Met z'n 84 jaar op de teller kan het volgende indrukwekkend getal nog meer verbazen; reeds 60 jaar priester in onze contreien; een icoon in Zoutleeuw en omstreken. We hebben het over Mr. Pypen, vaak zo aangesproken maar altijd immer aanspreekbaar en graag gezien bij parochianen en medewerkers. Hij werd priester gewijd op 8 juli 1962.
Al van op het seminarie in Mechelen had hij een voorliefde voor het onderwijs en toen hij in Zoutleeuw toekwam stond hij 36 jaar voor de klas, vooral als leraar Latijn en Godsdienst. Gaandeweg werd hij inspecteur voor het vak Godsdienst. Zijn periode van 13 jaar als directeur van het St.-Tarcisiuscollege te Zoutleeuw was richtinggevend. Hij was één van de drijvende krachten in de wordingsgeschiedenis van deze school.
Liturgisch sprong en springt hij nog steeds in bij belet van de vaste voorganger, niet alleen in onze pastorale zone maar ook in naburige parochies. Tot op heden heeft hij nog een vast schema van eucharistievieringen in Melkwezer, Drieslinter en Wommersom. De gewrichten willen niet meer zo mee maar mits praktische afspraken en kleine aanpassingen tijdens de viering, draagt hij nog graag het misoffer op waar nodig. En zo blijft hij 'onder de mensen komen' !
Doorheen de jaren putte Mr. Pypen veel energie door met jongeren te werken. Sinds 1968 is hij aalmoezenier van de St.-Leonardusscouts, ging vaak mee op kamp en mocht in latere jaren nogal wat leiding trouwen of hun kinderen dopen.
Op de recente foto zien we hem temidden van een deel van z'n vele boeken. Het geloof kon en kan hij nog steeds filosofisch benaderen maar steeds vertrekkende vanuit het concrete leven met een open blik op de wereld.
In 2018 kende de gemeenteraad van Zoutleeuw het ereburgerschap toe aan André Pypen. Als lid en bestuurder van de vzw De Vrienden van Zoutleeuw, levert hij nog steeds een bijdrage aan het maatschappelijk doel van die vzw. Dan is er nog zijn inzet voor de vermaarde Sint-Leonardusprocessie en hij is ook proost van de Confrérie Sint-Leonardus.
Kortom, een beminnelijk mens, priester in hart en nieren, als Mechelaar vergroeid met Zoutleeuw en omstreken. Dit momentum konden we niet ongemerkt voorbij laten gaan.
Van harte proficiat beste confrater.
Moge we u nog lang in ons midden hebben.
Pastoor Johny ook namens diaken Luc en pastorale medewerkers
