Liturgische vieringen
Zie Misvieringen in Ruiselede en in de Pastorale Eenheid op deze website
PAROCHIENIEUWS
Alles is met alles verbonden - Prof. Dr. Lea Verstricht KU Leuven
De confrérie Illud Mane wil de spiritualiteit van de zusters van O-L-Vrouw van 7 Weeën uitdragen. In dat kader zijn er in september jaarlijks een aantal evenementen aan het klooster gelinkt, muziek, kunst, vespers, een viering…
Op donderdag 22 september kwam Prof. Lea Verstricht, verbonden een de universiteit van Leuven, spreken in de kapel van het klooster. De jaarlijkse conferentie. Ecologie werd er gelinkt aan theologie. In zijn inleiding zei kanunnik Degrieck dat tijdens zijn opleiding in het seminarie de ‘groene’ seminaristen soms wat meewarig bekeken werden. Ze werden als wat rebels, naïef ervaren. Niemand die nu ecologie niet meer au serieux neemt. Je kan bachelor of master worden in de ecologie. Dan ben je bezorgd om natuurbronnen, gezondheid en duurzaamheid…
De lezing was erg theologisch en zelfs met het schemablaadje bleef het voor het brede publiek (mezelf incluis) niet zo makkelijk te volgen als je niet zo beslagen bent in de theologische woordenschat en begrippen... Een poging toch om enkele gedachten in gewone mensentaal samen te vatten.
Alles met alles verbonden
De professor vertrok vanuit psalmfragmenten (psalm 24) en vanuit ‘Laudato si’ de 7 jaar oude encycliek van Paus Franciscus. Een encycliek is een pauselijke brief waarin de paus enkele leerstellingen, visies, verduidelijkt. Laudato si, (Geprezen zijt gij) komt uit het Zonnelied van de H. Franciscus, wiens naam de paus ook draagt. In zijn Zonnelied prijst de ‘ ecologische’ heilige de zon, de maan, de sterren, de wind, het water, moeder aarde en alle schepselen door de Schepper aan ons toevertrouwd. De aarde is ons gemeenschappelijke huis, waarvoor we zorg moeten dragen. Ecologie ziet niet de details apart (wetenschap zoekt vaak tot in het detail in het eigen vakgebied verder) maar stelt: alles is met alles verbonden. Er is een interrelatie tussen mensen, dieren, elementen. Die visie is ook op het huis ‘kerk’ van toepassing. Flexibiliteit, creativiteit, complexiteit en diversiteit zijn nodig om mee te gaan in de zorg voor de planeet en in een veranderende maatschappij en een veranderend kerkbeeld.
Verantwoordelijkheid
Beschouwen wij de aarde als ons huis of als een hotel is een belangrijke vraag (Sallie Mc Fague). Met een hotelkamer spring je eerder achteloos en zorgeloos om. De paus roept sterk op tot integrale ecologie. ‘Als Gods instrumenten kunnen we allen samenwerken aan de zorg voor de schepping, ieder met zijn eigen cultuur, ervaring, initiatieven en mogelijkheden.’ (LS 14).
De onzekerheid over wat de toekomst brengt, knaagt aan de bereidheid om in te zetten op de broodnodige transitie (overgang/verandering). De oorlog zet niet alleen mensen onder druk, maar ook het beleid richting een duurzame en klimaatveilige toekomst. Temeer omdat oorlog voeren een energie- materiaal- en geldverslindende zaak is. We riskeren dat de bedreigde toekomst van de Aarde en het leven even geen prioriteit meer is.
Maar er is helaas geen pauzeknop (pauselijke knop?) om die bedreigende crisissen een tijdje on hold op wacht te zetten.
In eigen land is het leed van de watersnood in Wallonië nog lang niet verteerd. En ons voorjaar wordt gekenmerkt door een droogte die alweer de grondwatertafel schrikbarend doet dalen.
Ecologie is ook onlosmakelijk verbonden met ethiek en sociale rechtvaardigheid. Het zullen de armsten zijn die de zwaarste gevolgen te dragen krijgen. Hebben wij en het beleid daar oog voor? Daarom is dialoog en solidariteit meer dan noodzakelijk. Daar pleit de ecokerk voor.
Kwetsbaarheid
Door de coronacrisis werd de kwetsbaarheid van veel meer mensen zichtbaar en dat werd een nieuw (bespreekbaar) thema. Een storm – zoals de coronapandemie - legt valse en overbodige zekerheden bloot. (Paus Fr. ) Rond die zekerheden (geld - carrière- comfort – de mens als eigen schepper van zijn geluk.) hebben we soms ons dagelijks ritme, onze projecten en prioritieten opgebouwd. Corona veegde een en ander weg, plots weg. We beseften plots wat er echt toe doet.
Hoop
Onze jongeren krijgen door de transitieperiode die we nu doorgaan, een weinig hoopvolle toekomst voorgespiegeld. De professor was wat ontsteld toen ze hoorde dat een paar jongeren niet aan kinderen durven denken omdat de wereld zo onzeker is. Ze eindigde daarom met een pleidooi om toch hoopvol te blijven en citeerde in dat kader een stuk tekst van Charles Péguy (zie internet) over het kleine meisje hoop.
Hoop is een heel klein meisje van niks.
Zij stapt op tussen de twee vrouwen
en iedereen denkt: die vrouwen houden
haar bij de hand, die wijzen de weg.
Maar daarvan heb ik meer verstand,
zegt God, ik zeg:
het is dat kleine meisje hoop
dat al wat tussen mensen leeft
hun heen- en weergeloop
licht en richting geeft.
Want het is dat kleine meisje hoop
- je ziet het zwak zijn, bang zijn, beven,
je denkt soms dat het zo onooglijk is -
het is dat kleine meisje hoop
dat de mensen zien laat, zien soms even,
wat in het leven mogelijk is.
Met dank aan Wikipedia – www.ecokerk.be – thomaswebsite
Gerda M.
Klasbezoeken in ‘De Kiem’ en ‘De Linde’
