Liturgische vieringen
Zie Misvieringen in Ruiselede en in de Pastorale Eenheid op deze website
PAROCHIENIEUWS
Schatten uit het verleden..
Lut Bleyaert ismet haar man Gaby erg parochie betrokken en een trouwe kerkganger. Samen houden ze o.a. de kerk schoon en als er elders handen te kort zijn, mag je hen altijd de vraag stellen. Ze verzamelt antiek en nodigde me uit om eens een bezoekje te brengen aan haar ‘schatkamers’. Graag luister ik ook naar haar verhaal. Onder een stralende zon fiets ik naar hun charmante, landelijke huis, omgeven door velden, bloemen en groen. De perfecte moestuin is ingezaaid en aangeplant.
Groot gezin
Ludgarde is van Schuiferskapelle. Thuis waren er tien kinderen, vier dochters en zes zonen. Zij was de vijfde. Petje en metje woonden ook in. Dus met de ouders erbij waren er veertien huisgenoten. Groot was het huis niet, een eigen kamer hadden ze al zeker niet maar ’t was er gezellig en ieder was welkom, er was altijd eten. Haar grootouders waren ook tevreden mensen, herinnert ze zich. Ter gelegenheid van hun 50- jarig huwelijksjubileum kregen ze elk een nieuwe zetel, een reden van grote dankbaarheid. Ook de eerste mis op TV uitgezonden, was een emotioneel moment voor petje die niet meer ter kerke kon gaan. Dat dit mogelijk was! De grootouders waren erg gelovig. Grootvader stierf toen hij 96 was, thuis, ging niet naar een rustoord. Het Wit-Gele Kruis kwam ondersteunen in die tijd. Hij moet een sterke natuur geweest zijn want hij werd drie keer ‘berecht’ (ziekenzalving ontvangen) voor hij stierf. Metje werd 88. Ook haar ouders waren erg gelovig. Haar vader trok vanuit Schuiferskapelle met een groep 11 keer te voet naar Halle. Hij werd slechts 73 jaar. Hij zag Luts zoon Lieven nog en zei dat hij ‘plekke’ zou maken voor een nieuw kindje. De gang des levens. Met het gezin kwamen ze per fiets in de meimaand de Ommegang van Ruiselede stappen. Als beloning volgde een limonadeke in een café. Ieder tevree.
Werk
Ludgarde kon niet verder studeren. De kinderen waren mee kostwinners, hoewel de zoons wel tot hun zestiende, achttiende een diploma mochten halen. Zo belandde ze op 1 september 1965 op veertienjarige leeftijd in de materniteit van Tielt in de Peperstraat. Ze zou er dertien jaar werken met volle plezier. Ze sliep in en had voor het eerst haar eigen kamer en een badkamer. De sfeer in een materniteit is anders dan in een ziekenhuis uiteraard. De moeders bleven er tien dagen en het eten was er heel lekker, met een dessertje zelfs. Ze hielp schoonmaken, afwassen en als een baby gedoopt zou worden (toen vaak in de kapel van de materniteit) rolde ze de haren van de moeders in krulspelden voor de gelegenheid. Onvoorstelbaar nu.
Gezin
In 1975 trouwde Lut met Gabriël, Gaby. Toen dochter Charlotte geboren werd, wou Lut halftijds werken en daardoor moest ze verhuizen naar een job in het ziekenhuis. Zowel zij als Gaby vonden het belangrijk er zoveel als mogelijk te zijn voor de kinderen. Gaby was een huisman avant-la-lettre, kon koken, de was ophangen, de menage doen. Zijn ma was vroeg gestorven (54 jaar). Hij kwam uit een gezin van vijf kinderen en was blijkbaar de rechterhand van zijn moeder.
‘Mama, ben je morgen thuis?’ vroegen Luts kinderen ’s avonds. ‘Dat is toch een mooi cadeau, dat je kinderen je thuis willen,’ zegt Lut. Ze zijn blij hun dochter en zoon ook alle kansen te hebben kunnen geven. Welke ouder wil niet dat kinderen het nog beter hebben dan zijzelf. Hun vijf kleinkinderen zijn hun oogappels.
Verzameling
We drinken koffie midden haar bijzonder interieur vol schatten... Alles blinkt en glimt. Aan elk voorwerp hangt een verhaal. Lut pikt er een paar lievelingen uit: twee kandelaars uit ‘boerenzilver’. Ik had er nog nooit van gehoord, boerenzilver. Een voorwerp uit armeluiszilver is gemaakt van dubbelwandig glas dat aan de binnenkant is verzilverd. Het was een goedkopere imitatie van echt zilver en stond chic op de schouw destijds. Ze begon te verzamelen via een buurman. Daar bewonderde ze zijn antiek en vroeg waar hij dat haalde. Rommelmarkten. Maar uitkijken en de juiste dingen weten kiezen. Een zilveren kruisbeeld onder een stolp was haar eerste aanwinst. Naast de haard staat een groot Heilig Hart van papier maché. Redelijk uniek ook. Het is wel 200 jaar oud en komt van een oom. In haar étagère (pronkkast) staan vele kleine stukjes, o.a. een ampul voor chrisma, een kleine kelk en kleine pateen. Haar wijwatervaatjes zijn kunstwerkjes.
