgenoot en ik samen hier naar de kerk. Ik bleef zoeken en groeien in mijn geloof. Na de geboorte van onze zoon vond ik meer en meer mijn plaats in Kemzeke, ook binnen de kerkgemeenschap. Later ben ik, toevallig, terechtgekomen bij de Bijbelgroep van Stekene. Ik ben van in het begin ook bij de vrouwenbeweging aangesloten, wat ook bijgedragen heeft voor de ontwikkeling van mijn sociaal leven.
Ik voel me nog steeds protestant, maar ik ga ook regelmatig naar de katholieke kerk. In onze regio heb ik namelijk geen protestantse gemeenschap gevonden die echt bij mij past. Maar dat is voor mij niet het belangrijkste. Ik geloof dat er maar één God is, en dat onze manier van aanbidden ondergeschikt is aan het geloof zelf. Ik voel me ook wat ecumenisch: als ik de kans krijg, bezoek ik graag ook andere geloofsgemeenschappen om te luisteren en te leren.
Ik ben opgegroeid met de verhalen uit de Bijbel, die toen eerder als vertellingen werden meegegeven. Pas als volwassene ontdekte ik dat er achter die verhalen metaforen schuilgaan, en dat ze op verschillende manieren geïnterpreteerd kunnen worden. Dat maakt het voor mij boeiend om me verder te verdiepen in het geloof en in de Bijbel.
De cursus van de ‘School voor Geloofsverdieping’ die ik volg, is best stevig, maar ik ben blij dat ik tot nu toe goed kan meevolgen. Via de theorie krijgen we nieuwe inzichten, zoals het besef dat God naar ons toe komt en dat Hij ons uitnodigt om “ja” te zeggen op Zijn roep. We leren ook anders kijken naar het Rijk van God, de Heilige Geest… In de groepsgesprekken kunnen we vrijuit onze twijfels, vragen en gedachten delen. We leren telkens bij, ook van elkaar.
De laatste les ging over de Heilige Geest en het bidden, voor mij een van de meest interessante lessen tot nu toe. Ik vond het bijzonder hoe iedereen geraakt werd door een ander vers uit het verhaal van Zacheüs, en hoe elkeen er een eigen betekenis aan gaf. En als afsluiting deelden we korte gebeden met elkaar, een heel mooi moment.
Dit is het gebed dat ik heb geschreven:
"Heer God,
U kent ons allen, en ook ieder van ons persoonlijk.
U stuurt ons leven, en daarvoor zijn wij dankbaar.
Blijf bij ons, ook in moeilijke tijden.
Geef ons kracht en hoop door uw Heilige Geest.
Help mij om steeds geïnteresseerd te blijven in Uw wegen
en om mijn medemensen met liefde en hulp te omringen.
Amen."
