Deze zondag vieren we ook ‘roepingenzondag’ of ‘Wereldgebedsdag voor Roepingen’. En dat mogen we breed interpreteren. Staan we er soms bij stil welke stem wij in ons leven volgen? Richten wij ons vooral op de stem die het luidst klinkt? Of zoeken we dieper en verder? Als christen lijkt het eenvoudig: het gaat er om de stem van Jezus te beluisteren. Vreemd toch dat we er soms zoveel moeite mee hebben zijn stem te horen en te volgen, terwijl we weten dat daarin onze redding ligt.
Als thema liet de Interdiocesane Commissie voor Roepingenpastoraal zich leiden door een gebed dat bisschop Lode Van Hecke (Gent) schreef. De woorden “God, roep je nog? Hoe kan ik het horen?” zijn genomen uit de openingsalinea van het gebed, hier in verkorte vorm:
God, roep je nog ? Roep je wel ?
Hoe maak je je kenbaar?
Ik hoor en zie het in je getuigen.
Zij hebben jouw stem gehoord.
En ze zijn erop ingegaan.
Het heeft hun leven veranderd.
Soms onvoorspelbaar.
Onverklaarbaar, vooral voor henzelf.
Maar ze hebben de sprong gewaagd.
Door ja te zeggen
hebben ze ook het leven van anderen veranderd.
Je blijft roepen, o God.
Open ons hart en onze ogen.
En onze oren. De mensheid heeft jou nodig.
De mensheid heeft ons nodig.
Dank voor hen die zich geroepen weten.
Dank voor hen die zoekend trouw blijven.
Sta hen bij van dag tot dag.
bewerking ‘Schriftlezingen’:
Luc
