Liturgische vieringen
Zie Misvieringen in Ruiselede en in de Pastorale Eenheid op deze website
PAROCHIENIEUWS
Pinksteren: Op de adem van de Geest
Mij werd gevraagd om voor Kerk en Leven iets te schrijven over de betekenis van het Pinksterfeest.
Pinksteren, voor velen een vraag.
Wat betekent Pinksteren vandáág?
Is het echt een feest van Gods Geest?
De Geest, die in ieder zou leven
en hem zou leren zich naar het Licht toe te keren?
Waar komt die naam Pinksteren vandaan?
Het woord ‘Pinksteren’ is afgeleid van de Griekse naam voor het Wekenfeest, ‘Pentèkostè’, wat ‘vijftig’ betekent. In het Latijn heet Pinksteren ‘Quinquagesima’.
Maar wat is de diepe betekenis van Pinksteren?
Iets zeggen over Pinksteren en de komst van de Heilige Geest over de leerlingen is helemaal niet zo eenvoudig. Ik laat me daarom inspireren door teksten uit de bijbel en de poëzie.
Ezechiël 36:26
Ik zal jullie een nieuw hart en een nieuwe geest geven, ik zal je versteende hart uit je lichaam halen en je er een levend hart voor in de plaats geven.
Handelingen 2:1-2
Toen de dag van Pinksteren aanbrak, waren allen bijeen op dezelfde plaats. Plotseling kwam uit de hemel een gedruis alsof er een hevige wind opstak en heel het huis waar zij gezeten waren, was er vol van. Er verscheen hun iets dat op vuur geleek en dat zich, in tongen verdeeld, op ieder van hen neerzette. Zij werden allen vervuld van de Heilige Geest en begonnen in vreemde talen te spreken, naargelang de Geest hun te vertolken gaf.
Hildegard van Bingen: Pure vlam
Pure vlam van de Heilige Geest, trooster van de Vader allermeest,
levenwekkend wonder, oorsprong en heil van al wat leeft,
bron die het enig leven geeft, geen schepsel kan er zonder.
De evangelisten spreken over de Geest als hevige wind, gedruis, storm, vurige tongen, vreemde talen… Er is bij hen een zekere terughoudendheid in hun bewoording. De Geest ontglipt aan elke voorstelling. Daarom gebruiken ze beelden, maar die kunnen nooit de diepe betekenis van de komst van de Heilige Geest weergeven.
En wij, we stamelen met woorden als: kracht, spirit, zachte bries, trooster, sterkte, scheppende kracht,...
Pinksteren is volgens mij een feest van de ziel, van de Geest, een uitnodiging tot een leven van bezieling, verdieping, innerlijkheid om van daaruit gesterkt wat meer ziel, enthousiasme, aandacht, vrede en begrip in de wereld te brengen. Is dat ook niet de betekenis van het Vormsel. Tussen Pasen en Pinksteren werden heel wat jongens en meisjes gevormd. Zij kozen er bewust voor om in de Geest van Jezus verder te gaan om zo mee te werken aan een leefbare wereld voor iedereen.
Leven vanuit Gods goede Geest, niet eenvoudig, maar we staan er niet alleen voor. Heeft Jezus niet zelf gezegd: “Ik zal jullie niet verweesd achterlaten, ik schenk u mijn Geest.” Is Gods Geest niet een drievoudige kracht: de kracht om te leven, om lief te hebben en vol te houden. De 2de strofe van het lied: De Geest des Heren, uit ZJ 410 geeft dat mooi weer.
Wij zijn in Hem gedoopt. Hij zalft ons met zijn vuur.
Hij is een bron van hoop in alle dorst en duur.
wie weet vanwaar Hij komt, wie wordt zijn licht gewaar.
Hij opent ons de mond en schenkt ons aan elkaar.
Ik eindig met een parafrase op: Kom Schepper Geest…
Kom Schepper Geest over hen die eenzaam zijn
en zij zullen kracht krijgen om hun isolement te doorbreken.
Kom over hen die vervreemd zijn van zichzelf
en zij zullen vrede vinden.
Kom over hen die angstig leven
dat zij weer vertrouwen vinden in zichzelf en in U.
Kom schepper Geest
Over hen die bedroefd zijn en zij zullen getroost worden.
Kom over hen die gewond zijn in het diepst van hun ziel,
zachte krachten zullen hen genezen.
Kom over hen die lijden en onrustig zijn
en zij zullen herademen.
Kom over hen die in het duister gaan
en zij zullen sporen zien van onverwacht licht.
Kom Schepper Geest ook over ons.
