We maken allemaal situaties mee waarin ruzie, jaloezie, schuldgevoelens, gebrokenheid en kleinheid in ons de bovenhand krijgen. Waar mensen bereid zijn elkaar nieuwe kansen te geven, kan men herbeginnen. Een waarachtige viering van het sacrament van de verzoening veronderstelt dat we erkennen dat we tekort zijn geschoten, tot God, tot onze medemens. Ons hart verlangt naar een nieuw begin. Misschien voel je je onwennig voor een biechtgesprek. Deze leidraad wil helpen om van die viering een positief, bevrijdend gebeuren te maken.
Het sacrament van de verzoening vieren : hoe doe je dat ?
In het sacrament van de verzoening treedt de priester, als levend teken van Jezus Christus, met mij in gesprek. De dialoog vindt plaats door samen te bidden en ik leg voor wat er in mijn hart leeft aan spijt en verdriet, aan verlangen naar een nieuw begin: ik toon mezelf zoals ik ben tegenover God, tegenover de kerkgemeenschap, mijn broeders en zusters. Neem tijd om te luisteren naar de innerlijke stem van je.
Het verloop
De viering begint met een gezamenlijk kruisteken. Vervolgens nodigt de priester je uit om je open te stellen voor Gods barmhartigheid en je tekorten en zonden in Gods handen te leggen. De priester kan je uitnodigen om samen een stukje uit de Schrift te lezen, eventueel een passage die je zelf hebt gekozen ter voorbereiding.
Na de lezing van Gods Woord volgt de zondebelijdenis. Zonde is wat het liefdesverbond tussen God en de mensen kwetst. Je kan eerst de algemene schuldbelijdenis uitspreken (Ik belijd voor de almachtige God … ) en daarna aan de priester je concrete zonden belijden. Probeer dat te doen zonder omhaal van woorden, eenvoudig en oprecht.
De priester zal, in antwoord op wat hij beluisterde, aangeven dat je door de kracht van Christus’ verrijzenis van Godswege werkelijk opnieuw mag beginnen. Daarnaast zal hij je een boetewerk voorstellen, een opdracht die je wil helpen om de bekering en het verlangen naar een nieuwe start concreet te maken. Dat kan bestaan uit gebed, maar ook uit een daad van verzoening, dienstbaarheid en barmhartigheid.
Dan volgt het kernmoment van de viering: in naam van Christus en de Kerk spreekt de priester Gods vergiffenis over je uit. Hij strekt daarbij zijn handen uit over je hoofd – een gebaar van zegen – en maakt op het einde van het gebed een kruisteken. Je kan samen met hem het kruisteken maken, en het absolutiegebed beamen.
Nadat de biechtvader je de verzoening met God heeft aangezegd, nodigt hij je uit om de barmhartigheid van God te belijden: “Breng dank aan de Heer, want Hij is genadig”. En jij antwoordt: “Zijn genade duurt in eeuwigheid”. Ten slotte word je op weg gezonden met een bemoedigend woord: “De Heer heeft uw zonden vergeven. Ga in vrede”. Verzoening en vrede: dat is de uiteindelijke bedoeling van de biecht.
Het is goed om na het biechtgesprek nog even in de kerk met een dankbaar hart terug te blikken op je ontmoeting met de Heer. Het vraagt soms tijd om de vreugde van Gods vergeving ten volle te laten doordringen…
Persoonlijke biechtgelegenheid: dinsdag 12 april, tussen 19.00 uur en 19.45 uur in de St.-Leonarduskerk
