Als liturgische diensten, met name eucharistievieringen verzorgd en correct verlopen, beseft men vaak niet dat heel wat puzzelstukken op dat moment in elkaar vloeien na een gedetailleerde voorbereiding. Het is een samenspel van meerdere mensen en elementen, niet in het minst door de rol van de ‘koster / kosteres’ !
In die laatste rol, is Marie-Loe Devenijns (78 jaar) een begrip in de Sint-Leonarduskerk te Zoutleeuw. Vele Leeuwenaars kennen haar nog uit de tijd van de kruidenierswinkel ‘Voeding Marie-Loe’ tussen 1964 en 1997. Samen met haar echtgenoot, Georges Lammens, hebben ze twee zonen en twee kleinkinderen. Toen pastoor Johny in 2006 naar Zoutleeuw kwam, was Marie Loe reeds geëngageerd in het verenigingsleven en de werking van het catecheselokaal achter de dekenij. Gaandeweg onderhield ze ook de dekenij en tot de dag van vandaag legt ze er nog steeds haar ziel in en blijft ze de linker- en rechterhand van de pastoor. Hij moet nog maar aan iets denken en ze staat er al!
Het kosterwerk nam ze destijds over van haar schoonzus Paula. En dat ging van uitvaarten en huwelijken tot de wekelijkse zondagvieringen. In haar kielzog mocht ze steeds rekenen op haar man Georges. Niets was voor hen teveel en hoewel de fysieke krachten weliswaar afnemen, ontbreekt het nog steeds niet aan inzet voor alles en nog wat. Vorig jaar werd de fakkel van het kosterschap stilaan doorgeven. En dan komt Koen op de proppen…
Koenraad Geerts, 57 jaar oud is afkomstig uit de Antwerpse Kempen maar woont al jaren in Zoutleeuw, ondertussen in de Schipstraat. Hij en zijn echtgenote Elzbieta zijn reeds drieëndertig jaar getrouwd en hebben drie kinderen. Enkele weken geleden zijn ze bovendien de trotse grootouders geworden van hun eerste kleinkind. Koen werkt op de hoofdzetel van een mutualiteit als verantwoordelijke van een stafdienst en in zijn vrije tijd houdt hij van rustige bezigheden zoals wandelen, lezen, klassieke muziek en opera.
Al heel zijn leven is hij praktiserend katholiek. Toen Pastoor Johny hem vorig jaar vroeg om het kosterschap voor de zondagsmissen op te nemen, moest hij niet lang aarzelen. “De kerk krimpt en helpende handen worden steeds schaarser. Daarbij vind ik dat de eucharistie het hoogtepunt voor ons, gelovigen, moet zijn. De eucharistie is het moment waarop wij het dichtst bij Jezus kunnen komen.”, licht hij graag toe.
In grote dankbaarheid voor Marie-Loe, voor al wat zij gedaan heeft en nog steeds doet. En moge Koen vervulling vinden in zijn engagement als koster in onze eeuwenoude Sint-Leonarduskerk.
Pastoor Johny
