Hugo Verriest, dichter en schrijver, maar vooral bezieler en pastoor van zijn parochianen.
Honderd straten dragen zijn naam. Wie was die man? Velen onder u horen het donderen in Keulen.
Honderd jaar geleden overleed hij in het landelijke Ingooigem en staat zijn praalgraf aan de kerk naast dat van een andere groot schrijver uit onze Vlaamse literatuur: Stijn Streuvels.
Vele generaties werden door hem geïnspireerd, tal van auteurs schreven over hem.
Zijn naam wordt iedere dag opnieuw meer dan honderd keer vernoemd en neergeschreven in Vlaanderen en Nederland.
Wie is die man? Woont u zelf ook in een Hugo Verriestlaan of - straat ?
Hugo Verriest werd geboren als zesde kind in de Hoogstraat te Deerlijk op 25 november 1840, recht over de kerk waar u nog steeds een herdenkingsplaat uit 1927 kan terugvinden.
Hugo gaat naar de kostschool van Pieter Jan Renier. De school, op wandelafstand, is bekend in de grote regio.
Renier (1795-1859), fabeldichter, hecht veel aandacht aan de moedertaal en zal de liefde voor de moedertaal aanwakkeren bij Hugo.
In 1853 verlaat hij Deerlijk en gaat naar het Klein Seminarie te Roeselare hij getuigt hierover: ”Alle bronnen die spuiten en laven moeten, zijn Frans. Alle voedsel van geest, hert en ziel wordt met de Franse lepel bediend.”
In 1854 komt de jonge Guido Gezelle als leerkracht naar het Klein Seminarie. Verriest krijgt Gezelle als leerkracht in de poësis.
Het wordt een vriendschap voor het leven. De liefde voor zijn moedertaal krijgt opnieuw voedsel.
Verriest kiest voor het priesterschap en in 1864 wordt hij door bisschop Faict gewijd. Hij wordt leerkracht in het college te Brugge.
In 1867 vertrekt hij naar het Klein Seminarie te Roeselare, waar hij mee aan de basis ligt van de Blauwvoeterie en de Groote Stooringhe.
Het is op 26 december 1872 dat hij zijn naam als redenaar verwerft met
“Eertijds heeft er een volk bestaan, edel en groot, de wereld rond bekend.”
Het wordt zijn Vlaams Credo. Het zal tot lang na zijn dood door generaties als leidraad gelden.
Hij wordt ontslagen in 1877 en naar Heule gestuurd. Van 1878 tot 1888 wordt hij principaal te Ieper.
Ook hier wordt hij door de studenten op handen gedragen, zijn oversten hadden het echter niet voor zijn Vlaamse acties en in 1888 wordt hij naar Wakken gezonden.
Hij wordt er pastoor. De reeds bekende Verriest wordt met grote eer ingehaald.
Ook hier wordt hij nauwlettend door de Franse burgerij in het oog gehouden en de plaatselijke adel zorgt ervoor dat hij wordt overgeplaatst naar Ingooigem.
Voor Verriest was iedere parochiaan gelijk, arm of rijk, hij ging erbij en sprak met allen.
Op 7 juli 1895 wordt hij ook hier feestelijk ingehaald. Wakken loopt leeg die dag, iedereen komt naar Ingooigem, naar hun pastoor.
In 1912 gaat hij op rust. Vrienden uit Vlaanderen en Nederland huldigen hem op 17 augustus 1913.
Met meer dan 15000 waren ze die dag te Ingooigem.
Op 27 oktober 1922 overlijdt hij. Het is nu 100 jaar geleden, in Ingooigem en ook te Deerlijk is men hem niet vergeten.
In 2021 wordt een werkgroep opgericht en tal van activiteiten worden georganiseerd.
U kan deze raadplegen op de webstek: www.100jaarverriest.be
Op zondag 23 oktober om 10 uur nodigen we u allen uit naar de Sint-Antonius-Abtkerk te Ingooigem.
De misviering zal voorgegaan worden door bisschop Lode Aerts, priester Michiel Declercq en diaken Jean-Yves Verhaeghe en opgeluisterd worden door een gelegenheidskoor samengesteld uit het Vincentkoor en KPZ-St.-Lodewijk onder leiding van Bernard Cosaert en Wim Vancauwenberghe.
De Koninklijke Harmonie De Eendracht van Ingooigem begeleidt de optocht.
Na de misviering wordt aan het grafmonument door minister-president Jan Jambon een gelegenheidstoespraak gehouden en een bloemenhulde.
Om te antwoorden op de vraag ‘wie is die man?’ loopt er in de St.-Columbakerk te Deerlijk een tentoonstelling.
U kan er terecht vanaf zaterdag 22.10.2022 tot en met 8.11.2022, van 9 tot 18 uur, (niet tijdens de erediensten)
