Liturgische vieringen
Zie Misvieringen in Ruiselede en in de Pastorale Eenheid op deze website
PAROCHIENIEUWS
Martine, zorgzaam en behulpzaam
Martine is 65 en sinds 5 jaar op pensioen.
Ze werkte 26 jaar in Tielt in een textielweverij. Later ging ze poetsen met dienstencheques.
Ze woont met haar man een beetje landelijk, en toch maar net buiten het centrum. Ze hebben een tuin waar ze kunnen mee bezig zijn, want Martine zit niet graag stil. Ze hebben een zoon die gehuwd is en in Aarsele woont, hun kleinzoon viert dit jaar zijn Vormsel.
Eigenlijk moest Martine op de foto gestaan hebben met haar fiets, u hebt haar zeker al gezien, op woensdag als ze naar de kerk komt. Op zondag fietst ze samen met haar man naar de zondagsmis of als ze boodschappen doet voor iemand. Het is zelfs zo dat ik haar gevraagd heb of ze ook auto rijdt, omdat ik haar altijd zie fietsen. Toch wel, maar liever gebruikt ze de fiets, en neen, geen elektrische!
Wat?
Een zus van Martine, die eveneens in Ruiselede woont, is vijftien jaar ouder. Ze gaat elke dag naar Curando, naar het dagcentrum. Om haar te helpen aankleden kan ze rekenen op Martine. Ze helpt haar ook met opruimen, boodschappen, en zo meer. Het is niet haar zus, wel mensen uit de omgeving van Den Tap die geraakt werden door deze zusterlijke zorgzaamheid.
Rustoord Sint-Jozef
Het is dinsdag vandaag, wat betekent dat Martine in de late namiddag helpt met de kapster, op de eerste verdieping. Ze helpt de mensen van en naar de kamer, helpt met haarwassen, en doet een praatje. Ze is zeer discreet, en toch proef ik tussen de lijnen dat het niet altijd even gemakkelijk is, en dat ze soms wel aangeslagen is.
In de cafetaria en in de TV-zaal staan kamerplanten. Niet iedereen heeft groene vingers, Martine wel! Tweemaal per week worden de planten door haar verzorgd.
In de TV-zaal wonen ook twee kanaries. Dit is een initiatief van de kinesiste. Ze mogen niet dichtbij de eetplaats staan, voor de voedselveiligheid. Ze mogen ook niet naar de 2e verdieping, want daar woont een kat. Ooit waren die toch in elkaars buurt, en de kat had de kooi omgesprongen.
Een leuk discussiepunt voor de bewoners is de kleur van de kanaries. Ze zijn nl. groen. De bewoners vinden dat niet kunnen, het zijn geen echte, ze zouden moeten geel zijn!
In de wintermaanden als er geen uitstappen mogelijk zijn draait Martine plaatjes, uit de tijd van toen. Ze was onlangs aangenaam verrast door een negentigjarige dame die een plaatje aanvroeg van Dalida, met de exacte titel, die Martine zelf zich niet meer kon herinneren.
Ook meewerken aan het Driekoningenfeest en oliebollen helpen bakken behoort tot de activiteiten.
Voor een fietsende Martine mag natuurlijk de duofiets niet ontbreken!
Als het weer gunstig aanlegt wordt Martine opgebeld met de vraag of ze kan fietsen. De fiets staat dan klaar en ze fietsen. Meestal duwt Martine alleen. Er is wel een heel enthousiaste negenennegentigjare die een koerspet opzet en heel de weg dapper mee trapt. De meest geliefde ritten zijn voorbijrijden aan de vroegere woning en een bezoek aan het kerkhof.
Heel zelden wordt Martine gevraagd door de vaste verzorgers om niet aan de vroegere woning te passeren. Het zou hem of haar teveel pijn doen en in de war brengen.
Waarom?
In de coronatijd was Martine getroffen door het gedwongen afstand nemen, ze merkte veel eenzaamheid. Ze beloofde zichzelf dat ze, als ze zelf deze periode goed doorstond, iets zou doen om eenzaamheid te helpen verlichten. Zo kwam ze in het zorgcentrum terecht.
Ze merkt personeelskrapte, zeker als er dan ook nog eens iemand tijdelijk uitvalt door ziekte is het nog drukker. Goed dat er dan vrijwilligers zijn, om een glaasje water aan te reiken, om een praatje te slaan, en ook om het personeel te helpen en te ontlasten.
Momenteel hangt er een affiche met de vraag naar hulp. Ik voeg ze hierbij.
Laat u aanspreken.
Anne Marie
Feest vieren met Augustinus
Activiteiten van de Ruiseleedse verenigingen
Geplande activiteiten
Voor alle activiteiten verwijzen wij naar geplande activiteiten op deze website
Voorbije activiteiten
Ferm – Koken
Op donderdag 30 maart konden 40 dames genieten van de kookdemo “heerlijk koken in 30 minuten”. We zijn er van overtuigd dat veel FERM-dames het gewoon zijn om op een half uurtje iets lekkers uit hun koksmuts te schudden maar deze les gaf ons toch de nodige inspiratie om in 1-2-3 toch ook iets feestelijks op tafel te zetten.
Wellicht stond er op het paasmenu een van de gerechtjes: Kalkoenlapje met champignonsaus, spirelli met runderreepjes in stroganoffsaus, jambalaya met scampi of geroosterde bloemkool met skrei op tafel, en kon zo de hele familie meegenieten van deze FERM-activiteit!
