Zij zijn het die, dikwijls zonder iets te vragen, zoveel geven om het een ander te behagen ! En dit toch wel in heel bijzondere tijden waarbij corona zowat alle vaste waarden en tradities overhoop haalde. Het omgaan met de vele veranderingen en aanpassingen waren een ware uitdaging. Denk maar aan de online vergaderingen en allerlei alternatieven die we plots moesten bedenken.
Gelukkig viel het vrijwilligerswerk in onze geloofsgemeenschappen niet helemaal stil … en is het op een zekere manier zelfs een beetje vernieuwd en versterkt! Zo zijn er in onze parochie enkele communiebedelers, doopcatechisten en andere vrijwilligers bij gekomen. Zij hebben zich waarlijk ontpopt als een voorbeeld door het beste van zichzelf te geven en creatief hun weg te gaan in deze moeilijke tijden. Zo ook als ouders van vormelingen niet aan de kant blijven staan maar de catechese voor hun kinderen helpen vormgeven. Dan kunnen we alleen maar énorm dankbaar zijn voor hun engagement. Zij dragen onze geloofsgemeenschappen op die manier wat verder in een hoopvolle toekomst.
Maar we willen toch vooral onze zovele trouwe vrijwilligers koesteren, die zich al jaren inzetten (sommigen tientallen jaren). In goede en kwade dagen. Zij vormen de échte kern van onze geloofsgemeenschappen en dragen er het dagelijkse (samen)leven. Velen van hen komen nooit op de voorgrond maar zijn trouw dienstbaar en zorgend in zoveel kleine en grote initiatieven.
Dankjewel. Dankjewel. Dankjewel!
Een interview
Wilfried Bornauw, op rust, 32 jaar organist in Erembodegem, nog steeds actief als vrijwilliger.
Vanwaar die passie voor muziek?
Ik ben van mening dat die passie bij elke mens aanwezig is. Toen de muziekacademie in Hekelgem
opgericht werd, was het voor mij een eer om er bij te mogen zijn. Ik leerde er eerst notenleer. Wat
de muziekinstrumenten betreft begon ik ,vaders’ wil volgend, trombone te spelen. Mijn vader was
muzikant bij “de varkens” (Koninklijke Fanfare de Katholieke Gilde). Na mijn trouw speelde ik eerst
piano, nadien orgel.
Hoe ben je in Erembodegem terecht gekomen ?
Ik was op zoek naar een orgel om te oefenen. Ik vroeg aan de toenmalige pastoor Jan Colpaert of ik op het prachtige orgel in de centrumkerk in Erembodegem mocht komen oefenen. Een tijdje later ,nadat de vorige organist een andere job verkoos, vroeg hij mij om de nieuwe organist te worden. Ikstemde toe maar vond ook dat ik mij verder moest vervolmaken. Ik volgde lessen in het Lemmensinstituut.
Hoe heb je de geloofsgemeenschap van Erembodegem zien evolueren?
In het begin als organist waren er nog acht missen op één weekend. Vooral de mis van 7u op zondag is me steeds bij gebleven door de aanwezigheid van talrijke wielertoeristen in hun wielrennersplunje. In de loop van de jaren kwamen er steeds minder mensen naar de mis, het werd een minder vanzelfsprekende afspraak in de weekendplanning. Heel wat missen sneuvelden. Nu is het positief dat er veel meer betrokkenheid is vanuit de geloofsgemeenschap zelf, initiatief is welkom in de kerk. Ook via kerkelijke media wordt goed werk verricht, ik denk maar dat door het lezen van Kerk en Leven, veel mensen betrokken blijven bij de parochie, ook al komen ze niet naar de misvieringen.
Hoe sta je tegenover godsdienst en religie ?
Muziek en godsdienst zijn aanvullende culturen. Als je Bach speelt, ben je ook met godsdienst bezig. Ze zijn nauw met elkaar verweven. Ik vind trouwens orgelmuziek beter geschikt voor in een kerk dan pianomuziek. Orgelmuziek heeft een meer stuwende kracht naar een geloofsgemeenschap toe.
Heb je nog andere hobby’s buiten zingen in het academiekoor van de Academie August De Boeck in Asse?
Mijn ouders waren tuin- en landbouwers. Ik tuinier graag, kweek groenten en bloemen en heb een sterke interesse voor alles wat bio betreft. Daarnaast gaat ook heel wat tijd naar mijn passie voor geschiedenis. Zo sta ik in bewondering voor de verhalen die je in Exodus vindt waarbij een nomadenvolk zich ergens probeert te vestigen. Het zijn één van de oudste geschreven bronnen van de mensdom. Ik lees graag ook de geschiedenis van het oude Egypte. Wist je trouwens dat de farao niet besliste over leven of dood, zoals het vaak werd voorgesteld? Of dat de Egyptenaren een enorme bewondering hadden voor ambachtslieden hun kennis en kunde?
Wat zijn je plannen voor de nabije toekomst?
Bij David de Geest volg ik compositie. Heel boeiend! Ik wil nog heel wat opzoekingswerk verrichten. De cultuur van de kerkmuziek is te waardevol om ze verloren te laten gaan. Momenteel volg ik een cursus paleografie (handschriftontleding). Ik hoop ooit het neumenschrift te ontwarren. Het zijn liedteksten met tekens er boven die uitmonden in een lied.
Wilfried, ik hoop je nog lang in onze geloofsgemeenschap te ontmoeten en wens je veel succes met je opzoekingswerk !!!
(Noot van de redactie: een neume is het basiselement van Westerse en Oosterse muzieknotatie, zoals deze bestond vóórdat de notatie met notenbalk ontstond. Een neume is een teken ter aanduiding van de melodiegang bij een gezongen lettergreep; kenmerkend voor neumen is dat ze geen exacte aanduiding van intervallen of toonhoogte aangeven.)