Kerk
Lut werkte 43 jaar en is nu veertien jaar met pensioen. De kerk neemt een belangrijk deel in van hun leven. Toen een van de schoonmaaksters haar pols brak, vroeg André (Meuninck) of ze niet even wou invallen. Het zou een interim van zes weken zijn, maar ze is gebleven en bracht Gaby later mee. Ze zijn trouw op post. Gaby kan inmiddels ook al wat kosterwerk overnemen als dat nodig is. Afwisselend per week wordt links of rechts geschuurd in de kerk, met een machine gelukkig. Als het fel gewaaid heeft, moet het doksaal grondig gestoft. Het portaal geveegd. De preekstoel wordt jaarlijks geboend en Antonius stond blijkbaar op de verkeerde sokkel maar werd grondig gewassen voor hij verhuisde naar zijn juiste plek. Ook Johannes en Petrus, beelden van het hoogaltaar (waar muurschilderingen gerestaureerd werden) kregen een beurt terwijl ze beneden wachtten op de afwerking.
Ze werkt mee voor Broederlijk delen, Welzijnszorg, ze bidt mee voor aan een kapelletje in de meimaand. Ze zingt in het kerkkoor van Kruiskerke, nu dat van Ruiselede. Dat laatste is ontspanning, lacht ze. Ook fietsen doet ze graag. Lange reizen zijn niet voor hen, wel eens een trip van drie dagen. Ze is dankbaar om een goeie gezondheid en veel energie. ‘Komt dat door het lepeltje honing elke dag? ‘De groenten van eigen kweek? Positivisme, geloof… het helpt mensen gelukkig in het leven staan. Ze geeft me een blad met verzamelde en eigen wijsheden: aan iedere donkere wolk is een zilveren rand. ‘Ieder mens heeft een goeie kant.’ Een grote waarheid, zegt ze.
Gerda M.
Vakantie – Kerk en Leven
De maanden juli en augustus staan voor de deur. Twee vakantiemaanden ook voor de drukkerij Halewijn die er voor zorgt dat Kerk & Leven elke week trouw van de persen rolt.
Met die vakantie in het vooruitzicht is er een speciale regeling voor het drukken van de parochiebladzijden tijdens die 2 vakantiemaanden juli en augustus.
Er verschijnen twee edities van Kerk & Leven met telkens tekst voor drie weken.
Het nummer 26, dat verschijnt op 29 juni, bevat tekst voor drie weken. De parochietekst voor dit nummer moet in drukkerij Halewijn zijn op 26 juni.
Ook het nummer 29, dat verschijnt op 20 juli, bevat tekst voor drie weken. De parochietekst voor dit blad moet binnen zijn in drukkerij Halewijn op 3 juli.
Dit vraagt van de redactie hier ter plaatse dat we voor een zestal weken vooruitzien. Daarom deze dringende vraag: Indien u voor de periode tussen 23 juni en 15 augustus een tekst, of een mededeling wilt plaatsen in het parochieblad, wil dit dan zo snel mogelijk laten weten via e-mail: parochiesruiselede@gmail.com.
Beeldspraak
We vragen dorpsgenoten naar een beeld, voorwerp, plek waar ze erg aan gehecht zijn omdat er een herinnering, een emotie aan vast hangt.
De foto toont een Limburgse dreef bij de overgang van nacht naar dag. De ochtendmist hangt boven het aardappelveld. Al jarenlang is dit beeld het “bureaublad” op mijn computer.
Bij een zoveelste opgejaagdheid, helpt deze foto me te relativeren. Hoeveel muizenissen, frustraties, stugge gesprekken, problemen allerhande er ook mogen zijn, vanuit de stilte en de mist doemt vaak een Antwoord. Een Antwoord om toch weer een stapje vooruit te zetten. Op de weg die we met zijn allen gaan. Of is dit toch de Weg, de Waarheid en het Leven (Joh 14:6)?
Christine Deprest
Activiteiten van de Ruiseleedse verenigingen
Geplande activiteiten
Voor alle activiteiten verwijzen wij naar geplande activiteiten op deze website
Lief en leed
Gaven hun Ja-woord
Zie hier op deze website
Naar de overkant
Zie hier op deze website
Gebed van week + Hartverwarmend
Zie parochieblad dat deze week in uw brievenbus viel.
