Beste medeparochianen,
Het zien van de reeks 'Godvergeten' is zeer ingrijpend, pijnlijk en maakt een diepe triestige indruk. Niets kan nog passeren zonder eraan te denken. Dat had ik eveneens bij het lezen van de lezingen van vandaag.
Doorheen de profeet Ezechiël zegt God: "Jullie beweren: De wegen van God zijn niet recht(vaardig)! Maar Israël luister! Is het echt mijn weg die niet recht is? Zijn het niet eerder jullie eigen wegen die niet recht zijn?" Het lijkt wel of de profeet het nu zegt, tegen onze kerk. Nee, God valt niets te verwijten. Is het niet Hij die ons leerde van de zwakke en de kleine te houden? Is het niet Hij die de waarheid en de rechtvaardigheid boven alles zet? GOD IS DE WAARHEID. God woont in de zwakke. God geeft de slachtoffers nu de kracht om de waarheid te spreken.
De tweede lezing komt eveneens pijnlijk dichtbij. De apostel Paulus vermaand de gemeenschap in Filippi. Hij vraagt hun hartelijk en meelevend te zijn. 'Doe niets uit partijzucht of ijdelheid, maar zie de ander in alle bescheidenheid als belangrijker dan uzelf. Denk niet aan je eigenbelangen.' Paulus lijkt het wel te hebben tegen de geestelijken die van het misbruik afwisten maar geen medeleven hadden met de slachtoffers, en hun eigen goede naam belangrijker vonden. Zij volgen niet het voorbeeld van Jezus die zich niet gelijk aan God wilde stellen maar zich liet vernederen door het gerecht en aan het kruis. Wie nu de verantwoordelijkheid durft nemen en de consequenties erbij wil nemen, die doet Jezus alle eer aan. Die zal het juiste rechte pad volgen tot eer van God.
Dan komen we bij het evangelie. Jezus spreekt deze parabel uit tegen de hogepriesters, de oudsten, de leiders van het volk van God. Ja, juist tegen hen. In de parabel vraagt een vader aan zijn 2 kinderen: 'Ga in mijn wijngaard werken.' De joodse mensen die luiteren weten wat Jezus bedoeld met wijngaard. Dat is het volk van God. Er wordt dus gevraagd aan de joodse leiders: ga werken voor de mensen. Zet je in en zorg voor hun. De ene zegt 'nee' maar doet het toch. De tweede zegt 'ja' maar doet het niet. Met deze parabel wil Jezus leren dat daden belangrijker zijn dan woorden. Het is niet genoeg 'ja' te zeggen bij een roeping. Je hoort ook voor de mensen ten dienste te staan en te doen wat je verkondigt. 'Jullie waren nochtans gewaarschuwd door Johannes de doper, maar jullie kwamen niet tot inkeer,' gaat Jezus verder.
Inkeer is wat onze kerk nu nodig heeft. Onze kerk is ziek. Psychologen zeggen dat je pas kunt loskomen van je verleden en echt vrij kan zijn wanneer je inzicht krijgt in wat er is gebeurd in het verleden en de waarheid onder ogen durft komen. Dit is ook voor de kerk belangrijk. Maar God is met de kerk bezig. Dat zien we juist doorheen de reeks 'Godvergeten'. De waarheid komt boven. De kerk zal nog kleiner worden, maar dat is niet erg. Ik geloof echt dat God een nieuwe kerk zal bouwen. Een andere kerk waar niet macht telt maar medemenselijkheid. Een kerk die gestoeld is op de wil van God en die het rechte pad bewandelt. Echt vrij van een drukkend en zondig verleden.
(Met kerk uit het verleden bedoel ik vooral de machtsstructuren en niet de vele mensen die zich steeds voor hun medemensen hebben ingezet. Ook zij zijn kerk, maar zij zijn niet de zondige kerk.)