Genees de wonden die wij elkaar toebrachten.
Neem de muren weg die wij tussen elkaar optrokken.
Was het vuil van onze handen. Maak zacht wat is verstard.
Kom Schepper Geest
Vervul de harten van uw gelovigen
en ontsteek in het vuur van uw liefde.
Amen.
Aan allen een zalig Pinksterfeest van
Zr. C. Bonamie
Eerste communie Ruiselede – Doomkerke
Zie hier op deze website
Parochie en kerk H. Kruisverheffing te Kruiskerke
Hieronder vinden we de brief van de Bisschop van Brugge i.v.m. de kerk van Kruiskerke
Activiteiten van de Ruiseleedse verenigingen
Geplande activiteiten
Voor alle activiteiten verwijzen wij naar geplande activiteiten op deze website
Voorbije activiteiten
Vl@s – donderdag 4 mei: Daguitstap Antwerpen
Middagmaal in het koosjer restaurant Hoffy’s in Antwerpen. Deze grappige jood toont ons een glas, waaruit zij alcoholische dranken drinken (grapje natuurlijk!) maar hij wilde ons gewoon aantonen dat alcoholhoudende dranken bij de joden zeker niet verboden zijn!
Vl@s – Voordracht
Op donderdag 11 mei was er de voordracht: ‘Geheugen en vergeten’ door neuropsycholoog Michaël Portzky. Hij gaf ons o.a. een belangrijke tip om niet te vergeten, namelijk: HERHALEN, HERHALEN, HERHALEN…
Tuinhier - De stille Kempen
Op zaterdag 13 mei reed een bus Ruiseleedse “tuinhierders” richting de Antwerpse Kempen: naar Merksplas en Kalmthout. Van de vroegere stille Kempen schiet niet veel meer over. Ze zijn vervangen door de verkavelde Kempen. Heide maakte plaats voor grasland en mais. Grote veeteeltbedrijven en megaserres. De streek vaart er economisch wel bij.
Wanneer doorsnee burgers een dagje willen uitwaaien gaan ze naar de zee of naar de Ardennen. Het dagelijkse pad even verlatend. Niet zo bij de tuiniers. Als die er eens tussenuit knijpen, bezoeken ze andere tuinen. Indien die tuinen goed gekozen zijn, het gezelschap aangenaam is en het weer meezit, valt dat goed mee. Zoals bij deze “tuinhier” reis.
De eerste afstap was voor een bezoek aan “De Kleine Boerderij” te Merksplas: een plantentuin van 8 ha, restant van de landbouwschool van de vroegere landloperskolonie. Het voorbije decennium kwam de (zeer arme) grond in handen lokale plantenliefhebbers die er een kleurrijke plantentuin aanlegden met bloei alom, maar ook met zeldzame bomen, vijvers, een boomgaard, een stukje kempisch heidelandschap met schapen, zelfs een bamboebos.
Een lokale vzw heeft hier iets unieks uit de zandgrond gestampt: een oase van schoonheid en rust. De achting ervoor groeit nog als men weet dat hun project mee gedragen wordt door mensen die het moeilijk hebben en hier een zorgende werkomgeving vinden.
Een steenworp van “De Kleine Boerderij” ligt “Kolonie 7”, die de geschiedenis van Merksplas gedurende bijna twee eeuwen bepaalde. Hier was een middagpauze voorzien in de brasserie. Ook tijd om wat vaderlandse geschiedenis op te doen in het bezoekerscentrum, een vroegere varkensstal.
In 1822 werd hier door het Nederlandse bewind op 600 ha woeste Kempische zandgrond een “Kolonie van Weldadigheid” gesticht. Armen kregen er een landbouwscholing. Na veel gehakketak eindigde het project voor armoedebestrijding in een strafkolonie voor landlopers. Na afschaffing van de landloperij in 1993, werd de kolonie omgebouwd tot een domein met bezoekerscentrum, museum, brasserie, feestzaal, vakantieverblijven, … in een uniek landschap doortrokken met majestueuze eikendreven. Een aangewezen startpunt voor wandel- en fietstochten. De site werd recent toegevoegd aan de UNESCO werelderfgoedlijst.
In een groendomein van 13 ha bevindt zich het “Arboretum van Kalmthout”, een botanische tuin met 7000 plantensoorten (veelal bomen, geduid met naamopgave). Het domein startte midden 19e eeuw als een boomkwekerij, werd even bedreigd door verkaveling, maar groeide door de inzet van nieuwe eigenaars uit tot een arboretum met een internationale reputatie. Sinds 1986 is het een publiek domein beheerd door de provincie Antwerpen. Toverhazelaars zetten reeds eind januari het arboretum in kleur en dat festijn gaat door tot in de late herfst, wanneer de laatste merkwaardige boom zijn blad verliest.