Okra – Start fietsseizoen
Op de 1ste maandag van april opende OKRA haar jaarlijks fietsseizoen en het was er meteen ‘bingo op’, wat de omstandigheden betrof. Na een natte en sombere maand maart, scheen de zon volop bij de eerste trip naar Wingene. Met een staalblauwe hemel en geen wolkje aan de lucht. De 38 deelnemers genoten volop van de trip en als enig minpuntje dient de snijdende wind uit het koude Oosten vermeld te worden. Maar daar heeft niemand om getreurd. De gezichten straalden bij de eerste schuchtere zonnestralen. Veel licht maar nog geen warmte. Diaken Gaby Vanden Berghe vervulde ingetogen en sereen de inwijding van mens en e-bike voor een veilig en vlekkeloos seizoen.
Na amper 5 km doemde een eerste obstakel op: een agrariër die prei wilde oogsten op zijn kletsnatte akker. Geen probleem ware het niet dat de brave man zijn zware laadwagens op de openbare weg liet staan en dan nog, met wat vraag naar begrip vanuit de groep, manifest weigerde om maar één meter te verplaatsen. Pech voor de volgwagen - de bezemwagen die stante pede moest rechtsomkeer maken. OKRA toonde begrip en de opperste solidariteit en de mensen murwden zich dan maar willens nillens met de fiets tussen zwaar vehikel en graskant. Al met al een geslaagde opener. De fietsmaandagen zijn er tweewekelijks tot eind september.
R Vdsteene
Tuinhier – Toen de bomen het nog voor het zeggen hadden
72 aanwezigen, 72 échte luisteraars, zoveel mensen lieten zich verrassen door de titel van deze voordracht door Dhr Willem Brandt op maandagavond 3 april 2023.
Wat konden wij verwachten? Zouden wij de zuivere theorie over bomen (groeiwijze, standplaats, behoeften,…) te horen krijgen? Of … ? Het werd de puntje, puntje, puntje versie: een heel eigen verhaal over bomen, over volksgebruiken, legendes. We werden terug gekatapulteerd naar onze kindertijd, naar het zelf lezen of voorgelezen worden van verhalen en sprookjes waar we in opgingen en onze fantasie de vrije loop konden laten.
Willem Brandt is een gedreven rasechte ervaringsdeskundige verteller en boomkenner. Hij kreeg alle aandacht toen hij de geheimen prijs gaf van de berk, de beuk, de eik, de linde en hij de volksgebruiken van de druïden en de Keltische cultuur uit de doeken deed. Deze ‘hogere klasse’ beschouwde de zon, maan, sterren, bomen, rivieren als zijnde heilig. Het was grappig maar ook soms bedenkelijk om deze legendes en bijgeloof te horen vertellen, maar daar tegenover stond dat onze huidige kritische volwassen blik ook werd gevoed met interessante weetjes over deze bomen. De beuk met zijn harde hout en de nootjes waar je nota bene high kan van worden (probeer het niet), de boom waarin geliefden ‘voor eeuwig en altijd’ hartjes krassen in de schors. De soepele stormbestendige berk waaruit men het lichaamsreinigende berkensap aftapt, de fraaie linde met zijn mooie hartvormige bladeren die veel symbolische betekenissen kreeg toegewezen in de volkskunde, de soepele es die schoenen, kano’s, kruisbogen en turntoestellen op de kaart heeft gezet. De eik waaronder je beter niet schuilt als donder en bliksem de hemel teisteren.
Maar de vraag is en was ook: kunnen bomen spreken? Het is maar de vraag wat je onder ‘spreken’ verstaat: dove mensen ‘spreken’ ook met elkaar via lichaamstaal en gebarentaal. Dat is ook een vorm van communiceren. Bomen doen dat ook onder de vorm van kraken en kreunen, ritselen en ruisen, fluisteren en zingen. Volgens de spreker moet je maar eens overnachten midden in de natuur in de ‘eeuwig zingende bossen’ van Noorwegen en Finland want daar hoor je duidelijk hoeveel geluiden de bomen maken.
Les van de avond: wij moeten onze bomen in ere houden. Eén boom heeft de afkoelingscapaciteit van 10 airco’s. We moeten weer leren – letterlijk én figuurlijk – opkijken naar al deze pracht en kracht die ons dagelijks zomaar omringt en er zuinig mee omspringen vooral in tijden van de ene klimaatcrisis na de andere. Het helpt ons niks vooruit om de kat uit de boom te kijken zoals nu nog te veel gebeurt.
De druïden wisten het wel: bomen zorgen voor leven op aarde, voor onze broodnodige zuurstof, voor verkoeling, voor waterbeheer, voor insecten, schimmels, andere planten, voor vogels en andere dieren, voor mentale rust in het hoofd. Voor schoonheid. Voor verwondering. Onmisbare dingen dus, die bomen. Toen hadden de bomen het nog voor zeggen, nu heeft het grote kapitaal de touwtjes in handen want bossen worden vernietigd aan een alarmerend tempo van 27 voetbalvelden per minuut… Onvoorstelbaar! Wat een harde noot om te kraken.
Linda Herman
Lief en leed
Naar de overkant
Zie hier op deze website
Gebed van week + Hartverwarmend
Zie parochieblad dat deze week in uw brievenbus viel.
