Iemand vorige week de koers gezien? Amstel Gold Race? Waar Kwiatkouski en Cosnefroy streden om de eerste plaats en de fotofinish moest duidelijkheid brengen wie nu de winnaar was. Een soortgelijk scenario horen we vandaag terug in het evangelie. Simon Petrus en de door Jezus beminde leerling lopen om ter snelst naar het lege graf en de beminde leerling lijkt het te halen van Petrus, maar doet dan vlak voor de meet iets raars. Hij laat Simon Petrus eerst naar binnen gaan.
Het lijkt misschien onnozel, maar deze plotwending fascineert mij. Waarom laat de beminde leerling – waarvan trouwens wordt aangenomen dat het over de evangelist Johannes gaat – Petrus voor? Bijbelkenners beweren dat het een voorbode is van de rol die voor Simon Petrus is weggelegd als de rots waarop de kerk werd gebouwd, als eerste paus. … Ofwel heeft Johannes, de door Jezus beminde leerling zoals hij zichzelf noemt, het begrepen wat Jezus wilde duidelijk maken. Misschien heeft Johannes als enige de boodschap die Jezus wou overdragen wel door. Want het gaat helemaal niet over de eerste zijn. Het gaat niet over de chiqueste villa of de dikste auto. Tal van andere evangelieverhalen bevatten diezelfde boodschap.
Maar dat is niet de kernboodschap van vandaag. Vandaag gaat het over het lege graf. En de liturgische kalender voorziet voor vandaag, op het hoogfeest van Pasen, zelfs twee evangelies. We hebben de keuze tussen de versie van Lucas, die gisteren gelezen werd op de paaswake, en die van Johannes, die we zonet hoorden. Sta mij toe om het eerste en het laatste zinnetje van dit evangelieverhaal even van naderbij te bekijken.
Johannes begint zijn twintigste hoofdstuk met de woorden: “Op de eerste dag van de week”. Dit slaat op een nieuw begin, een nieuwe tijd die aanbreekt. Jezus is gestorven op vrijdag, we werden er stil van op zaterdag, maar vandaag op Paaszondag luidt Jezus een nieuw tijdperk in, een moment van wederopstanding. Want zo staat het geschreven, niet alleen in de Schrift maar dus ook in het laatste zinnetje van het evangelieverhaal: “dat Hij namelijk uit de doden moest opstaan.”
Jezus is verrezen, dàt vieren we vandaag. Hij is terug onder ons gekomen … om er voor altijd te blijven. En het is weer Johannes, de andere leerling, die dit doorheeft. Want toen hij in het graf naar binnen ging … “zag hij en geloofde hij”. De beminde leerling ziet met de ogen van de liefde en voelt Jezus’ aanwezigheid in zijn hart. De werkwoorden ‘zien’ en ‘geloven’ zijn trouwens zo goed als synoniemen in bijbelse termen.
Opstaan uit de doden. Verrijzen. Hoe moeten we dat in hemelsnaam interpreteren? In de eerste zin van het evangelie staat tevens dat Maria Magdalena naar het graf ging toen het nog donker was. Ze bevond zich nog in de duisternis. De duisternis van de nacht, de donkerte van de dood. Ook in ons eigen leven kennen we periodes van duisternis. Vaak is het donker omwille van eenzaamheid of futloosheid. Of worden we uitgesloten en tellen we niet mee. Zien we het niet meer zitten wegens een gebroken relatie of jobverlies. Of erger nog, moeten we het overlijden verwerken van een naaste.
Het is in die duisternis dat Jezus is afgedaald. Hij breekt die open door zijn nabijheid. In alle vormen van duisternis en alle donkere periodes in ons leven is Hij nabij. Vandaag op het feest van de Verrijzenis mogen wij nog eens extra ervaren dat Jezus teruggekomen is om zijn Licht te laten schijnen in onze levens. Telkens wanneer wij door een donkere tijd gaan, is Jezus er om ons Licht toe te schijnen, om ons te begeleiden op ons pad, zodat we ‘zien’ … en ook ‘geloven’. Hij is het Licht van de wereld, zoals onze vriend Johannes elders schrijft in zijn evangelie.
Maar hier stopt het niet. Jezus’ verhaal gaat verder. Wij leven in Hem, door Hem en met Hem. Het is aan ons om het Licht van deze paasmorgen, dat we van Jezus mochten ontvangen en hier vertegenwoordigd is in de nieuwe paaskaars, door te geven aan anderen. Ook wij kunnen een licht zijn voor anderen. Ook wij kunnen licht doen schijnen in donkere tunnels van anderen. Dat is onze taak als christen, daartoe zijn wij gedoopt en daarom hernieuwen wij vandaag ook onze doopbeloften. Laat het licht van onze Verrezen Heer over deze paasopdracht schijnen zodat wij allen kunnen leven … en leven doorgeven.
Aan iedereen een Vreugdevol Verrijzenisfeest toegewenst!
Gerry Bellekens, bruggenbouwer van onze pastorale eenheid Mozes