Vooraleer huiswaarts te keren werden de Latijnse plantennamen nog even doorgespoeld in een bruin café nabij de Kalmthoutse Heide.
Emigratieverleden in de kijker
“Een mooi initiatief van de Gemeentelijke Raad van Cultuurbeleid en het gemeentebestuur” was een veelgehoorde commentaar op de twee recent georganiseerde activiteiten, die het bijzondere verleden en de connectie met de grote emigratie naar de VS en Canada van uit Ruiselede en vooral van uit Doomkerke in de kijker plaatsten. Hoe komt een eenvoudig café in Doomkerke ook anders aan de naam “New York”?
Een mooie opkomst van 65 geïnteresseerden kwam er luisteren naar Martin Heylen n.a.v. zijn boek “Ik dacht dat ik een kleine familie had” en de daarbij horende VRT-reeks “Uncle Martin”. Wie hier een historisch relevante uiteenzetting of een aan Doomkerke gelinkte beschouwing had verwacht, bleef misschien wel op zijn honger zitten. Martin Heylen maakte in Amerika niet de zoveelste roadtrip-docureeks maar een zeer persoonlijke reeks over de restanten van zijn familie in Michigan en omstreken. Hij ging op zoek naar de drijfveer van zijn grootouders, die vol hoop en verlangen de overtocht waagden met de Red Star Line, de passagiersscheepsdienst die tussen 1873 en 1935 honderdduizenden Vlamingen van Antwerpen naar New York bracht. “The American Dream” never came true. Na acht jaar kwam zijn grootmoeder met zijn vader terug… Het was dus niet altijd een rooskleurig verhaal maar ook een soms keihard verhaal. Emoties waren niet alleen tijdens de televisiereeks zichtbaar maar ook tijdens de voordracht. “Een mens wordt milder en weker met de jaren”, aldus Martin Heylen zelf. Het klonk als een verontschuldiging maar die was niet nodig.
Zondag 7 mei – bus uitstap naar Puurs voor de musical “Red Star Line”
Alle 40 kaartjes waren verkocht en de verplaatsing met de bus werd door gemeente betaald. Voordelig en gemakkelijk. Met de spektakelmusical “Red Star Line” maakte Studio 100 niet alleen een oversteek naar het bruisende New York van 1923 maar ook een oversteek naar een nieuw soort beleving: een kruising van theater, film en pretpark. De rijdende blokken met toeschouwers maken deel uit van de scenografie en choreografie. Dat daar technisch iets kan mee mislopen, wordt er moeiteloos bijgenomen! De cast met Jonas Van Geel, Lotte Stevens, Jan Schepens, Carry Goossens, Michiel De Meyer… neemt de tientallen figuranten en het publiek gedurende ruim twee uur op sleeptouw. Ondertussen varen we als passagiers mee tussen de rijkdom en weelde in Amerika en de kommer en kwel hier, baden we nu eens in de luxe van eerste klasse en zitten we daarna armmoedig in derde klasse… Het liefdesverhaal van de hoofdrolspelers, Jan en Marie, wordt er meesterlijk in vervlochten. Het eindigt mooi, het eindigt goed. The American Dream came true.
“Onze migratie” van 100 jaar geleden ontroert ons, maar dat leidt niet noodzakelijk tot meer empathie voor de hedendaagse migranten, in schamele sloepjes bezig aan een heikele overtocht van de Middellandse zee. “Dat mensen land en familie achterlaten en op zoek gaan naar meer geluk, is van alle tijden”, waren de slotwoorden van voice-over Jo De Meyere. “Dat niet iedereen het geluk vindt zoals Jan en Marie dat deden, is jammer genoeg een realiteit”. Maar zowel vroeger als nu was en is er hoop en verlangen bij iedereen die de grote overtocht waagt.
Voor wie er niet genoeg van krijgt
Maak de erfgoedwandeling in Doomkerke aan de hand van de toeristische brochure “Van Red Star Line tot zeppelin” en spring eens binnen in café New York. Het pintje staat koud.
William Coppens
Lief en leed
Werden gedoopt
Zie hier op deze website
Naar de overkant
Zie hier op deze website
Gaven hun Ja-woord
Zie hier op deze website
Gebed van week + Hartverwarmend
Zie parochieblad dat deze week in uw brievenbus viel.
